Firo maanaaji al-quraan tedduɗo oo - Eggo e haala Joorjiya - nde woni ko e golleede.
Tonngoode hello ngoo:
138
:
7
وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتَوۡاْ عَلَىٰ قَوۡمٖ يَعۡكُفُونَ عَلَىٰٓ أَصۡنَامٖ لَّهُمۡۚ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا كَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞۚ قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ
და ისრაელის მოდგმა ზღვაზე გადავიყვანეთ. მალევე გადაეყარნენ ხალხს, რომლებიც თავიანთ კერპებს ეთაყვანებოდნენ.[1] მათ თქვეს: ეი მუსა! ჩვენთვისაც დაადგინე ღვთაებები, როგორი ღვთაებებიც მათ ჰყავთ. (მუსამ) უთხრა: უეჭველად, თქვენ ხართ ხალხი, უმეცრად იქცევით.
[1] ერთ-ერთი გადმოცემის თანახმად, მათ ძროხის კერპები ჰქონდათ გამოძერწილი და იმიას ეთაყვანებოდნენ.
التفاسير:
139
:
7
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ مُتَبَّرٞ مَّا هُمۡ فِيهِ وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
უეჭველად, დამღუპველია იგი, რაშიც ეგენი იმყოფებიან და ფუჭია ისიც, რასაც აკეთებენ.[1]
[1] დამღუპველია კერპთაყვანისმცემლური რმენა, რომელშიც ეგენი იმყოფებიან და ფუჭია ის ღვთისმსახურებაც, რომელსაც ეგენი აკეთებენ.
التفاسير:
140
:
7
قَالَ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِيكُمۡ إِلَٰهٗا وَهُوَ فَضَّلَكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
(მუსამ) უთხრა: განა ალლაჰის გარდა სხვა ღვთაება უნდა ვეძიო თქვენთვის, როდესაც მან გამოგარჩიათ სამყაროთა წინაშე?!
التفاسير:
141
:
7
وَإِذۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ
აკი გიხსენით ფარაონის სახლეულისგან, რომლებიც სასტიკ ტანჯვას გაწევინებდნენ, ხოცავდენ თქვენს ვაჟიშვილებს და ზოგავდნენ თქვენს ქალიშვილებს, და ამ ყველაფერში იყო დიდი განსაცდელი თქვენთვის.
التفاسير:
142
:
7
۞ وَوَٰعَدۡنَا مُوسَىٰ ثَلَٰثِينَ لَيۡلَةٗ وَأَتۡمَمۡنَٰهَا بِعَشۡرٖ فَتَمَّ مِيقَٰتُ رَبِّهِۦٓ أَرۡبَعِينَ لَيۡلَةٗۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَٰرُونَ ٱخۡلُفۡنِي فِي قَوۡمِي وَأَصۡلِحۡ وَلَا تَتَّبِعۡ سَبِيلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
და აღვუთქვით მუსას ოცდაათი ღამე, შემდეგ სრულვქმენით იგი ათით;[1] ბოლოს აღსრულდა თავისი ღმერთის მიერ დადგენილი ვადა ორმოცი ღამე. მუსამ თავის ძმას, ჰარუნს უთხრა:[2] იყავი ჩემი ნაცვალი ჩემს ხალხში, ასევე იყავი მოკეთე და არ გაჰყვე უკეთურების მთესველთა გზას.
[1] მუსას აღვუთქვით, რომ მთელ ამ დროს სინას მთაზე მარხვასა და ვედრებაში გაატარებდა, ბოლოს კი ღმერთი დაელაპარაკებოდა და წიგნის სახით გადაეცემოდა ღვთიური ბრძანებები და აკრძალვები ისრაელის მოდგმისათვის.
[2] სინას მთაზე ღმერთთან დადებული აღთქმის შესასრულებლად წასვლის წინ.
التفاسير:
143
:
7
وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرۡ إِلَيۡكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِيۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ხოლო როდესაც მოვიდა მუსა, ჩვენს მიერ დათქმული ვადის აღსასრულებლად და მას დაელაპარაკა მისი ღმერთი, მან თქვა: ღმერთო დამენახე, რომ შემოგხედო შენ! მან უთხრა: (ამქვეყნად) ვერასოდეს დამინახავ მე, მაგრამ შეხედე მთას, თუკი ის უძრავად დარჩება თავის ადგილზე, მაშინ შენც დამინახავ! ხოლო როგორც კი მისი ღმერთი მთას გამოეცხადა, მაშინვე მტვრად აქცია იგი და მუსაც უგონოდ დაეცა. როდესაც გონს მოეგო, თქვა: შენ ყოვლად უნაკლო ხარ, ვინანიებ შენს წინაშე და მე ვარ პირველი მორწმუნეთაგანი.
التفاسير:
