ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
35
:
18
وَدَخَلَ جَنَّتَهٗ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ ۚ— قَالَ مَاۤ اَظُنُّ اَنْ تَبِیْدَ هٰذِهٖۤ اَبَدًا ۟ۙ
او ننوت دا کافر خپل باغ ته په ملتیا د مومن سره د دې لپاره چې وښایي ده ته خپل باغونه او حال دا چې دا ظلم کوونکي و په خپل ځان باندې په کفر او په تکبر سره، وویل دې کافر: زه دا ګومان نه کوم چې دا باغ دې هلاک شي کوم چې ته وینې؛ د وجې د هغو اسبابو چې ما د دې د ژغورلو لپاره نیولي.
التفاسير:
36
:
18
وَّمَاۤ اَظُنُّ السَّاعَةَ قَآىِٕمَةً ۙ— وَّلَىِٕنْ رُّدِدْتُّ اِلٰی رَبِّیْ لَاَجِدَنَّ خَیْرًا مِّنْهَا مُنْقَلَبًا ۟ۚ
او زه ګمان نه کوم چې ګویا کې قیامت دی قایمیدونکی وي، بیشکه دا خو یوه روانه زندګي ده، او بالفرض که واقع هم شي نو کله چې زه بیرته راژوندی کړی شم او خپل رب ته وګرځول شم خامخا زه به بیاموم وروسته د بیرته راژوندي کولو نه هغه ته غوره زما د دې باغ نه، نو دا چې زه په دنیا کې مالدار یم دا تقاضا کوي چې زه دې بیرته د راژوندې کیدلو وروسته هم مالداره اوسم.
التفاسير:
37
:
18
قَالَ لَهٗ صَاحِبُهٗ وَهُوَ یُحَاوِرُهٗۤ اَكَفَرْتَ بِالَّذِیْ خَلَقَكَ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوّٰىكَ رَجُلًا ۟ؕ
وویل دې ته خپل مومن ملګري په داسې حال کې چې جواب یې ورته ورکاوه: آیا کفر وکړ تا په هغه ذات چې پیدا کړی یې دی ستا پلار ادم -علیه السلام- د خاورې نه، بیا یې پیداکړی یې ته د منۍ نه، بیا یې ستا نه نر انسان جوړ کړی، او ستا غړي یې برابر کړي او ته یې پوره کړی یې، نو پس هغه ذات چې په دې ټولو کارونو قادر دی ستا په بیرته راژوندې کولو هم قادر دی.
التفاسير:
38
:
18
لٰكِنَّاۡ هُوَ اللّٰهُ رَبِّیْ وَلَاۤ اُشْرِكُ بِرَبِّیْۤ اَحَدًا ۟
لیکن زه خو ستا په شان داسې خبره نه کوم، بلکې وایم: خاص الله تعالی رب زما دی چې مهرباني کوونکی دی په خپلو نعمتونو سره په مونږ باندې، او زه نه شریکوم د دې الله تعالی سره هیڅوک په عبادت کې.
التفاسير:
39
:
18
وَلَوْلَاۤ اِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَآءَ اللّٰهُ ۙ— لَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللّٰهِ ۚ— اِنْ تَرَنِ اَنَا اَقَلَّ مِنْكَ مَالًا وَّوَلَدًا ۟ۚ
او کله چې دې باغ ته ننوتلې ولې دې ونه ويل: ماشاء الله له الله پرته هيچا لره ځواک نشته، همغه دی چې څه وغواړي کوي يې او هغه پياوړی دی، که مې تر ځان بې وزله او د کم اولاد والا وينې.
التفاسير:
40
:
18
فَعَسٰی رَبِّیْۤ اَنْ یُّؤْتِیَنِ خَیْرًا مِّنْ جَنَّتِكَ وَیُرْسِلَ عَلَیْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَآءِ فَتُصْبِحَ صَعِیْدًا زَلَقًا ۟ۙ
نو زه دا انتظار لرم چې رابه کړي ما ته الله تعالی غوره ستا د باغ نه، او یا به راولیږي ستا په باغ باندې عذاب له آسمانه، نو شي به ستا باغ یوه ځمکه چې هیڅ بوټی پکې نه وي ښویېږي به په دې کې قدمونه د هغه د ښویه والي له وجې نه.
التفاسير:
41
:
18
اَوْ یُصْبِحَ مَآؤُهَا غَوْرًا فَلَنْ تَسْتَطِیْعَ لَهٗ طَلَبًا ۟
او یا به شي اوبه د دې ژورې په ځمکه کې نو ته به هغې ته په هیڅ یوې وسیلې د رسیدلو طاقت نه لرې، او کله چې یې اوبه ژورې شي نو بیا دغو اوبو لره هیڅ بقا نشته.
