ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
36
:
27
فَلَمَّا جَآءَ سُلَیْمٰنَ قَالَ اَتُمِدُّوْنَنِ بِمَالٍ ؗ— فَمَاۤ اٰتٰىنِ اللّٰهُ خَیْرٌ مِّمَّاۤ اٰتٰىكُمْ ۚ— بَلْ اَنْتُمْ بِهَدِیَّتِكُمْ تَفْرَحُوْنَ ۟
کله چې د هغې استازی او له هغه سره يې مرستندويان راغلل او سليمان ته يې ډالۍ را اخېستې وې، سليمان د هغوی د ډاليو رالېږل بد وګڼل ويې ويل: آيا تاسو مې په مالونو مرسته کوئ تر څو له تاسو وګرځم، کوم نبوت، پاچايي او مال چې الله ماته راکړي هغه غوره دي له هغه څه چې تاسو ته يې درکړي، بلکې تاسو پر هغه څه خوشحالېږئ چې د دنيا لږه توښه درکول کيږي.
التفاسير:
37
:
27
اِرْجِعْ اِلَیْهِمْ فَلَنَاْتِیَنَّهُمْ بِجُنُوْدٍ لَّا قِبَلَ لَهُمْ بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُمْ مِّنْهَاۤ اَذِلَّةً وَّهُمْ صٰغِرُوْنَ ۟
سليمان عليه السلام، د هغې استازي ته وويل: هغه ډالۍ بېرته هغوی ته وروړه، موږ به هغې او قوم ته يې له داسې لښکرو سره ورشو، چې هغوی به يې د مقابلې توان ونه لري او هغوی به د سبا نومې سيمې څخه خوار او بې عزته وباسو وروسته له دې چې پکې عزتمن وو، که چېرې هغوی ماته غاړه اېښودونکي را نشي.
التفاسير:
38
:
27
قَالَ یٰۤاَیُّهَا الْمَلَؤُا اَیُّكُمْ یَاْتِیْنِیْ بِعَرْشِهَا قَبْلَ اَنْ یَّاْتُوْنِیْ مُسْلِمِیْنَ ۟
سليمان عليه السلام د خپل پاچايۍ جاسوسانو ته د ويناکوونکي په توګه وويل: ای خلکو څوک به له تاسو د هغې د پاچايۍ تخت ماته راوړي مخکې تر دې چې هغوی غاړه اېښودونکي راشي؟.
التفاسير:
39
:
27
قَالَ عِفْرِیْتٌ مِّنَ الْجِنِّ اَنَا اٰتِیْكَ بِهٖ قَبْلَ اَنْ تَقُوْمَ مِنْ مَّقَامِكَ ۚ— وَاِنِّیْ عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ اَمِیْنٌ ۟
له پېريانو مارد نومي پيري په دې ويلو ځواب ورکړ: زه به د هغې تخت درته راوړم مخکې تر دې چې ته له خپل هغه ځايه پورته کېږې چې پکې يې، زه يې پر راوړلو ځواکمن او د هغه څه په اړه امين يم چې پکې دي، هيڅکله به څه ترې کم نه کړم.
التفاسير:
40
:
27
قَالَ الَّذِیْ عِنْدَهٗ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتٰبِ اَنَا اٰتِیْكَ بِهٖ قَبْلَ اَنْ یَّرْتَدَّ اِلَیْكَ طَرْفُكَ ؕ— فَلَمَّا رَاٰهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهٗ قَالَ هٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّیْ ۫— لِیَبْلُوَنِیْۤ ءَاَشْكُرُ اَمْ اَكْفُرُ ؕ— وَمَنْ شَكَرَ فَاِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ كَفَرَ فَاِنَّ رَبِّیْ غَنِیٌّ كَرِیْمٌ ۟
له سليمان سره موجود يو نېک پوه سړي وويل: چې له هغه سره د کتاب پوهه هم وه، او ترڅنګ يې د الله لوی هغه نوم هم و چې د هغه په مرسته څوک دعا وغواړي؛ نو قبليږي: زه د هغې تخت درته راوړم مخکې ستا د سترګو تر رپ، داسې چې الله ته به دعا وکړم؛ نو هغه به يې راته راوړي، نو هغه دعا وکړه او دعا يې قبوله شوه، کله چې سليمان دهغې تخت له ځان سره نېږدې ځای پرځای شوی وليد ويې ويل: دغه زما د پالونکي پېرزوينه ده، تر څو مې وازمويي چې زه د هغه د نعمتونو شکر کوم او که يې ناشکري کوم؟ که چا د الله شکر واېستی؛ نو د شکر ګټه به يې ور ورسيږي، الله بې پروا دی، د بندګانو شکر يې هغه ته څه نه ورزياتوي، چا چې د الله له نعمتونو نټه وکړه او شکر يې ونه اېستی، بېشکه زما پالونکی د هغه له شکره غني او کريم دی، او د هغه له کرم څخه داده چې پر هغه چا يې غوروای ورکړی چې له نعمتونو يې نټه کړې ده.
