แปลความหมายอัลกุรอาน - คำแปลภาษาเปอร์เซีย สำหรับหนังสืออรรถาธิบายอัลกุรอานอย่างสรุป (อัลมุคตะศ็อร ฟีตัฟซีร อัลกุรอานิลกะรีม)
หมายเลขหน้า:
112
:
9
اَلتَّآىِٕبُوْنَ الْعٰبِدُوْنَ الْحٰمِدُوْنَ السَّآىِٕحُوْنَ الرّٰكِعُوْنَ السّٰجِدُوْنَ الْاٰمِرُوْنَ بِالْمَعْرُوْفِ وَالنَّاهُوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحٰفِظُوْنَ لِحُدُوْدِ اللّٰهِ ؕ— وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
اینها که این پاداش را به دست آوردهاند همان کسانی هستند که از آنچه الله نمیپسندد و از آن به خشم میآید به آنچه او تعالی دوست دارد و از آن راضی میشود برمیگردند، همان کسانیکه از خشیت الله و از روی تواضع فروتنی کردند پس در طاعت او تعالی کوشیدند. ستایشگران پروردگارشان در همه حال، روزهداران، نمازگزاران، امرکنندگان به آنچه الله یا رسولش به آن فرمان دادهاند، نهیکنندگان از آنچه الله و رسولش از آن نهی کردهاند، پاسداران اوامر الله با انجام آنها، و پاسداران نواهی او تعالی با ترک آنها، - ای رسول- مؤمنان متصف به این صفات را به آنچه آنها را در دنیا و آخرت راضی میسازد، خبر بده.
التفاسير:
113
:
9
مَا كَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اَنْ یَّسْتَغْفِرُوْا لِلْمُشْرِكِیْنَ وَلَوْ كَانُوْۤا اُولِیْ قُرْبٰی مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحٰبُ الْجَحِیْمِ ۟
نه برای پیامبر صلی الله علیه وسلم سزاوار است و نه برای مؤمنان که از الله برای مشرکان آمرزش بخواهند، هر چند نزدیکانشان باشند، پس از آنکه برایشان مشخص شد آنها بهسبب مرگشان در حال شرک جهنمی هستند.
التفاسير:
114
:
9
وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ اِبْرٰهِیْمَ لِاَبِیْهِ اِلَّا عَنْ مَّوْعِدَةٍ وَّعَدَهَاۤ اِیَّاهُ ۚ— فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهٗۤ اَنَّهٗ عَدُوٌّ لِّلّٰهِ تَبَرَّاَ مِنْهُ ؕ— اِنَّ اِبْرٰهِیْمَ لَاَوَّاهٌ حَلِیْمٌ ۟
و طلب آمرزش از سوی ابراهیم برای پدرش نبود جز بهسبب وعدهای که به او داده بود تا آمرزش را برایش بخواهد؛ به این امید که اسلام بیاورد، اما وقتی به دلیل فایده نداشتن نصیحت برای پدرش، یا به دلیل آگاهی ابراهیم از طریق وحی به اینکه پدرش در حال کفر میمیرد و مشخص شد که پدرش دشمن الله است، از او بیزاری جست، و آمرزش خواستن ابراهیم علیه السلام برای پدرش اجتهادی از جانب او بود، نه مخالفتی با حکمی که الله بهسوی او وحی کرده بود، بهراستی که ابراهیم بسیار نیایش کننده بهسوی الله، و بسیار بخشنده و گذشت کننده از قوم ستمکارش بود.
التفاسير:
115
:
9
وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِیُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ اِذْ هَدٰىهُمْ حَتّٰی یُبَیِّنَ لَهُمْ مَّا یَتَّقُوْنَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیْمٌ ۟
و الله نمیخواهد برای قومی به گمراهی حکم کند پس از اینکه آنها را به هدایت توفیق داد مگر اینکه محرماتی را که باید از آن اجتناب کنند برایشان بیان کرده باشد. پس اگر پس از بیان تحریم آنچه که برایشان حرام کرده است آنها را مرتکب شدند به گمراهی آنها حکم کرده است. همانا الله از هر چیزی آگاه است، و ذرهای بر او پوشیده نمیماند، و شما را از آنچه که نمیدانستید آگاه کرده است.
التفاسير:
116
:
9
اِنَّ اللّٰهَ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— یُحْیٖ وَیُمِیْتُ ؕ— وَمَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا نَصِیْرٍ ۟
همانا فرمانروایی آسمانها و زمین از آنِ الله است، و در آن دو هیچ شریکی ندارد، در آن دو هیچ امر پنهانی بر او پوشیده نمیماند، هرکس را که زنده کردنش را بخواهد زنده میگرداند، و هرکس را که مردنش را بخواهد میمیراند، و -ای مردم- غیر از الله هیچ دوست و کارسازی ندارید که کارهایتان را به عهده بگیرد، و هیچ یاوری جز او تعالی ندارید که آسیب را از شما دفع کند، و شما را بر دشمنتان پیروز گردانَد.
التفاسير:
117
:
9
لَقَدْ تَّابَ اللّٰهُ عَلَی النَّبِیِّ وَالْمُهٰجِرِیْنَ وَالْاَنْصَارِ الَّذِیْنَ اتَّبَعُوْهُ فِیْ سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ یَزِیْغُ قُلُوْبُ فَرِیْقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ ؕ— اِنَّهٗ بِهِمْ رَءُوْفٌ رَّحِیْمٌ ۟ۙ
همانا الله پیامبرش محمد صلی الله علیه وسلم را بخشیده است آنگاه که به منافقان در تخلف از غزوۀ تبوک اجازه داد. و مهاجران و انصار را نیز بخشیده است؛ زیرا از او تخلف نورزیدند، بلکه با وجود گرمای زیاد، و کمیِ مال، و با وجود نیروی زیاد دشمنان، او را در غزوۀ تبوک پیروی کردند. پس از آنکه نزدیک بود بهسبب سختی بزرگی که در آن بودند دلهای گروهی از آنها منحرف شود و به ترک پیکار تصمیم گرفتند، سپس الله آنها را به پایداری و خروج برای پیکار توفیق داد، و آنها را بخشید، همانا او سبحانه نسبت به آنها بسیار بخشنده و مهربان است، و از جلمه رحمت او تعالی این است که به آنها توفیق توبه داد و توبهشان را پذیرفت.
التفاسير:
ประโยชน์ที่ได้รับ:
• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.
بطلان استدلال به جواز طلب آمرزش برای مشرکان با کار ابراهیم علیه السلام .
• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.
گناهان و معاصی، سبب مصیبتها و خواری و عدم توفیق است.
• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.
الله مالک الملک و دوست و کارساز ماست، و هیچ دوست و یاوری جز او تعالی نداریم.
• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.
بیان برتری اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم بر سایر مردم.
