ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية - صلاح الدين
رقم الصفحة:
138
:
6
وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
{كافران بە نەزانیو نەفامی شت لەسەر خۆیان حەرام دەكەن} [ وَقَالُوا هَذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَنْ نَشَاءُ بِزَعْمِهِمْ ] ئهیانووت: ئهم ئاژهڵ و كێڵگهو زهرعاتانه ههمووی (حیجره)، واته: حهرام و قهدهغهیه نابێ كهس بیخوات و سواری بێت تهنها ئهوانهی كه خۆمان بهگومانی خۆیان بڕیاریان لهسهردابوو بۆ خواكانیان یان خزمهتكاری خواكانیان [ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا ] وه پشتی ههندێ ئاژهڵی تریشیان قهدهغه كردبوو كهس نابێ سواری بێت یاخود باری لێ بنێت كه باسمان كرد (بهحیرهو سائیبهو وهصیلهو حام) بوون [ وَأَنْعَامٌ لَا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ] وه ئاژهڵانی تریش كه سهریئهبڕن ناوی خوای گهورهی لێ ناهێنن، وه بۆ بتهكانیانی سهرئهبڕن و ناوی بتهكانیانی لهسهر ئههێنن، وه ئهمه درۆیهكهو ههڵیئهبهستن و شتی وا له دینی خوای گهورهدا نیه [ سَيَجْزِيهِمْ بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (١٣٨) ] خوای گهوره سزایان ئهدات بههۆی ئهو درۆو بوهتان كردنهی كه ئهیاندایه پاڵ دینی خوای گهوره
التفاسير:
139
:
6
وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ خَالِصَةٞ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِنَاۖ وَإِن يَكُن مَّيۡتَةٗ فَهُمۡ فِيهِ شُرَكَآءُۚ سَيَجۡزِيهِمۡ وَصۡفَهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ
[ وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا ] وه ئهیانووت: ههرچی له بێچووی ناو سكی ئهو ئاژهڵانه ههیه له (بهحیرهو سائیبه) یان شیرهكهیان ئهمانه تایبهته بۆ پیاوان و ئافرهت نابێ لێی بخوات و حهرامه لهسهر ئافرهت، خۆیان حهرامیان ئهكرد [ وَإِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ] بهڵام ئهگهر مردار بوایهتهوه ئهو كاته ئافرهتانیشیان بهشدار ئهكردو شهریكیان ئهكردن له گۆشتهكهیدا [ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ] خوای گهوره سزایان ئهداتهوه لهسهر ئهم درۆههڵبهستن و بڕیاردانهیان [ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (١٣٩) ] به دڵنیایى خوای گهوره زۆر كاربهجێ و زانایه
التفاسير:
140
:
6
قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوٓاْ أَوۡلَٰدَهُمۡ سَفَهَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ ٱللَّهُ ٱفۡتِرَآءً عَلَى ٱللَّهِۚ قَدۡ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ
[ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ] بهدڵنیایی ئهو كهسانه زهرهرمهند بوون كه مناڵهكانی خۆیان ئهكوژن بهنهزانی و بهكهم عهقڵی بهبێ زانیاری [ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ ] وه ئهوهی كه خوای گهوره وهكو ڕزقێك پێی بهخشیوون ئهوان خۆیان لهسهر خۆیانی حهرام ئهكهن و درۆ ههڵئهبهستن و بهناوى خوای گهورهوه قسه ئهكهن، (ئیبنو عهبباس) دهفهرمێت: ئهگهر پێت خۆشه نهزانى و نهفامى عهرهب بزانیت و بۆت دهربكهوێت ئهوا ئهم ئایهتانه بخوێنهوه [ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (١٤٠) ] بهدڵنیایی ئهمانه گومڕا بوونهو ههرگیز ئهمانه هیدایهتدراو نین و لهسهر ڕێگای هیدایهت نین.
التفاسير:
141
:
6
۞ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
{هەندێك لە بەخششەكانی خوای گەورە} [ وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ ] وه خوای گهوره ئهو خوایهیه كه باخ و بێستانی بۆتان ڕواندووه كه ههیانه بهرزن وهكو دارخورماو دارههنارو ئهوانه [ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ ] وه ههیشه نزمه وهكو كاڵهك و شووتی و ترێ و ئهوانه، یاخود (مهعروشات): ئهوانهن كه بهدهستی خۆتان ئهیچێنن، وه (غیر مهعروشات): ئهوانهیه كه لهو دهشته دهستی ئێوهی تیادا نیه خوای گهوره ئهیڕوێنێت خوای گهوره ئهمانهی ههموو بۆ ڕواندوون [ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ] وه له دارخورماو زهرعاتی تر كه خواردنیان تامی جۆراوجۆره، وه له زهیتون و ههنار جۆرهها خورماو ههنار ههیه له شێوهدا لهیهك ئهچێ بهڵام تامی جیاوازه [ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ ] كاتێك كه دێته بهرههم ئێوه بهرههمی بخۆن [ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ] له كاتی ڕۆژی دروێنهشدا ئێوه زهكاتی لێ بدهن بهفهقیرو ههژاران [ وَلَا تُسْرِفُوا ] بهڵام زیادڕهوی مهكهن له خواردندا، یان له ههموو شتێكدا تهنانهت له صهدهقهو خێریشدا [ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (١٤١) ] به دڵنیایی خوای گهوره ئهو كهسانهی خۆش ناوێ كه ئیسراف و زیادڕهوی ئهكهن
التفاسير:
142
:
6
وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ حَمُولَةٗ وَفَرۡشٗاۚ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
[ وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ] وه خوای گهوره ئاژهڵى بۆ دروست كردوون كه ههیه باری پێ ئهگوازنهوه وهكو حوشترو ئهسپ و ماین و هێسترو گوێدرێژ، وه ههیشه بۆ گۆشت و شیرهو له خوریهكهى جێگای پێ دروست ئهكهن وهكو مهڕو بزن [ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ] ئێوه بخۆن لهو ڕزقه حهڵاڵهی كه خوای گهوره پێی داون لهمانهی كه باسكرا [ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ] وه شوێنى ههنگاو نهخشهی شهیتان مهكهون تا لهسهرتانی حهرام نهكات و بێبهشتان نهكات لێی [ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (١٤٢) ] بزانن كه شهیتان به دڵنیایی دوژمنێكی ئاشكرای ئێوهیه
التفاسير:
