ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - الترجمة اليونانية
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
8
:
17
عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا
Ίσως ο Κύριός σας να σας ελεήσει (μετά απ' αυτό, αν στραφείτε με μεταμέλεια προς Αυτόν), αλλά αν επιστρέψετε (στην αλαζονεία και την τυραννία), θα επιστρέψουμε και Εμείς (στο να σας τιμωρήσουμε). Κάναμε την Κόλαση για τους άπιστους μία φυλακή (από την οποία δε θα βγουν ποτέ).»
التفاسير:
9
:
17
إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا
Πράγματι, αυτό το Κορ’άν καθοδηγεί στον πιο δίκαιο (και πιο ίσιο) δρόμο (το Ισλάμ). Και δίνει χαρμόσυνες ειδήσεις στους πιστούς που πράττουν τις ενάρετες πράξεις, ότι θα έχουν μία τεράστια ανταμοιβή (τον Παράδεισο).
التفاسير:
10
:
17
وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا
Και (πληροφορεί) ότι γι' εκείνους που δεν πιστεύουν στη Μέλλουσα Ζωή, έχουμε προετοιμάσει ένα επώδυνο μαρτύριο (στην Κόλαση).
التفاسير:
11
:
17
وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا
Ο άνθρωπος (από την άγνοιά του, όταν θυμώσει) επικαλείται (τον Αλλάχ) για το κακό (εναντίον του εαυτού, των παιδιών ή της περιουσίας του), όπως επικαλείται για το καλό (δηλ. με τον ίδιο ζήλο και βιαστικά). Πράγματι, ο άνθρωπος (από τη φύση του) είναι πολύ βιαστικός.
التفاسير:
12
:
17
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا
Κάναμε την νύχτα και την ημέρα ως δύο Σημάδια. Αφαιρέσαμε το φως της νύχτας (δηλ. την σκοτινιάσαμε) και κάναμε την ημέρα φωτεινή, για να αναζητήσετε (μέσα βιοπορισμού από) τη γενναιοδωρία του Κυρίου σας, και να μάθετε τον αριθμό των ετών και τον υπολογισμό (του χρόνου). Και έχουμε εξηγήσει τα πάντα λεπτομερώς.
التفاسير:
13
:
17
وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا
Δέσαμε τις πράξεις καθενός ανθρώπου στο λαιμό του (και έτσι μόνο αυτός είναι υπεύθυνος γι' αυτές), και την Ημέρα της Ανάστασης, θα του φέρουμε ένα βιβλίο (των πράξεών του), που θα το βρει ανοιχτό.
التفاسير:
14
:
17
ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا
(Θα ειπωθεί σ’ αυτόν): «Διάβασε το βιβλίο σου, επαρκεί ο εαυτός σου σήμερα να μετρήσει εναντίον σου (τις πράξεις σου, για να ξέρεις από μόνος σου το αποτέλεσμα).»
التفاسير:
15
:
17
مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا
Όποιος καθοδηγείται, η καθοδήγησή του θα είναι μόνο για το καλό του, και όποιος παραστρατεί, η παραστράτησή του θα είναι μόνο εις βάρος του. Καμία (αμαρτωλή) ψυχή δε θα επωμιστεί την αμαρτία κάποιας άλλης. Ποτέ δεν τιμωρούμε μέχρι να στείλουμε (πρώτα) έναν Αγγελιαφόρο (για να προειδοποιήσει).
التفاسير:
16
:
17
وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا
Όταν θέλαμε να καταστρέψουμε μία (άδικη και αχάριστη) κωμόπολη, διατάξαμε τους εύπορους (και τους ηγέτες) της (που τους ακολουθούσαν όλοι οι κάτοικοί της), (να υπακούουν τον Αλλάχ και να ακολουθούν τους Αγγελιαφόρους), αλλά εκείνοι παράκουσαν σ' αυτή (την κωμόπολη διαπράττοντας αμαρτίες και αδικία), οπότε έγινε αναπόφευκτος ο λόγος (για την τιμωρία) γι’ αυτήν (την κωμόπολη), και έτσι, την καταστρέψαμε εντελώς.
التفاسير:
17
:
17
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا
Πόσα (άδικα) έθνη έχουμε καταστρέψει μετά την εποχή του Νώε (όπως τη φυλή ‘Αντ και τη Θαμούντ)! Επαρκεί ο Κύριός σου (ω, Μωχάμμαντ) ως Χαμπείρ (Αυτός που γνωρίζει πλήρως τα πάντα) και Μπασείρ (Αυτός που βλέπει τα Πάντα) για τις αμαρτίες των δούλων Του.
التفاسير:
