ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߖߐߙߑߖ߭ߌߦߊߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߊ߬ ߓߊ߯ߙߊ ߦߋ߫ ߛߋ߲߬ߠߊ߫
وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ
[1] მორწმუნეთა დედა ‘აიშა გადმოგვცემს: ერთხელ ბავშვი გარდაიცვალა და მის შესახებ ვთქვი: ნეტავი მას, ის ხომ სამოთხის ჩიტთაგან ერთ-ერთი ჩიტია. ამაზე ალლაჰის შუამავალმა ﷺ მითხრა: განა არ იცი, რომ ალლაჰმა სამოთხე და ჯოჯოხეთი გააჩინა, ასევე გააჩინა ერთის მკვიდრიც და მეორესიც? (მუსლიმ, ყადერ 6/2662.)
وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ فَٱدۡعُوهُ بِهَاۖ وَذَرُواْ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ أَسۡمَٰٓئِهِۦۚ سَيُجۡزَوۡنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
[1] აბუ ჰურეირა გადმოგვცემს, რომ მაცნემ ﷺ თქვა: „ალლაჰს აქვს ოთხმოცდაცხრამეტი სახელი, ვინც მათ დაიზეპირებს ის შევა სამოთხეში. ჭეშმარიტად ალლაჰი კენტია და მას უყვარს კენტი.“ (მუსლიმ, ზიქრ ვე დუ’ა 2/2677.)
ალლაჰის სახელები ყურანსა და სუნნეთშია გადმოცემული, რომლებიც ალლაჰის გაცნობაში გვეხმარება და მის უნაკლო თვისებებს/ატრიბუტებს გვამცნობს, როგორებიცაა: მოწყალე, მწყალობელი, გამჩენი, მასაზრდოებელი, მიმტევებელი, ლმობიერი, მსცოცხლებელი და ა.შ. მისი სახელების შესწავლით ჩვენ ვტყობილობთ, რომ ალლაჰი არის ყველაფრის გამჩენი, მისი წყალობა ყველაფერს მოიცავს, ისაა სარჩოს მბოძები, მპატიებელი, ყოვლის მხედველი, ყოვლის მსმენელი და მისთვის სასურველი რამის მისივე სურვილისამებრ გამჩენი ღმერთი.
وَمِمَّنۡ خَلَقۡنَآ أُمَّةٞ يَهۡدُونَ بِٱلۡحَقِّ وَبِهِۦ يَعۡدِلُونَ
وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ
[1] ორიგინალი – „ისთიდრაჯ“ (استدراج), ჩვენ ეს სიტყვა აიათში ვთარგმნეთ როგორც ნაბიჯ-ნაბიჯ დაღუპვამდე მიყვანა. ისტყვას ლექსიკონური მნიშვნელობაა საფეხურ-საფეხურ, ნაბიჯ-ნაბიჯ სვლა. როგორც ტერმინი „ისთიდრაჯი“ გამოიყენება იმ ადამიანის მდგომარეობის გამოსახატად, რომელიც ურწმუნოობის მწვერვალზე იმყოფება და სხვადასხვა წარმატებებით თუ ამქვეყნიური სიკეთეებით გათამამებული, ნაბიჯ-ნაბიჯ, შეუმჩნევლად ეფლობა ურწმუნოობასა და ურჩობაში, რასაც სულიერად სრულ დაღუპვამდე მიჰყავს.
وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ
[1] მათ მაშინვე არ დავსჯით, გარკვეული დროით ვადროვებთ, რის გამოც კიდევ უფრო ზღვარს გადავლენ და ისე გაექანებიან დამღუპველი შედეგისკენ, რომ ვერც კი შეამჩნევენ.
أَوَلَمۡ يَتَفَكَّرُواْۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٌ
[1] მუჰამმედ შუამავალს ﷺ, რომელიც მათი თანამოძმე, ნათესავი და ზოგისთვის მეგობარი იყო და ყველამ კარგად იცოდა რომ მას შეშლილობა არ ახასიათებდა.
أَوَلَمۡ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٖ وَأَنۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَدِ ٱقۡتَرَبَ أَجَلُهُمۡۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ
[1] ყურანის შემდეგ.
مَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُۥۚ وَيَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّيۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقۡتِهَآ إِلَّا هُوَۚ ثَقُلَتۡ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا تَأۡتِيكُمۡ إِلَّا بَغۡتَةٗۗ يَسۡـَٔلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنۡهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ
