ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
28
:
18
وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِیْنَ یَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَدٰوةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیْدُوْنَ وَجْهَهٗ وَلَا تَعْدُ عَیْنٰكَ عَنْهُمْ ۚ— تُرِیْدُ زِیْنَةَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۚ— وَلَا تُطِعْ مَنْ اَغْفَلْنَا قَلْبَهٗ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوٰىهُ وَكَانَ اَمْرُهٗ فُرُطًا ۟
او کلک کړه ځان خپل په ملګرتیا د هغو خلکو کې چې دعا غواړي د خپل رب نه دعا د عبادت او دعا د غوښتلو د حاجت په اول سر د ورځې کې او په اخر د ورځې کې، خالص کوونکي وي د عبادت هغه لره، نه دې اوړي سترګې ستا د دوی نه، چې ته غواړي کیناستل د مالدارانو او لویانو خلکو سره، او ته خبره مه منه د هغه چا چې مونږ ګرځولی زړه د هغه غافل زمونږ د ذکر نه په مهر لګولو سره په هغه باندې، نو امر یې کړی تا ته په شړلو د غریبانو ستا د مجلس نه، او مخکې کړې یې ده تابعداري د هغه څه چې د هغه نفس یې غواړي په تابعدارۍ د رب خپل، او دې عملونه د هغه برباد.
التفاسير:
29
:
18
وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّكُمْ ۫— فَمَنْ شَآءَ فَلْیُؤْمِنْ وَّمَنْ شَآءَ فَلْیَكْفُرْ ۚ— اِنَّاۤ اَعْتَدْنَا لِلظّٰلِمِیْنَ نَارًا اَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ؕ— وَاِنْ یَّسْتَغِیْثُوْا یُغَاثُوْا بِمَآءٍ كَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوْهَ ؕ— بِئْسَ الشَّرَابُ ؕ— وَسَآءَتْ مُرْتَفَقًا ۟
او وایه -ای پیغمبره- دې د الله تعالی د ذکر نه بې پروا خلکو ته د دوی د زړونو د غفلت د وجې نه: ما چې تاسې ته کوم څه راوړي خاص همدا حق دی، او دا د الله تعالی له طرفه دی نه زما له طرفه، او زه نه یم قبلوونکی ستاسو د مطالبو زما نه چې زه دې مومنان د خپل ځانه وشړم، نو څوک چې ستاسې نه غواړي چې ایمان راوړي په دې حق باندې نو ایمان دې پرې راوړي، او خامخا به یې په بدلې خوشحالیږي، او څوک چې ستاسې نه غواړي کفر پرې وکړي نو کفر دې وکړي، او خامخا به غمجن کیږي په هغې سزا چې دا یې انتظار کوي، یقینا مونږ تیار کړی په خپل ځان باندې ظلم کوونکو خلکو لره په اختیارولو د کفر سره اور لوی چې راګیروی به دوی د هغه دیوالونه، نو دوی وسع نه لري د تېښتې د دې نه، او که چیرته دوی مرسته وغواړي د اوبو د هغې سختې تندې د وجې چې دوی ته رسیدلې د دوی مرسته به وشي په داسې اوبو سره لکه ویلي کړی شوي تیل ډیر ګرم، وریتوي به مخونه د دوی د ډیرې ګرمۍ نه، ډیر بد دي دا څښل چې د دوی مدد پرې کیدلی شي، نو پس دا تنده نه ماتوي بلکې نوره یې هم زیاتوي، او نه هغه لمبې مړې کوي کومې چې د دوی پوستکی سوځوي، او ډیر بد دی دا اور ځای د ورتللو چې دوی ورته ورځي، او ځای د اوسیدلو چې دوی پکې اوسیږي.
التفاسير:
30
:
18
اِنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ اِنَّا لَا نُضِیْعُ اَجْرَ مَنْ اَحْسَنَ عَمَلًا ۟ۚ
یقینا هغه کسان چې په الله تعالی یې ایمان راوړی او عملونه یې کړي نیک عملونه نو یقینا دوی ښایسته کړي خپل عملونه نو دوی لره دی ثواب لوی، بیشکه مونږ نه ضایع کوو ثواب د هغه چا چې ښایسته عمل یې کړی وي، بلکه مونږ ورکوو دوی ته بدلې د دوی پوره پوره پرته له څه نقصانه.
التفاسير:
31
:
18
اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ جَنّٰتُ عَدْنٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهِمُ الْاَنْهٰرُ یُحَلَّوْنَ فِیْهَا مِنْ اَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَّیَلْبَسُوْنَ ثِیَابًا خُضْرًا مِّنْ سُنْدُسٍ وَّاِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِـِٕیْنَ فِیْهَا عَلَی الْاَرَآىِٕكِ ؕ— نِعْمَ الثَّوَابُ ؕ— وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ۟۠
دغه کسان چې صفت یې کړی شوی په ایمان او په کولو د نیکو کارونو دوی لره جنتونه د همیشه اوسیدلو دي چې دوی به پکې همیشه اوسیږي، بهیږي به لاندې د ماڼیو د دوی نه د جنت خوږې ویالې، دوی به ښایسته کیدلی شي په دې جنت کې د سرو زرو په بنګړو، او اغوندي به دوی جامې شنې د نرو وریښمو او د غټو وريښمو، تکیه به کوي په پالنګونو باندې چې ښایسته کړی شوي به وي په ښایسته پردو باندې، ښایسته ثواب دی ثواب د دوی، او ښایسته دی جنت ځای د میلمستیا او ځای د اوسېدلو چې دوی پکې اوسیږي.
التفاسير:
32
:
18
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلًا رَّجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِاَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ اَعْنَابٍ وَّحَفَفْنٰهُمَا بِنَخْلٍ وَّجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا ۟ؕ
او ای رسوله د هغو دوو کسانو چې يو کافر بل مؤمن و بېلګه بيان کړه، کافر ته مو له انګورو دوه باغونه ورکړي وو، پر دواړو باغونو مو د خرما ونې چاپېرې کړې وې او په خالي ځايونو کې مو کښتونه را شنه کړي وو.
التفاسير:
33
:
18
كِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ اٰتَتْ اُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِّنْهُ شَیْـًٔا ۙ— وَّفَجَّرْنَا خِلٰلَهُمَا نَهَرًا ۟ۙ
نو ورکولې به هر یو باغ میوې خپلې د کجورو او انګورو او نورو میوو نه، او هیڅ شی به ترې نه کمیدلو، بلکې پوره پوره به یې ورکولې، او مونږ روانه کړې وه د دوی تر منځ یوه ویاله چې په اسانۍ سره یې اوبه کړي.
التفاسير:
34
:
18
وَّكَانَ لَهٗ ثَمَرٌ ۚ— فَقَالَ لِصَاحِبِهٖ وَهُوَ یُحَاوِرُهٗۤ اَنَا اَكْثَرُ مِنْكَ مَالًا وَّاَعَزُّ نَفَرًا ۟
او وو د دې باغ والا نور مالونه او میوې هم، نو ویې ویل خپل مسلمان ملګري ته په داسې حال کې چې خبرې یې ورسره کولی د دې لپاره چې په هغه باندې تاثیر وکړي او مغرور وو: یقینا زه زیات یم ستا نه په اعتبار د مال سره، او عزتمند یم ستا نه په اعتبار د طرف، او ډیر قوي یم ستا نه په اعتبار د قوم.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• فضيلة صحبة الأخيار، ومجاهدة النفس على صحبتهم ومخالطتهم وإن كانوا فقراء؛ فإن في صحبتهم من الفوائد ما لا يُحْصَى.
فضیلت د نیکانو د ملګرتیا، او د ځان سره مقابله کول د هغوی په ملګرتیا کې او د هغوی سره په یوځای کیدلو کې او اګر که غریبان هم وي؛ ځکه د دوی په ملګرتیا کې دومره فایدې دي چې حساب یې نشي کیدلی.
• كثرة الذكر مع حضور القلب سبب للبركة في الأعمار والأوقات.
د زړه په حضور سره ډیر ذکر کول په عمرونو او وختونو کې د برکت سبب دی.
• قاعدتا الثواب وأساس النجاة: الإيمان مع العمل الصالح؛ لأن الله رتب عليهما الثواب في الدنيا والآخرة.
د ثواب او د نجات اساسي قاعدې دا دې: ایمان د نیک عمل سره؛ ځکه چې الله تعالی په دې دواړو باندې په دنیا او اخرت کې ثوابونه مرتب کړي.
