ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសា Pashto - លេខ​ទំព័រ 135 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

60 : 6

وَهُوَ الَّذِیْ یَتَوَفّٰىكُمْ بِالَّیْلِ وَیَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُكُمْ فِیْهِ لِیُقْضٰۤی اَجَلٌ مُّسَمًّی ۚ— ثُمَّ اِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟۠

او خاص الله تعالی هغه ذات دی چې ستاسو روحونه په خوب کې په عارضي ډول اخلي، او خاص الله تعالی هغه ذات دی چې پوهیږي په هغه څه چې تاسو یې کوئ د عملونو نه د ورځې ستاسو د نشاطت په وخت کې، بیا تاسو راژوندي کوي په ورځ کې وروسته د اخیستلو د روحونو ستاسو نه په خوب سره د دې لپاره چې تاسو خپل کارونه ادا کړئ، تر دې چې ستاسو د ژوند لیکل شوې نیټې د الله تعالی سره ختمي شي، بیا ستاسو یوازې هغه ته ورګرځیدل دي په دوباره راپاڅیدلو سره د قیامت په ورځ، بیا به خبر درکړي تاسو ته په هغو عملونو چې تاسو په خپل دنیوي ژوند کې کول، او په هغه به بدله درکړي.

61 : 6

وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهٖ وَیُرْسِلُ عَلَیْكُمْ حَفَظَةً ؕ— حَتّٰۤی اِذَا جَآءَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا یُفَرِّطُوْنَ ۟

او خاص الله تعالی غالب او زورور دی په خپلو بندګانو، ذلیلوونکی دی دوی لره، اوچت دی په دوی باندې له هر اړخه، هغه چې هر شی هغه ته عاجزي کوونکی دی، د خپلو بندګانو نه؛ پورته دی داسې پورته چې څنګه د هغه د لوی شان سره ښایې، او رالیږي په تاسو باندې -ای خلکو- ملایک عزتمندې چې ستاسو عملونه لیکې تر دې پورې چې ختمه شي نیټه مقرره د یو کس ستاسو نه په اخیستلو د روح د هغه د ملک الموت یا د هغه د ملګرو په واسطه، او دا ملایک کمی نه کوي په هغه حکم کې چې دوی ته شوی وي.

62 : 6

ثُمَّ رُدُّوْۤا اِلَی اللّٰهِ مَوْلٰىهُمُ الْحَقِّ ؕ— اَلَا لَهُ الْحُكْمُ ۫— وَهُوَ اَسْرَعُ الْحٰسِبِیْنَ ۟

بیا به وګرځول شي ټول هغه څوک چې ساه ګانې یې اخیستل شوي دي الله تعالی ته چې په ریښتیا سره د دوی مالک دی لپاره د دې چې ورکړي دوی ته بدلې د دوی په عملونو، هغه ذات دی چې هغه لره اختیار د نافذې قضا دی او فیصله د عدل د دوی تر منځ، او هغه ډیر تلوار کوونکی د هغه چا څخه دی چې تاسو یې شمیرلي یاست او ستاسو عملونه یې حساب کړي (لیکلي).

63 : 6

قُلْ مَنْ یُّنَجِّیْكُمْ مِّنْ ظُلُمٰتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُوْنَهٗ تَضَرُّعًا وَّخُفْیَةً ۚ— لَىِٕنْ اَنْجٰىنَا مِنْ هٰذِهٖ لَنَكُوْنَنَّ مِنَ الشّٰكِرِیْنَ ۟

ته ووایه -ای پیغمبره- دې مشرکانو ته: څوک دی چې خلاصوي تاسو او بچ کوی مو د هغو هلاکت ځایونو څخه چې تاسو ورسره مخامخ کیږي د وچې او د دریابونو په تیارو کې؟ تاسو رابلئ یواځې هغه لره عاجزي کوونکي یاست هغه ته په پټه او ښکاره کې: که چیرته مونږ بچ کړلو رب زمونږ د دې هلاکت د ځایونو نه نو شو به مونږ له شکر ویستونکو څخه د هغه د نعمتونو له امله پر مونږ باندې داسې چې مونږ به د هغه نه پرته د بل هیچا بندګي نه کوو.

64 : 6

قُلِ اللّٰهُ یُنَجِّیْكُمْ مِّنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ اَنْتُمْ تُشْرِكُوْنَ ۟

ووایه دوی ته -ای پیغمبره-: الله تعالی هغه ذات دی چې خلاصوي تاسو د دغه مصیبت نه، او بچ کوي تاسو د هر قسم مصیبت او تکلیف نه، بیا تاسو وروسته د دې نه د خوشحالۍ په وخت کې د هغه سره نور څوک شریکوئ، نو د دې نه پورته بل ظلم کیدلی شي تاسو چې کوم کوئ؟!.

65 : 6

قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلٰۤی اَنْ یَّبْعَثَ عَلَیْكُمْ عَذَابًا مِّنْ فَوْقِكُمْ اَوْ مِنْ تَحْتِ اَرْجُلِكُمْ اَوْ یَلْبِسَكُمْ شِیَعًا وَّیُذِیْقَ بَعْضَكُمْ بَاْسَ بَعْضٍ ؕ— اُنْظُرْ كَیْفَ نُصَرِّفُ الْاٰیٰتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُوْنَ ۟

ووایه -ای پیغمبره- دوی ته: خاص الله تعالی قدرت لرونکی دی په دې چې راولیږي په تاسو باندې عذاب چې راشي تاسو ته د بره ستاسو نه لکه د تیږو او تندرونو او طوفانونو، او یا راشي تاسو ته ستاسو د لاندې طرف نه لکه زلزلې او په ځمکه کې ننه ایستل، او یا به ستاسو د زړونو تر منځ اختلاف پیدا کړي، نو ستاسو نه هر څوک به د خپل خواهش تابعداري وکړي، نو د یو بل سره به جنګ وکړئ، فکر وکړه (وګوره) -ای پیغمبره- څرنګه مونږ اړوو راړوو دوی ته دلیلونه او معجزې او دوی ته یې بیانوو د دې لپاره چې دوی پوهه شي چې یقینا هر هغه څه چې تا پرې راتګ کړی ریښتیا دي، او هر هغه څه چې د هغوی سره دي باطل دي.

66 : 6

وَكَذَّبَ بِهٖ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ؕ— قُلْ لَّسْتُ عَلَیْكُمْ بِوَكِیْلٍ ۟ؕ

او دروغ وګاڼه دې قران لره ستا قوم، او دا حق دی داسې چې هیڅ شک پکې نشته چې یقینا دا د الله تعالی له طرفه دی، ته دوی ته ووایه -ای پیغمبره- زه په تاسو په څوکۍ کولو ذمه وار نه یم، نو نه یم زه مګر ویره درکوونکی یم تاسو ته مخکې د سخت عذاب له راتلو څخه.

67 : 6

لِكُلِّ نَبَاٍ مُّسْتَقَرٌّ ؗ— وَّسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ۟

د هر یو خبر لپاره وخت مقرر دی چې په هغه کې به کیږي، او یو انتها لرې چې هغه ته به رسیږي، او د دې خبرونو نه یو خبر ستاسو د اخري ورتګ او اخري انجام دی، نو زر دی چې تاسو به پوهه شئ په دې باندې کله چې به د قیامت په ورځ راژوندي کړی شئ.

68 : 6

وَاِذَا رَاَیْتَ الَّذِیْنَ یَخُوْضُوْنَ فِیْۤ اٰیٰتِنَا فَاَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتّٰی یَخُوْضُوْا فِیْ حَدِیْثٍ غَیْرِهٖ ؕ— وَاِمَّا یُنْسِیَنَّكَ الشَّیْطٰنُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرٰی مَعَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

او کله چې ووینې ته -ای پیغمبره- مشرکینو لره چې خبرې کوي زمونږ په آیتونو پسې په مسخرو او ټوکو ټکالو باندې، نو ته د دوی نه لرې شه تر دې چې دوی په نورو خبرو کې ورننوځي چې په هغو کې زمونږ په آیتونو پسې مسخرې او ټوکې نه وي، او که چیرته هیر کړي ستا څخه شیطان او ته د دوی سره کیناستلې، او بیا در په یاد شو نو په دغه وخت کې د دوی مجلس پریږده او د دې زیاتي کوونکو سره مه کینه.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• إثبات أن النومَ موتٌ، وأن الأرواح تُقْبض فيه، ثم تُرَد عند الاستيقاظ.

د دې خبرې ثبوت چې یقینا خوب هم یو قسم مرګ دی، او یقینا په دې کې ساه ګانې اخیستل کیږي، بیا بیرته د رابیداریدو په وخت کې راګرځول کیږي.

• الاستدلال على استحقاق الله تعالى للألوهية بدليل الفطرة، فإن أهل الكفر يؤمنون بالله تعالى ويرجعون لفطرتهم عند الاضطرار والوقوع في المهالك، فيسألون الله تعالى وحده.

د فطرت په دلیل سره دلیل نیول د الله تعالی د حقدار ګڼلو د الوهیت، ځکه چې کافران په الله تعالی باندې ایمان لري او خپل فطرت ته د ضرورت په وخت کې رجوع کوي او کله چې په مصیبتونو کې راګیر شي، نو په دغه وخت کې یواځې د الله تعالی څخه غواړي.

• إلزام المشركين بمقتضى سلوكهم، وإقامة الدليل على انقلاب فطرتهم، بكونهم يستغيثون بالله وحده في البحر عند الشدة، ويشركون به حين يسلمهم وينجيهم إلى البر.

پر مشرکانو د هغوی د چلند له امله الزام او د هغوی پر فطرت د بدلون دليل وړاندې کول، چې هغوی په درياب کې د سختۍ له امله يوازې له الله مرسته غواړي، خو کله يې چې هغه وساتي او وچې ته يې را وژغوري بيا شریکان ور سره نیسي.

• عدم جواز الجلوس في مجالس أهل الباطل واللغو، ومفارقتُهم، وعدم العودة لهم إلا في حال إقلاعهم عن ذلك.

د باطل پرستو او بیکارو خلکو د مجلسونو نه منع، او د هغوی مجلسونو ته نه راتګ مګر کله چې هغوی د خپلو دغو کړنو نه لاس په سر شيٍ.