ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
سورة الزمر - زمر
من مقاصد السورة:
الدعوة للتوحيد والإخلاص، ونبذ الشرك.
يووالي او اخلاص ته بلنه او د شرک غورځول.
1
:
39
تَنْزِیْلُ الْكِتٰبِ مِنَ اللّٰهِ الْعَزِیْزِ الْحَكِیْمِ ۟
راتلل د قران د الله د طرفه چې زورور دي داسې زورور چې هېڅوک پرې نشي برلاسه کېدلای د مخلوق په پیداکولو کې او د هغې په ژوره څارنه او پاملرنه کې او د قانون په جوړولو کې د حکمت والا دی، د بل چا لخوا ندی نازل شوی.
التفاسير:
2
:
39
اِنَّاۤ اَنْزَلْنَاۤ اِلَیْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّیْنَ ۟ؕ
بېشکه مونږ تا ته -اې رسوله- په حق باندې شامل قرآن نازل کړی، چې ټولې خبرې یې ریښتینې دي او ټول حکمونه یې د انصاف دي، نو د الله عبادت کوه یو ګڼونکی ده لره، اخلاص کوونکی ده لره په یووالي کې له شرک څخه.
التفاسير:
3
:
39
اَلَا لِلّٰهِ الدِّیْنُ الْخَالِصُ ؕ— وَالَّذِیْنَ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖۤ اَوْلِیَآءَ ۘ— مَا نَعْبُدُهُمْ اِلَّا لِیُقَرِّبُوْنَاۤ اِلَی اللّٰهِ زُلْفٰی ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِیْ مَا هُمْ فِیْهِ یَخْتَلِفُوْنَ ؕ۬— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِیْ مَنْ هُوَ كٰذِبٌ كَفَّارٌ ۟
خبر اوسئ چې الله لره له شرک څخه تش دین دی، او کومو خلکو چې له الله پرته بوتان او باطل معبودان په دوستۍ نیولي له الله پرته یې په دې بهانه بندګي کوي چې: مونږ د دوی عبادت نه کوو مګر دې لپاره چې الله ته مو مرتبه کې ورنږدې کړي، او زمونږ اړتیاوې ورته پورته کړې، او د هغه په وړاندې زمونږ سفارش وکړي، بېشکه الله د مومنو موحدینو او کافرو مشرکانو تر منځ د قیامت په ورځ فیصله کوي، د هغه توحید په اړه چې دوی پکې اختلاف کولو، بېشکه الله حق ته نه رسوي هغه څوک چې په الله درواغ وایې چې هغه ته شریک منسوبوي، د الله په نعمتونو ډېر نا شکره وي.
التفاسير:
4
:
39
لَوْ اَرَادَ اللّٰهُ اَنْ یَّتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفٰی مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ ۙ— سُبْحٰنَهٗ ؕ— هُوَ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ۟
که چېرې الله د زوی د نیولو اراده درلودی نو له خپل مخلوقه څخه به یې غوره کړی وای څه یې چې خوښه وای، نو د زوی په مرتبه به یې ګرځولی وای، هغه پاک او سپېڅلی دی له هغه څخه چې دا مشرکان یې وایي، هغه په خپل ذات، صفاتو او کړنو کې یو دی، په دې کې څوک شریک نه لري، په ټول مخلوق باندې برلاسی دی.
التفاسير:
5
:
39
خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ— یُكَوِّرُ الَّیْلَ عَلَی النَّهَارِ وَیُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَی الَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ؕ— كُلٌّ یَّجْرِیْ لِاَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اَلَا هُوَ الْعَزِیْزُ الْغَفَّارُ ۟
آسمانونه او ځمکه یې د پوره حکمت لپاره پېدا کړي دي، نه عبث (چټي) لکه چې ظالمان وایي، شپه په ورځ کې ننباسي، او ورځ په شپه کې ننباسي، نو کله چې یو له دې دواړو راشي نو بل پټ شي، او لمر یې تابع کړی، او سپوږمۍ یې تابع کړې، هر یو له دې دواړو څخه تر یو ټاکلي وخت پورې ګرځي چې هغه د دې ژوند ختمېدل دي، خبر اوسئ هغه ذات چې پاکې ده ورلره، داسې برلاسی دی چې له خپلو دښمنانو غچ اخلي، او هېڅوک پرې نشي برلاسه کېدلای، ډېر بخښونکی دی د هغو بندګانو د ګناهونو چې توبه وباسي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.
الله ته بلنه ورکوونکی د هغه څخه د اجر هیله لري، د خلکو څخه په هغه حق چې دوی ته یې بلنه ورکوي کوم اجر نه غواړي.
• التكلّف ليس من الدِّين.
په دیني چارو کې ځان په تکلیف کې غورځول له دین څخه نه دي.
• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.
الله ته وسیله نیول د هغه په نومونو او صفتونو او په ایمان او نېک عمل سره کېږي نه په بل څه.
