أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِي حَآجَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنۡ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
ئى پەيغەمبەر! ئاللاھنىڭ بىرلىكى ۋە پەرۋەردىگارلىقى توغرىسىدا ئىبراھىم ئەلەيھىسسالام بىلەن مۇنازىرىلەشكەن، ئاللاھنىڭ ئاتا قىلغان پادىشاھلىقى ئۇنى ئىبراھىم بىلەن مۇنازىرىلىشىشكە ئېلىپ كەلگەن نەمرۇدنى كۆرمىدىڭمۇ؟!، ئۆز ۋاقتىدا ئىبراھىم ئەلەيھىسسالام ئۇنىڭغا ئاللاھنىڭ بارلىقىغا دەلىل كۆرسىتىپ: «مېنىڭ پەرۋەردىگارىم ھەممە خالايىقنى تىرىلدۈرەلەيدۇ ۋە ئۇلارنى ئۆلتۈرەلەيدۇ» دېدى. ئۇ زالىم ھەددىدىن ئېشىپ: «مەنمۇ ئۆلۈكنى تىرىلدۈرەلەيمەن، تىرىكنى ئۆلتۈرەلەيمەن، خالىغان كىشىنى ئۆلتۈرىمەن ۋە خالىغان كىشىنى ئەپۇ قىلىمەن» دېدى، ئىبراھىم ئەلەيھىسسالام ئۇنىڭدىنمۇ بۈيۇكراق دەلىلنى كەلتۈرۈپ: «مەن ئىبادەت قىلىدىغان ئاللاھ ھەقىقەتەن كۈننى شەرقتىن چىقىرالايدۇ، خۇدالىق دەۋاسى قىلىدىغان بولساڭ سەن ئۇنى غەربتىن چىقىرىپ باققىن» دېدى. بۇنداق پاكىت ئالدىدا ئۇ كاپىر ئېغىز ئاچالماي قالدى، ئىبراھىم ئەلەيھىسسالامنىڭ دەلىلى كۈچلۈك كەلدى، ئاللاھ زالىم قەۋمنى ئۇلارنىڭ زالىملىقى ۋە ھەددىدىن ئاشقانلىقى ئۈچۈن توغرا يولغا مۇۋەپپەق قىلمايدۇ.
التفاسير: