ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
48
:
9
لَقَدِ ٱبۡتَغَوُاْ ٱلۡفِتۡنَةَ مِن قَبۡلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ ٱلۡأُمُورَ حَتَّىٰ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَظَهَرَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
Эй Пайғамбар, анави мунофиқлар илгари Табук ғазотида ҳам мўминларни тафриқага солиб, парчалаб ташлашга уринганлар ва турли найрангларни қўллаб, ишларингизни пароканда қилмоқчи бўлганлар. Уларнинг найранглари жиҳод ҳақидаги қатъиятингизга таъсир қилиб қолиши мумкин эди. Лекин ўша пайтда Аллоҳ сизни қўллаб-қувватлаб, нусрат берди, динини ғолиб, душманларини эса мағлуб этди. Табиийки, уларга бу ёқмади. Чунки улар ботилнинг ҳақ устидан ғолиб бўлишини истардилар.
التفاسير:
49
:
9
وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ ٱئۡذَن لِّي وَلَا تَفۡتِنِّيٓۚ أَلَا فِي ٱلۡفِتۡنَةِ سَقَطُواْۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُۢ بِٱلۡكَٰفِرِينَ
Мунофиқлардан бири турли баҳоналарни кўрсатиб: "Эй Аллоҳнинг Пайғамбари, менга жиҳоддан қолишга рухсат бер, ўзинг билан бирга чиқишга мажбур қилма, токи, душманларим Рум аёллари фитнаси туфайли бирон гуноҳга йўлиқмай", дейди. Огоҳ бўлингизким, улар ўзлари ўйлаган фитнадан кўра каттароқ фитнага, мунофиқлик фитнасига, жиҳоддан қолиш фитнасига йўлиқдилар. Қиёмат куни жаҳаннам кофирларни ўраб олгувчидир. Ҳеч бири ундан қочиб қутула олмас, қочишга йўл ҳам тополмас.
التفاسير:
50
:
9
إِن تُصِبۡكَ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡۖ وَإِن تُصِبۡكَ مُصِيبَةٞ يَقُولُواْ قَدۡ أَخَذۡنَآ أَمۡرَنَا مِن قَبۡلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمۡ فَرِحُونَ
Эй Пайғамбар, сизга хурсанд қиладиган ғалаба, ўлжа каби бирон неъмат етса, хафа бўлиб кетадилар. Қийинчилик, ғаним ғалабаси каби бирон мусибат етганда эса: "Ўзимизни эҳтиёт қилиб, урушга чиқмай тўғри иш қилдик, мана улар ўлдирилдилар, асирга тушдилар", дейишиб, хурсанд бўлиб уйларига қайтадилар.
التفاسير:
51
:
9
قُل لَّن يُصِيبَنَآ إِلَّا مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَنَا هُوَ مَوۡلَىٰنَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ
Эй Пайғамбар, анави мунофиқларга айтинг: "Бизга фақат Аллоҳ биз учун ёзиб қўйганигина етади. У Зот бизнинг хожамиздир ва нажоткоримиздир. Биз ҳамма ишларимизда Унга суянамиз. Мўминлар ҳамма ишларини ёлғиз У Зотга топшириб қўядилар. У Зот мўминлар учун кифоядир ва нақадар яхши Вакилдир".
التفاسير:
52
:
9
قُلۡ هَلۡ تَرَبَّصُونَ بِنَآ إِلَّآ إِحۡدَى ٱلۡحُسۡنَيَيۡنِۖ وَنَحۡنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمۡ أَن يُصِيبَكُمُ ٱللَّهُ بِعَذَابٖ مِّنۡ عِندِهِۦٓ أَوۡ بِأَيۡدِينَاۖ فَتَرَبَّصُوٓاْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ
Эй Пайғамбар, айтинг: "Сизлар биз учун икки яхшиликнинг бири содир бўлишини кутмоқдасизлар. Ё ғалаба ва ё шаҳидлик. Биз эса сизларга Аллоҳ Ўз тарафидан ёки бизнинг қўлимиз билан ўлим ва асирлик каби бир азоб, ҳалокат юборишини кутмоқдамиз. Сизлар бизнинг оқибатимизни кутаверинглар. Биз ҳам сизларнинг оқибатингизни кутаверамиз".
التفاسير:
53
:
9
قُلۡ أَنفِقُواْ طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمۡ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
Эй Пайғамбар, айтинг: "Ихтиёрий тарздами, мажбур бўлибми, истаганингизча сарфлайверинг. Кофирлигингиз ва фосиқлигингиз туфайли сарфлаганларингиз ҳаргиз қабул қилинмас".
التفاسير:
54
:
9
وَمَا مَنَعَهُمۡ أَن تُقۡبَلَ مِنۡهُمۡ نَفَقَٰتُهُمۡ إِلَّآ أَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَبِرَسُولِهِۦ وَلَا يَأۡتُونَ ٱلصَّلَوٰةَ إِلَّا وَهُمۡ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمۡ كَٰرِهُونَ
Уларнинг инфоқ-эҳсонлари қабул қилинишига уч нарса монеълик қилди: Аллоҳ ва Пайғамбарига куфр келтирганлари, намозга дангасалик қилганлари ва мол-дунёларини ихтиёрий тарзда эмас, ёқтирмасдан, ўлганининг кунидан сарфлаганлари. Чунки улар намозларидан ҳам, инфоқ-эҳсонларидан ҳам савоб умид қилмайдилар.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• دأب المنافقين السعي إلى إلحاق الأذى بالمسلمين عن طريق الدسائس والتجسس.
Мусулмонларга турли иғволар ва жосуслик йўли билан озор етказишга уриниш мунофиқларнинг одатидир.
• التخلف عن الجهاد مفسدة كبرى وفتنة عظمى محققة، وهي معصية لله ومعصية لرسوله.
Жиҳодга чиқмаслик жуда улкан бузуқлик ва ҳақиқий фитнадир. У Аллоҳга ва Пайғамбарига маъсиятдир.
• في الآيات تعليم للمسلمين ألا يحزنوا لما يصيبهم؛ لئلا يَهِنوا وتذهب قوتهم، وأن يرضوا بما قدَّر الله لهم، ويرجوا رضا ربهم؛ لأنهم واثقون بأن الله يريد نصر دينه.
Оятларда мусулмонларга мусибат учун хафа бўлмасликдан таълим бериляпти. Токи, заифлашиб, куч-қувватлари кетиб қолмасин. Модомики, Аллоҳ Ўз динини ғолиб қилишни хоҳлашига аниқ ишонар эканлар, Унинг ризосини истаб, қазосига рози бўлсинлар.
• من علامات ضعف الإيمان وقلة التقوى التكاسل في أداء الصلاة والإنفاق عن غير رضا ورجاء للثواب.
Намозга дангасалик қилиш ва инфоқ-эҳсонни ёқтирмасдан, савоб умид қилмасдан адо этиш иймон заифлиги ва тақво етишмаслигининг аломатларидандир.
