対訳 章 悔悟章 - クルアーン簡潔注釈（キルギス語対訳） - ページ番号 206 - クルアーン百科事典

118 : 9

وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

Аллах бул үч адамдын тооболорун да кабыл кылды. Алар Кааб ибн Малик, Мурара ибн ар-Рабии жана Хилал ибн Умейя. Алар пайгамбар менен Табук согушуна барбай коюшкандан кийин кылган тооболорунун кабыл кылынуусу кечиктирилгендер. Ошондон кийин пайгамбар адамдарга алар менен мамилени үзүүнү буйруду. Бул себептүү аларды кайгы-түйшүк басып, акыры алар үчүн кең жер да тарып кетти, жалгыздыктан көкүрөктөрү сыгылып кетти. Ошондо алар үчүн жалгыз Аллахтан башка баш калкалар эч ким жок экенин билишти. Аллах аларга тообо кылууга мүмкүнчүлүк берип ырайым кылды, кийин тооболорун кабыл кылды. Чындыгында Ал пенделеринин тооболорун кабыл кылуучу, аларга Ырайымдуу.

119 : 9

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Оо, Аллахка ыйман келтиргендер, пайгамбарды ээрчигендер жана Анын шариятын аткаргандар! Аллахтын буйруктарын аткарып, тыйгандарынан алыстоо менен Аллахтан корккула! Ыймандарында, сөздөрүндө жана иштеринде чынчыл адамдар менен бирге болгула! Силер үчүн чындыктан башкада эч кутулуу жок.

120 : 9

مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Пайгамбар өзү баш болуп Аллах жолунда согушка чыкса, анда мединалыктар жана анын айланасында жашаган көчмөн арабдар үчүн андан калууга уруксат жок. Алар үчүн өз жандарын аяп, аны пайгамбардын жанынан да кастарлоого болбойт. Тескерисинче алар үчүн пайгамбардын жанынан да өз жандарын курман кылуу милдет. Мунун себеби эгер алар чаңкоого, чарчоого, Аллах жолунда ачкалыкка кабылышса, же кандайдыр бир жерге конушуп, алардын ошол жерде болушу каапырлардын кыжырын кайнатса, же душмандын колунан өлүмгө дуушар болуп, же туткундалып, же олжого ээ болуп, же жеңилүү ызасын тартышса, анда бул себептүү Аллах аларга сөзсүз кабыл кылынган жакшылык иштин сообун жазат. Чындыгында Аллах жакшылык кылуучулардын сообун жок кылбайт. Тескерисинче, аларга толук кылып жана көбөйтүп берет.

121 : 9

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Аз болсо да, көп болсо да алар мал-мүлк сарпташса жана кайсы бир өрөөндү басып өтүшсө, анда Аллах алардын сарптаганы жана кылган сапары үчүн аларга сыйлык катары соопторду жазат жана акыретте кылган иштерине эң жакшы соопторду берет.

122 : 9

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Ыймандуулардын бүт баары согушка кетүүсүнө уруксат жок. Анткени алар душманга жеңилип калышса, анда тукум курут болуп кетүүлөрү мүмкүн. Андыктан алардын бир бөлүгү согушка кетип, бир бөлүгү пайгамбар менен бирге калганы, андан шарият өкүмдөрүн жана Курандан укканы аркылуу динди терең үйрөнүшүп, кийин адамдар согуштан кайтып келишкенде үйрөнгөн нерселерин аларга үйрөтүшкөнү жакшы эмеспи?! Балким алар Аллахтын азабынан жана жазасынан коргонушар, Анын буйруктарына баш ийип, тыйгандарынан тыйылышар. Бул окуя Аллахтын элчиси сахабаларынан кээ бирлерин өзү тандап, чөлгө жоортулга жиберген аскерлерде болгон.

本諸節の功徳:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

Аллахтан коркуунун жана чынчыл болуунун милдеттиги. Булар кыйроодон кутулууга себеп болот.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

Аллах жолунда садака кылуунун артыкчылыгы.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

Динди терең үйрөнүүнүн милдеттиги – Аллах жолунда согушуунун милдеттиги сыяктуу. Ал экөөсүз эч качан динди тургузуу мүмкүн эмес.