ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
46
:
5
وَقَفَّیْنَا عَلٰۤی اٰثَارِهِمْ بِعِیْسَی ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ ۪— وَاٰتَیْنٰهُ الْاِنْجِیْلَ فِیْهِ هُدًی وَّنُوْرٌ ۙ— وَّمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ وَهُدًی وَّمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِیْنَ ۟ؕ
د بني اسرائيلو په نبيانو پسې مو عيسی د مريم زوی ور ولېږلو چې پر هغه څه يې ايمان لرلو کوم چې په تورات کې دي او پرېکړه يې پرې کوله او هغه ته مو داسې انجيل ورکړ چې حق ته پر لارښوونه او له دليلونو څخه د شبهاتو په لېرې کولو مشتمل و، د حکمونو ستونزې يې حلولې، او له لږ هغې برخې پرته چې کوم حکمونه يې منسوخ شوي په نورو شيانو کې د هغه څه موافق و چې په تورات کې مخکې نازل شوي وو او انجيل مو داسې لارښوونه وګرځوله چې ځان ساتونکي لارښوونه پرې ترلاسه کوي او له هغه څه منع کوونکي و چې پر هغوی يې ناروا کړي وو.
التفاسير:
47
:
5
وَلْیَحْكُمْ اَهْلُ الْاِنْجِیْلِ بِمَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ فِیْهِ ؕ— وَمَنْ لَّمْ یَحْكُمْ بِمَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْفٰسِقُوْنَ ۟
او ایمان دې راوړي نصارا په هغه څه چې رالیږلي وو الله تعالی په انجیل کې، او په هغه دې فیصلې وکړي -په هغه څه کې چې راتګ یې پرې کړی وو د ریښتیاوو نه؛ مخکې د رالیږلو د محمد صلی الله علیه وسلم نه دوی ته-، او چا چې فیصله ونکړه په هغه څه چې الله تعالی رالیږلی نو دغه کسان وتونکي دې د الله تعالی د تابعدارۍ څخه، پریښودونکي دي حق لره، کږیدونکي دي باطل طرف ته.
التفاسير:
48
:
5
وَاَنْزَلْنَاۤ اِلَیْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْكِتٰبِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ فَاحْكُمْ بَیْنَهُمْ بِمَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَآءَهُمْ عَمَّا جَآءَكَ مِنَ الْحَقِّ ؕ— لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَّمِنْهَاجًا ؕ— وَلَوْ شَآءَ اللّٰهُ لَجَعَلَكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّلٰكِنْ لِّیَبْلُوَكُمْ فِیْ مَاۤ اٰتٰىكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرٰتِ ؕ— اِلَی اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیْعًا فَیُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِیْهِ تَخْتَلِفُوْنَ ۟ۙ
او نازل کړی مونږ تاته -ای پیغمبره!- قران کریم په رښتیا سره چې هيڅ شک او شبهه پکې نشته چې دا د الله تعالی له طرفه دی، تصدیق کوونکی دی هغو کتابونو لره چې د دې نه مخکې نازل شوي، او امانت دار (ساتونکی) دی په هغو باندې، نو چې کوم شي کې ورسره برابر و نو هغه به حق وي، او په کوم شي کې چې يې مخالف وو نو هغه به باطل وي، نو ته فیصلې کوه د خلکو تر منځ په هغه څه چې الله تعالی تاته په دې کې رالیږلی، او ته تابعداري مه کوه د خواهشاتو دهغوی هغه چې هغوی نیولې هغو لره، پریښودونکی دي هغه څه لره چې په تا باندې نازل شوی د حق نه هغه چې هیڅ شک پکې نشته، او بیشکه مونږ ګرځولی هر یو امت لره شریعت د عملي قواعدو او لاره ښکاره چې هغوی پرې تللی شي، او که چیرته الله تعالی غوښتلی وی چې په دنیا کې یواځې یو شریعت وی نو خامخا به یې داسې کړی وی، لیکن الله تعالی هر یو امت لره جدا جدا شریعت ګرځولی؛ د دې لپاره چې په ټولو باندې ازمیښت وکړي نو ښکاره کړي (جدا کړي) تابعدار د ګناهګار نه، نو تاسو وړاندې والی وکړئ د یو بل نه د نیکو کارونو کولو ته او پريښودلو د بدو کارونو، خاص یواځې الله تعالی ته ستاسو ورګرځیدل دي د قیامت په ورځ، او خامخا خبر به درکړي تاسو ته په هغه څه چې تاسو پکې اختلاف کوئ، او بدلې به درکړي تاسو ته په هغو عملونو چې تاسو مخکې کړي دي.
