بیشکه مددګار او دوست زما یوازې الله تعالی دی هغه چې زما ساتنه کوي، نو زه له هغه پرته له چا امید نه لرم، او زه ستاسو د بتانو نه هیڅ نه ویریږم، نو پس الله تعالی هغه ذات دی چې په ما یې قرآن کریم لږ لږ رالیږلی دی د خلکو هدایت لپاره، او خاص الله تعالی هغه ذات دی چې دوستي کوي د نیکانو سره د خپلو بندګانو نه، نو هغوی ساتي او مدد یې کوي.
او که تاسو راوبلئ -ای مشرکانو- بتان ستاسو هغه چې تاسو یې بندګي کوئ پرته له الله تعالی نه سمې لارې ته؛ هغوی ستاسو بلنه نشي اوریدلی، او ته به هغوی وینې چې تاته به مخامخ وي په جوړ کړی شوو سترګو سره، او هغوی جمادات دي لیدل نشي کولی، نو پس وو هغوی چې د انسانانو او یا حیواناتو په شکل به یې بتان جوړول، او هغه لره به یې لاسونه او پښې او سترګې هم جوړولې، خو لیکن دوی جمادات و، چې نه پکې ساه وه او نه یې حرکت کولی شو.
او که چیرته تا ته معلومه شي -ای پیغمبره- چې یقینا شیطان تاته وسوسه در ورسوله او یایې ته د خیر کار نه وروسته کړې نو پس الله تعالی ته پناه وېسه، او په هغه باندې ځان وسپاره، ځکه چې هغه اوریدونکی دی هغه څه لره چې ته یې وایې، پوهه دی ستا په پناه وړلو، نو خامخا به تا د شیطان څخه ساتي.
او له فاجرانو او کافرانو د شيطانانو وروڼه تل شيطانان يې له يوې ګناه وروسته په بله ګناه کې د اخته کولو له امله په لار ورکۍ کې زياتوالی راولي، هغوی نه لاس په سر کيږي، نه شيطانان له بې لارۍ او لار ورکۍ لاس په سر کيږي او نه له انسانانو فاجران هغو ته په غاړه اېښودلو او ناوړه کړنو په ترسره کولو لاس په کيږي.
او کله چې ته راوړې -ای پیغمبره- یوه معجزه؛ دوی تا دروغجن ګڼي او د هغې نه مخ اړوي، او که ته دوی ته معجزه رانه وړې دوی بیا وایې: ولې دې یوه معجزه له ځان نه جوړه نه کړه، ته دوی ته ووایه -ای پیغمبره-: ندي ما لره چې زه د خپل ځان نه یوه معجزه راوړم، او زه تابعداري نه کوم مګر د هغه څه چې الله تعالی يې ما ته وحي کوي، دا قرآن کریم چې زه یې په تاسو لولم معجزې او دلیلونه دي د الله تعالی له طرفه چې ستاسو پیدا کوونکی دی او ستاسو د چارو سمبالوونکی دی، او دا قرآن کریم لارښود او رحمت دی د الله مؤمنو بندګانو ته، او هر چې پرته له مومنانو دي نو پس هغوی ګمراهان او بدبخته دي.
او یاد کړه -ای پیغمبره- الله تعالی لره چې رب ستا دی په عاجزۍ خضوع او ویرې سره، او دعا دې د پورته او ټیټ غږ تر منځه منځمهالي وګرځوه، د ورځې په اوله او اخره برخه کې د دې دواړو وختونو د فضیلت له وجې نه، او ته مه کیږه له هغه چا نه چې د الله تعالی د ذکر نه بې پروا وي.
بیشکه هغه کسان چې ستا د رب سره دي -ای پیغمبره- دملایکو نه لویي نه کوي د الله پاک له بندګۍ څخه، بلکې هغه ته غاړه ږدي عاجزي کوونکي دي هغه ته نه ستړي کیږي، او دوی د الله تعالی پاکي بیانوي د شپې او د ورځې د هغه څه نه چې د الله سره نه ښایي، او یوازې هغه ته سجدې کوي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• في الآيات بشارة للمسلمين المستقيمين على صراط نبيهم صلى الله عليه وسلم بأن ينصرهم الله كما نصر نبيه وأولياءه.
پر عاقل لازمه ده چې د الله تعالی عبادت وکړي، ځکه همغه ذات دی چې د دين ګټې ثابتوي د داسې کتاب پر نازلولو سره چې په دين کې پر لويو علومو او دنيوي ګټو مشتمل دی له خپلو بنده ګانو د نېکانو پر مسلطولو او هغوی لره يې په ساتلو او د هغوی په مرسته کولو، نو د هغه چا دښمني زيان نشي ورته رسولای چې دښمني ورسره کوي.
• في الآيات جماع الأخلاق، فعلى العبد أن يعفو عمن ظلمه، ويعطي من حرمه، ويصل من قطعه.
په دغه آیتونو کې د خپل نبي صلی الله عليه وسلم پر نېغه لاره تلونکو مسلمانانو لپاره زيری دی، چې الله به يې مرسته کوي، لکه څنګه يې چې د خپل نبي او دوستانو مرسته کړې ده.
• على العبد إذا مَسَّه سوء من الشيطان - فأذنب بفعل محرم، أو ترك واجب - أن يستغفر الله تعالى، ويستدرك ما فرط منه بالتوبة النصوح والحسنات الماحية.
په يادو آيتونو کې د نېکو اخلاقو ټولګه ده، چې پر بنده لازمه ده هغه چاته بخښنه وکړي چې ظلم يې پرې کړی دی، هغه چاته څه ورکړي چې بې برخې کړی يې دی او له هغه چا سره خپلوي وپالي چې پرې کړې يې ده.
• الواجب على العاقل عبادة الله تعالى؛ لأنه هو الذي يحقق له منافع الدين بإنزال الكتاب المشتمل على العلوم العظيمة في الدّين، ومنافع الدنيا بتولّي الصالحين من عباده وحفظه لهم ونصرته إياهم، فلا تضرهم عداوة من عاداهم.
پر بنده لازم دي، چې کله شيطان کوم زيان ورورسوي- بیا - د ناروا په ترسره کولو يا واجب په پرېښودلو سره ګناه وکړي، له الله تعالی دې بښنه وغواړي او د نصوح توبې په اېستلو او د ګناهونو په له منځه وړونکو نېکيو دې د هغې تېروتنې تلافي وکړي.