Firo maanaaji al-quraan tedduɗo oo - Eggo e haala Joorjiya - nde woni ko e golleede.
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
[1] ვერ დაელოდეთ ის აღთქმული 40 დღე და ასე მოკლე ხანში კერპი თანაუზიარეთ მას, ვიდრე თევრათის სახით მის ბრძანებებს მოვიტანდი თქვენამდე.
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ
وَٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِهَا وَءَامَنُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى ٱلۡغَضَبُ أَخَذَ ٱلۡأَلۡوَاحَۖ وَفِي نُسۡخَتِهَا هُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ هُمۡ لِرَبِّهِمۡ يَرۡهَبُونَ
[1] რომლებიც ბრაზმორეულობისას დაყარა.
وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ
[1] ეს სამოცდაათი კაცი იყო იმათგან, რომლებსაც ხბოს კერპის მიმართ თაყვანისცემაში მონაწილეობა არ მიუღიათ. ალლაჰმა მოსეს ა უბრძანა ისრაელის მოდგმიდან ამოერჩიე ზოგიერთები, მათი ხალხის წარმომადგენლებად, მის მიერ მითითებულ დროს სინას მთაზე ასულიყვნენ და თავიანთი ხალხის სახელით ბოდიში მოეხადათ და სინანული გამოეხატათ. იხ. თაფსირუ ბეღავი.
[2] იბნი ჯურეიჯისა და მუჰამმედ ბინ ქა’ბის განმარტებით სინას მთაზე ასულები ჭექა-ქუხილმა და ძლიერმა რყევებმა შეიპყრო, რადგანაც მათ არაფერი მოიმოქმედეს, როდესაც მათმა ხალხმა ხბო დაიდგინეს სათაყვანებლად, არც ბოროტი დაგმეს და არც სიკეთე მოუწოდეს. იხ. თაფსირუ ბეღავი.
[3] სუდდი განმარტავს: ამ დროს მუსამ ა დაიწყო ვედრება: ღმერთო რა ვუთხრა ჩემს ხალხს, რომლებიც მეტყვიან რომ წაიყვანე ჩვენგან რჩეული ადამიანები და ყველა ერთიანად გაანადგურეო? შენ რომ მათი განადგურება გენება, მანამდე გაანადგურებდი მათ როდესაც ისინი თავიანთ ხალხთან ერთად იყვნენ და მეც მათთან ერთად ვიყავიო. იხ. თაფსირუ ტაბერი.
