ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى آلبانیایی ـ مرکز ترجمه‌ى رواد ـ در حال اجراى آن است.
شماره صفحه:
166
:
3
وَمَآ أَصَٰبَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ajo që pësuat ditën kur u ndeshën dy ushtritë, ishte me vullnetin e Allahut, për t'i nxjerrë në shesh besimtarët e vërtetë
التفاسير:
167
:
3
وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ
dhe për t'i zbuluar dyfytyrëshit, të cilëve u thuhej: "Ejani, luftoni në rrugën e Allahut ose, të paktën, mbrojeni vetveten. Ata thoshin: "Po ta dinim se do të kishte luftë, do t'ju pasonim." Atë ditë ata ishin më afër mosbesimit sesa besimit, duke thënë me gojën e tyre atë që nuk e kishin në zemrat e tyre, porse Allahu e di mirë çfarë fshehin ata.
التفاسير:
168
:
3
ٱلَّذِينَ قَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ وَقَعَدُواْ لَوۡ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْۗ قُلۡ فَٱدۡرَءُواْ عَنۡ أَنفُسِكُمُ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
Këta janë ata që u thanë vëllezërve të tyre, ndërkohë vetë nuk shkuan për të luftuar: "Sikur të na dëgjonin ne, nuk do të vriteshin." Thuaj: "Atëherë, shmangeni vdekjen nga vetvetja, nëse e thoni të vërtetën!"
التفاسير:
169
:
3
وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ
Kurrsesi mos i pandeh për të vdekur ata që janë vrarë në rrugën e Allahut! Jo! Ata janë të gjallë, duke u ushqyer te Zoti i tyre.
التفاسير:
170
:
3
فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
Janë të gëzuar me atë që ua ka dhënë Allahu nga begatitë e Tij dhe shpresojnë edhe për ata që nuk u janë bashkuar ende e që kanë mbetur pas tyre se për ta nuk do të ketë frikë e as do të brengosen.
التفاسير:
171
:
3
۞ يَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ata gëzohen me mirësinë e begatinë e Allahut dhe se Allahu nuk ua humb shpërblimin besimtarëve;
التفاسير:
172
:
3
ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ
atyre që iu përgjigjën Allahut dhe të Dërguarit pasi pësuan plagë. Për ata që bënë vepra të mira dhe qenë të devotshëm ka shpërblim të madh.
التفاسير:
173
:
3
ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ
Kur njerëzit u thanë atyre: "Njerëzit janë mbledhur kundër jush, prandaj kini frikë!", kjo vetëm sa ua shtoi edhe më shumë imanin dhe thanë: "Neve na mjafton Allahu dhe Ai është Mbrojtësi më i mirë!"
التفاسير:
