-اې مومنانو- پر الله تعالی باندې له شرک کوونکو ښځو سره نکاح مه کوئ، تر هغو چې پر واحد الله یې ایمان نه وي راوړی، او په اسلام کې نه وي داخلې شوي، او یقینا یوه وینځه چې په الله تعالی او د هغه په رسول باندې ایمان لري، له آزادې بُت پرستې ښځې نه ډېره غوره ده، که څه هم د هغې مال او ښکلا تاسې په تعجب کې اچولي یئ او مسلمانې ښځې کافرو نارینه وو ته په نکاح مه ورکوئ او یو غلام چې په الله تعالی او د هغه په رسول ایمان لري ډېر غوره دی له آزاد مشرک څخه، اګر که تاسو هغه په تعجب کې اچوي، دغه خلک چې مشرکان دي -نارینه او زنانه- په خپلو ویناوو او کړنو هغه څه ته بلل کوي چې د جهنم اورته رسېږي او الله تعالی نیکو کارونو ته بلنه کوي، هغه چې جنت او د ګناهونو بښنې ته رسول کوي، د الله تعالی په فضل او اجازې سره، او الله تعالی خپلو بندګانو ته خپل آیاتونه (نښې) ښکاره کوي شاید چې د هغه څه نه عبرت واخلی چې دا پرې دلالت کوي پس عمل پرې وکړي.
او تاسو پر الله تعالی قسم کول د ځان لپاره منع کوونکی دلیل مه ګرځوئ له کولو د نیکو نه او د تقوا نه او د خلکو تر منځ د صلحی کولو نه، بلکې کله چې تاسو د نیکۍ په پرېښودلو قسم وکړئ؛ نو تاسو نیکي وکړئ او د خپل قسم کفاره ورکړئ، او الله تعالی ستاسو ویناګانې اوري، ستاسو په کارونو پوهه دی، او خامخا به د هغو بدله درکوي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• تحريم النكاح بين المسلمين والمشركين، وذلك لبُعد ما بين الشرك والإيمان.
د مسلمانانو او مشرکانو ترمنځ نکاح حرامه ده، ځکه چې د شرک او ایمان ترمنځ ډېر فرق دی.
• دلت الآية على اشتراط الولي عند عقد النكاح؛ لأن الله تعالى خاطب الأولياء لمّا نهى عن تزويج المشركين.