التفاسير:
41
:
27
قَالَ نَكِّرُوْا لَهَا عَرْشَهَا نَنْظُرْ اَتَهْتَدِیْۤ اَمْ تَكُوْنُ مِنَ الَّذِیْنَ لَا یَهْتَدُوْنَ ۟
سليمان عليه السلام وويل: د هغې د پاچايۍ تخت له خپل پخواني حالت څخه ورته بدل کړئ چې وګورو: آيا هغه خپل تخت پېژندلی شي او که له هغو کسانو کيږي چې د خپلو شيانو پېژندګلوۍ ته لار نشي موندلی.
التفاسير:
42
:
27
فَلَمَّا جَآءَتْ قِیْلَ اَهٰكَذَا عَرْشُكِ ؕ— قَالَتْ كَاَنَّهٗ هُوَ ۚ— وَاُوْتِیْنَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِیْنَ ۟
کله چې د سبا سيمې ملکه، سليمان ته راغله د ازموينې په ډول ورته وويل شول: آيا دغه ستا تخت دی؟ هغې له پوښتنې سره سم ځواب ورکړ: ګواکې همداسې دی، نو سليمان وويل: الله موږ ته له هغې مخکې پوهه راکړې، پر داسې چارو د توان پيداکولو له امله، موږ د الله امر ته غاړه اېښودونکي او هغه لره پيروان يو.
التفاسير:
43
:
27
وَصَدَّهَا مَا كَانَتْ تَّعْبُدُ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّهَا كَانَتْ مِنْ قَوْمٍ كٰفِرِیْنَ ۟
د الله له يووالي هغه څه راګرځولې وه چې د خپل قوم په پيروۍ او د هغوی په پل د پل اېښودلو له کبله يې له الله پرته نور شيان لمانځل، بېشکه هغه پر الله د کفرکوونکي قوم څخه وه، چې د هغوی غوندې کافره وه.
التفاسير:
44
:
27
قِیْلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ ۚ— فَلَمَّا رَاَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَّكَشَفَتْ عَنْ سَاقَیْهَا ؕ— قَالَ اِنَّهٗ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّنْ قَوَارِیْرَ ؕ۬— قَالَتْ رَبِّ اِنِّیْ ظَلَمْتُ نَفْسِیْ وَاَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمٰنَ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠
هغې ته وويل شول: ماڼۍ ته ننوځه په داسې حال کې چې هغه د هوارې سطحې غوندې وه، کله يې چې وليده، ګومان يې وکړ چې اوبه دي؛ نو پايڅې له پنډيو راپورته کړې تر څو پرې ګډه شي، سليمان عليه السلام وويل: دا يوه ښویه د شيشوبنګله ده، او اسلام ته يې راوبلله، هغې په داسې ويلو د هغه بلنه ومنله: ای زما پالونکيه! ما ستا سره د نورو په لمانځلو پر ځان ظلم کړی و، او له سليمان سره يې د ټولو مخلوقاتو پالونکي ته غاړه کېښودله.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• عزة الإيمان تحصّن المؤمن من التأثر بحطام الدنيا.
د ايمان عزت مؤمن ساتي له دې چې د دنيا له لږې توښې دې متاثره شي.
• الفرح بالماديات والركون إليها صفة من صفات الكفار.
پر مادياتو خوشحاله کېدل او هغو ته ورکږېدل دا د کافرانو له صفاتو څخه يو صفت دی.
• يقظة شعور المؤمن تجاه نعم الله.
د مؤمن د احساس بيدارېدل د الله د نعمتونو لوري ته.
• اختبار ذكاء الخصم بغية التعامل معه بما يناسبه.
د دښمن د ځيرکتيا ازموينه اخېستل په پسې شا داسې يوه کړنه چې وړ يې وي.
• إبراز التفوق على الخصم للتأثير فيه.
پر دوښمن د لوړوالي څرګندويي کول ترڅو متاثره شي.