التفاسير:
42
:
18
وَاُحِیْطَ بِثَمَرِهٖ فَاَصْبَحَ یُقَلِّبُ كَفَّیْهِ عَلٰی مَاۤ اَنْفَقَ فِیْهَا وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلٰی عُرُوْشِهَا وَیَقُوْلُ یٰلَیْتَنِیْ لَمْ اُشْرِكْ بِرَبِّیْۤ اَحَدًا ۟
او یقیني شو هغه څه چې مومن یې توقع کوله، نو چاپېر شو هلاکت د کافر د باغ په میوو، نو شو دا کافر چې اړول راړول یې ورغوي خپل د زیاتې ملامتۍ او پښیمانتیا د وجې په هغه مال باندې چې د دې د باغ په ابادولو او برابرولو یې خرچ کړی، او باغ راپریوتلی و په خپلو ستنو هغه چې په هغوی باندې یې د انګورو څانګې خورې کړې وې، او وایي: های افسوس کاش چې ما یواځې په خپل رب باندې ایمان راوړی و، او د هغه سره مې هيڅوک په عبادت کې نه و شریک کړی.
التفاسير:
43
:
18
وَلَمْ تَكُنْ لَّهٗ فِئَةٌ یَّنْصُرُوْنَهٗ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَمَا كَانَ مُنْتَصِرًا ۟ؕ
او نه وو دې کافر لره کومه ډله چې ژغورلی یې و د ده باغ د هغه عذاب نه چې پرې راغلی و، حال دا چې دا هغه کس و چې په خپله ډله یې فخر کاوه، او دا پخپله هم نه وو بچ کوونکي خپل باغ لره د الله تعالی له عذابه.
التفاسير:
44
:
18
هُنَالِكَ الْوَلَایَةُ لِلّٰهِ الْحَقِّ ؕ— هُوَ خَیْرٌ ثَوَابًا وَّخَیْرٌ عُقْبًا ۟۠
په دې ځای کې کامیابي صرف یوازې الله تعالی لره ده، هغه پاک ذات ډیر غوره دی په اعتبار د ثواب ورکولو کې خپلو مومنانو دوستانو ته، نو هغه څو چنده کوي دوی لره ثواب، او هغه غوره دی په انجام ورکولو کې.
التفاسير:
45
:
18
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا كَمَآءٍ اَنْزَلْنٰهُ مِنَ السَّمَآءِ فَاخْتَلَطَ بِهٖ نَبَاتُ الْاَرْضِ فَاَصْبَحَ هَشِیْمًا تَذْرُوْهُ الرِّیٰحُ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ مُّقْتَدِرًا ۟
او بیان کړه -ای پیغمبره- په دنیا باندې دوکه شوي خلکو ته یو مثال، نو مثال د دنیا په ختمیدلو او زر تیریدلو کې په شان د باران د اوبو دی چې مونږ نازلې کړي د آسمانه، نو رازرغون شوي په دې اوبو سره د ځمکې بوټي او شنه شوي، نو وګرځي دا بوټې مات مات ذره ذره، چې باروي بادونه زرې د دې نورو ځایونو ته، نو ځمکه خپل پخواني حالت راوګرځي، او دی الله تعالی په هر شي باندې قدرت لرونکی، نشي عاجز کولی هغه لره هیڅ شی، نو ژوندي کوي څه شي چې وغواړي، او مړه کوي (هلاکوي) څه چې وغواړي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• على المؤمن ألا يستكين أمام عزة الغني الكافر، وعليه نصحه وإرشاده إلى الإيمان بالله، والإقرار بوحدانيته، وشكر نعمه وأفضاله عليه.
په مومن باندې لازمه ده چې د مالدار کافر د قوت مخې ته سر ټیټ نه کړي، او په دې باندې لازمه ده نصیحت کول او ښودنه کول دې کافر ته په الله تعالی باندې د ایمان راوړلو طرف ته، او اقرار کولو ته په يووالي د هغه، او شکر کولو ته د هغه د نعمتونو او مهربانیانو په هغه باندې.
• ينبغي لكل من أعجبه شيء من ماله أو ولده أن يضيف النعمة إلى مُولِيها ومُسْدِيها بأن يقول: ﴿ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إلَّا بِاللهِ﴾.
پکار ده چې یو چا لره یو شی په تعجب کې واچوي د خپل مال او بچو څخه باید د نعمت اضافت خپل مولا او ورکوونکي ته وکړي چې داسې ووایي: کیږي هغه څه چې الله تعالی یې غواړي، نشته طاقت او قدرت مګر د الله تعالی په توفیق.
• إذا أراد الله بعبد خيرًا عجل له العقوبة في الدنيا.
کله چې الله تعالی یو بنده ته د خیر اراده وکړي هغه لره په دنیا کې په تلوار سره سزا ورکړي.
• جواز الدعاء بتلف مال من كان ماله سبب طغيانه وكفره وخسرانه.
مشروعیت د دعا په هلاکت د مال د هغه چا چې مال د هغه د سرکښۍ او کفر او تاوان سبب وي.
