ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការបកប្រែជាភាសាឃឺដ - សឡាហុទទីន
លេខទំព័រ:
197
:
2
ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ ٱلۡحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي ٱلۡحَجِّۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُونِ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ
[ الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ] كاتی حهج چهند مانگێكی دیاری كراوه كه (شهوال و ذو القعدة و ذو الحجة) یه، یاخود وتراوه: (شهوال و ذو القعدة و دهی ذو الحجة) یه [ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ ] جا ههر كهسێك ئیحرامی بهست ئهوه پێویسته لهسهری حهج بكات [ فَلَا رَفَثَ ] ئهوكاته كه ئیحرامی بهست نابێ جیماع بكات و بچێته لای خێزانی، یان قسهی خراپ لهگهڵ ئافرهتدا بكات [ وَلَا فُسُوقَ ] وه نابێ له سنووری شهرع دهرچێ بهوهی كه سهری بتاشێ یان ههر شتێكی تر بكات، یان زوڵم بكات یان قسهی ناشرین بكات [ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ ] وه نابێ دهمهقاڵێ و مشتومڕ لهگهڵ خهڵكدا بكات له كاتی حهجدا [ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ] وهئێوه ههر خێرو چاكهیهك بكهن ئهوه خوای گهوره ئاگای لێیهو پاداشتتان دهداتهوه [ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى ] خهڵكی یهمهن حهجیان دهكردو خواردنیان لهگهڵ خۆیان ناهێناو ئهیانووت: ئێمه تهوهكول ئهكهینه سهر خوا، كه دهگهیشتنه مهككه داوایان له خهڵكی دهكرد خوای گهوره ئهم ئایهتهی دابهزاندو فهرمووی: زادیش لهگهڵ خۆتاندا بهرن بهڵام باشترین زادیش تهقوای خوای گهورهیه بۆ قیامهت، وه زادی دونیاش خواردنهكهیه كه یارمهتیدهرته لهسهر تهقوا [ وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ (١٩٧) ] ئهی ئهو كهسانهی كه خاوهن عهقڵن تهقوای من بكهن و خۆتان له تاوان بپارێزن و به تهنها له من بترسێن
التفاسير:
198
:
2
لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ
[ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ ] له پێش ئیسلامدا له كاتی حهجدا خهڵكی بازرگانیان دهكرد بهڵام كه ئیسلام هات وایانزانی تاوانبار دهبن پرسیاریان له پێغهمبهری خوا صلی الله علیه وسلم كرد خوای گهوره ئهم ئایهتهی دابهزاند، واته: هیچ تاوانتان لهسهر نیه كه ئهگهر لهگهڵ حهج كردنهكهیشدا كهسێك شت بكڕێت و تیجارهت و بازرگانی بكات و به دوای رزق و رۆزی و فهزڵی خوای گهورهدا بگهڕێت [ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ] پاش ئهوهی كه له (عهرهفه) ڕاوهستان و چوون بۆ (موزدهلیفه) ئهوه له (مهشعهرلحرام) كه شاخی (قوزهحه) له زهوی (موزدهلیفهوه) لهوێ زیكری خوای گهوره بكهن [ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ ] وه زیكری خوای گهوره بكهن كه هیدایهتی ئێوهی داوه [ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ (١٩٨) ] ههر چهنده ئێوه له پێش ئیسلامدا گومڕابوونه
التفاسير:
199
:
2
ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
[ ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ ] پاشان له (موزدهلیفهوه) بهرهبهیانی ڕۆژی جهژن وهكو خهڵك ئهڕوا لهوێوه بڕۆن بۆ (مینا) [ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ] وه داوای لێخۆشبوون له خوای گهوره بكهن چونكه شوێنی قبووڵ بوونی دوعایه [ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (١٩٩) ] بهڕاستی خوای گهوره زۆر لێخۆشبوو و بهڕهحم و بهزهییه
التفاسير:
200
:
2
فَإِذَا قَضَيۡتُم مَّنَٰسِكَكُمۡ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَذِكۡرِكُمۡ ءَابَآءَكُمۡ أَوۡ أَشَدَّ ذِكۡرٗاۗ فَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖ
[ فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ ] وه كاتێك كه كارهكانی حهجتان تهواو كرد له ڕۆژی جهژندا كه (ڕهمی جهمهرات) و حهیوان سهربڕین و سهرتاشین و (تهوافی ئيفازهیه) [ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ ] ئهوه زیكری خوای گهوره بكهن ههروهكو چۆن له جاهیلیهتدا زیكری باوك و باپیرانتان ئهكرد لهو شوێنانه شانازیتان بهباوك و باپیرانتانهوه ئهكرد [ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا ] یاخود لهوهش زیاتر زیكری خوای گهوره بكهن [ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا ] خهڵكی وا ههیه تهنها داوای شتی دونیایی له خوای گهوره ئهكات [ وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ (٢٠٠) ] بهڵام له ڕۆژی دواییدا هیچ بهش و هیچ ئهجرو پاداشتێكی نیه تهنها ههوڵی بۆ دونیا بووه
التفاسير:
201
:
2
وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ
[ وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ] وه ههیشه ئهڵێ: ئهی پهروهردگار له دونیادا حهسهنهو چاكهمان پێ ببهخشه له ماڵ و مناڵ و خێزان و له ڕزقی باش [ وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً ] له قیامهتیشدا ههر حهسهنهو چاكهمان پێ ببهخشه له ڕهزامهندی خۆت و حۆری و بهههشت [ وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (٢٠١) ] وه بمانپارێزه له ئاگری دۆزهخ
التفاسير:
202
:
2
أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ نَصِيبٞ مِّمَّا كَسَبُواْۚ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
[ أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ] ئا ئهمانهی كۆمهڵی دووهم بهشی خۆیان ههیه لهوهی كه بهدهستیان خستووه بهدوعاو دوعاكان سوودی بۆیان ههیه [ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (٢٠٢) ] وه خوای گهوره حیساب و لێپرسینهوهی زۆر خێرایه
التفاسير:
