แปลความหมายอัลกุรอาน - คำแปลภาษาเปอร์เซีย สำหรับหนังสืออรรถาธิบายอัลกุรอานอย่างสรุป (อัลมุคตะศ็อร ฟีตัฟซีร อัลกุรอานิลกะรีม)
หมายเลขหน้า:
96
:
7
وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرٰۤی اٰمَنُوْا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَكٰتٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ وَلٰكِنْ كَذَّبُوْا فَاَخَذْنٰهُمْ بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟
و اگر ساکنان این شهرهایی که رسولانمان را بهسوی آنها فرستادیم دعوت رسولان را تصدیق کرده بودند، و با ترک کفر و گناهان و اجرای اوامر الله تعالی تقوای او را پیشه کرده بودند، بهطور قطع از هر جهتی درهای خیر را بر روی آنها میگشودیم، اما آنها تصدیق نکردند و تقوا برنگزیدند، بلکه آنچه را رسولانشان آورده بودند تکذیب کردند، پس بهسبب گناهان و جرایمی که انجام میدادند به صورت ناگهانی آنها را به عذاب گرفتیم.
التفاسير:
97
:
7
اَفَاَمِنَ اَهْلُ الْقُرٰۤی اَنْ یَّاْتِیَهُمْ بَاْسُنَا بَیَاتًا وَّهُمْ نَآىِٕمُوْنَ ۟ؕ
آیا ساکنان تکذیبکنندۀ این شهرها خود را ایمن دانستهاند از اینکه عذاب ما شبانه و درحالیکه غرق در راحتی و آرامش در خواب هستند به آنها برسد؟
التفاسير:
98
:
7
اَوَاَمِنَ اَهْلُ الْقُرٰۤی اَنْ یَّاْتِیَهُمْ بَاْسُنَا ضُحًی وَّهُمْ یَلْعَبُوْنَ ۟
آیا خود را ایمن دانستهاند از اینکه عذاب ما در ابتدای روز درحالیکه به دنیا سرگرم و غافل هستند آنها را فرا گیرد؟
التفاسير:
99
:
7
اَفَاَمِنُوْا مَكْرَ اللّٰهِ ۚ— فَلَا یَاْمَنُ مَكْرَ اللّٰهِ اِلَّا الْقَوْمُ الْخٰسِرُوْنَ ۟۠
بنگرید به مهلتی که الله در اختیار آنها گذاشت، و نیرو و روزی زیادی به آنها ارزانی داشت تا به تدریج آنها را بهسوی عذاب بکشاند؛ آیا این تکذیبکنندگان ساکن آن شهرها از تدبیر پنهانی الله خود را ایمن دانستهاند؟ کسی جز قوم نابودشده خود را از مکر الله ایمن نمیداند، اما هدایتیافتگان همان کسانی هستند که از مکر او تعالی میترسند، پس به آنچه که الله بر آنها نعمت بخشیده است فریب نمیخورند، بلکه بخشش و احسان او تعالی بر خودشان را میبینند، و شکر او را به جای میآورند.
التفاسير:
100
:
7
اَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِیْنَ یَرِثُوْنَ الْاَرْضَ مِنْ بَعْدِ اَهْلِهَاۤ اَنْ لَّوْ نَشَآءُ اَصَبْنٰهُمْ بِذُنُوْبِهِمْ ۚ— وَنَطْبَعُ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُوْنَ ۟
آیا برای کسانیکه پس از نابودی امتهای قبل از خود بهسبب گناهانشان، در روی زمین جانشین شدند روشن نشده است، و از عذابی که به آنها رسیده است عبرت نگرفتهاند، بلکه اعمال آنها را انجام دادند، آیا برای اینها روشن نشده است که اگر الله میخواست آنها را بهسبب گناهانشان عذاب کند بهطور قطع این کار را میکرد چنانکه این کار سنت او تعالی است؟! و بر دلهایشان مُهر میزد تا هیچ پندی نگیرند، و هیچ اندرزی به آنها سود نرساند.