التفاسير:
49
:
5
وَاَنِ احْكُمْ بَیْنَهُمْ بِمَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَآءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ اَنْ یَّفْتِنُوْكَ عَنْ بَعْضِ مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَیْكَ ؕ— فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ اَنَّمَا یُرِیْدُ اللّٰهُ اَنْ یُّصِیْبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوْبِهِمْ ؕ— وَاِنَّ كَثِیْرًا مِّنَ النَّاسِ لَفٰسِقُوْنَ ۟
او ته فیصلې کوه -ای پیغمبره- د دوی ترمنځ په هغه وحي چې الله تعالی تاته رالیږلې، او ته تابعداري مه کوه د دوی د ارزوګانو هغه چې د دوی د خواهشاتو د تابعدارۍ نه راپیدا شوي، او ویریږه (ځان ساته) د دوی نه د دې خبرې نه چې هسې نه چې واړوي تالره د بعضې هغه څه نه چې الله تعالی په تا باندې رالیږلی، نو هیڅکله دوی خپلې هڅې نه کموي په کیدلو د دې کار کې، نو که چیرته دوی مخ واړاوه د قبلولو د فیصلې نه په هغه څه چې تاته الله تعالی رالیږلي نو پوه شه چې بیشکه الله تعالی غواړي چې سزا ورکړي دوی ته په بعضو ګناهونو د دوی سزا د دنیا، او په ټولو ګناهونو به سزا ورکوي په اخرت کې، او بیشکه ډیر د خلکو نه خامخا وتونکي دي د الله تعالی د تابعدارۍ نه.
التفاسير:
50
:
5
اَفَحُكْمَ الْجَاهِلِیَّةِ یَبْغُوْنَ ؕ— وَمَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّٰهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ یُّوْقِنُوْنَ ۟۠
ایا دوی مخ اړوي ستا د فیصلې نه په داسې حال کې غوښتونکي دي فیصلې د جاهلیت والاو د بوتانو د عبادت کوونکو نه هغه کسان چې د خپلو خواهشاتو مطابق فیصلې کوي؟! نو هیڅوک نشته ښایسته فیصله کوونکی د الله تعالی څخه د یقین والاو په نیز هغه کسان چې پوهیږي د الله تعالی له طرفه په هغه څه چې په خپل پیغمبر یې نازل کړي، نه د ناپوهۍ او خواهشاتو والا هغه چې نه قبلوي مګر هغه څه چې د دوی د خواهشاتو سره مناسب وي او اګر که باطل هم وي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• الأنبياء متفقون في أصول الدين مع وجود بعض الفروق بين شرائعهم في الفروع.
ټول پیغمبران سره د دین په اصولو کې متفق دي سره د بعضو فرقونو نه په منځ د دوی په شریعتونو کې په بعضې فروعو کې.
• وجوب تحكيم شرع الله والإعراض عمّا عداه من الأهواء.
واجب دي عملي کول (تطبیقول) د الله تعالی د شریعت او مخ اړول د هغه څه نه چې د دې نه بغیر وي د خواهشاتو نه.
• ذم التحاكم إلى أحكام أهل الجاهلية وأعرافهم.
بدي بیانول د فیصلې وړلو د قوانینو د جاهلیت والاو ته او د هغوی رواجونو ته.