التفاسير:
101
:
7
تِلْكَ الْقُرٰی نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ اَنْۢبَآىِٕهَا ۚ— وَلَقَدْ جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ ۚ— فَمَا كَانُوْا لِیُؤْمِنُوْا بِمَا كَذَّبُوْا مِنْ قَبْلُ ؕ— كَذٰلِكَ یَطْبَعُ اللّٰهُ عَلٰی قُلُوْبِ الْكٰفِرِیْنَ ۟
- ای رسول- آن شهرهای سابق- یعنی شهرهای اقوام نوح و هود و صالح و لوط و شعیب علیهم السلام - اخبار و تکذیب و دشمنی و عذاب آنها را بر تو میخوانیم و تو را از آن باخبر میسازیم؛ تا عبرتی باشد برای هرکس که عبرت میگیرد، و اندرزی باشد برای هرکس که اندرز میپذیرد، و رسولان علیهم السلام برای ساکنان این شهرها براهین آشکاری بر راستگویی خویش آوردند، اما آنها کسانی نبودند که هنگام آمدن رسولان علیهم السلام ایمان بیاورند چون الله از قبل میدانست که آن را تکذیب میکنند. و همانگونه که الله بر دلهای ساکنان این شهرها که رسولانشان را تکذیب کردند مُهر نهاد، بر دلهای کافران به محمد صلی الله علیه وسلم نیز مُهر مینهد، تا به ایمان هدایت نشوند.
التفاسير:
102
:
7
وَمَا وَجَدْنَا لِاَكْثَرِهِمْ مِّنْ عَهْدٍ ۚ— وَاِنْ وَّجَدْنَاۤ اَكْثَرَهُمْ لَفٰسِقِیْنَ ۟
و در بیشتر امتهایی که رسولان بهسوی آنها فرستاده شد، وفا و پایبندی آنها را به اوامر الله ندیدیم، بلکه بیشتر آنان را نافرمان و گناهکار یافتیم.
التفاسير:
103
:
7
ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ مُّوْسٰی بِاٰیٰتِنَاۤ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ فَظَلَمُوْا بِهَا ۚ— فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِیْنَ ۟
سپس بعد از آن رسولان، موسی علیه السلام را با دلایل و حجتهای آشکار و دلالتکننده بر راستگویی او بهسوی فرعون و قومش فرستادیم، اما آنها کاری نکردند جز اینکه این آیات را انکار کردند و به آن کفر ورزیدند، پس - ای رسول- بنگر که سرانجام فرعون و قومش چگونه بود، که الله آنها را غرق و نابود کرد، و در دنیا و آخرت به آنها لعنت رسانید.
التفاسير:
104
:
7
وَقَالَ مُوْسٰی یٰفِرْعَوْنُ اِنِّیْ رَسُوْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ
و موسی علیه السلام آنگاه که الله او را بهسوی فرعون فرستاد و نزد او رفت گفت: ای فرعون، همانا من فرستادهای از جانب پروردگار هستم که مالک و تدبیرکنندۀ امور تمام مخلوقات است.
التفاسير:
ประโยชน์ที่ได้รับ:
• الإيمان والعمل الصالح سبب لإفاضة الخيرات والبركات من السماء والأرض على الأمة.
ایمان و عمل صالح سبب سرازیری خیرات و برکات از آسمان و زمین میشود.
• الصلة وثيقة بين سعة الرزق والتقوى، وإنْ أنعم الله على الكافرين فإن هذا استدراج لهم ومكر بهم.
بیان رابطه محکم میان گشایش روزی و تقوا؛ و اگر الله بر کافران نعمت میبخشد برای نزدیککردن تدریجی آنها به عذاب و نیرنگ زدن بر آنها است.
• على العبد ألا يأمن من عذاب الله المفاجئ الذي قد يأتي في أية ساعة من ليل أو نهار.
بنده نباید خود را از عذاب ناگهانی الله که شاید در هر لحظه از شب یا روز بیاید ایمن بداند.
• يقص القرآن أخبار الأمم السابقة من أجل تثبيت المؤمنين وتحذير الكافرين.
قرآن اخبار امتهای پیشین را برای استواری مؤمنان و ترساندن کافران حکایت میفرماید.
