Përkthimi i kuptimeve Surja El Bekare - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi tajlandisht - Numri i faqes 19 - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

120 : 2

وَلَن تَرۡضَىٰ عَنكَ ٱلۡيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمۡۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۗ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ ٱلَّذِي جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ

อัลลอฮ์ทรงกล่าวแก่นบีของพระองค์โดยชี้แนะคอยเตือนว่า: ชาวยิวและชาวคริสต์นั้นจะไม่ยินดีแก่เจ้าเป็นอันขาด จนกว่าเจ้าจะละทิ้งศาสนาอิสลามและทำตามสิ่งที่พวกเขานับถือ จงกล่าวเถิดว่าแท้จริงคัมภีร์ของอัลลอฮ์และข้อชี้แจงของพระองค์คือทางนำที่แท้จริง ไม่ใช่สิ่งเท็จที่พวกเขากำลังกระทำอยู่ และถ้าหากว่าการปฏิบัติตามพวกเขาได้เกิดขึ้นกับเจ้า หรือใครคนใดคนหนึ่งที่มาจากบรรดาผู้ที่ติดตามเจ้าหลังจากที่ความจริงอันชัดแจ้งนั้นได้มายังเจ้าแล้ว แน่นอนเจ้าจะไม่ได้พบเจอกับการสนับสนุนหรือช่วยเหลือใด ๆ ที่มาจากอัลลอฮ์ และนี่คือส่วนหนึ่งของการบ่งบอกถึงอันตรายของการละทิ้งสัจธรรมและการเข้าไปกลมกลืนกับคนอธรรม

121 : 2

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَتۡلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

อัลกุรอานุลกะรีมได้พูดถึงชนกลุ่มหนึ่งที่มาจากชาวคัมภีร์ ซึ่งพวกเขานั้นได้ปฏิบัติตามสิ่งที่อยู่ในมือของพวกเขาที่มาจากบรรดาคัมภีร์ที่ถูกประทานลงมา และพวกเขาได้ปฏิบัติตามคัมภีร์เหล่านั้นอย่างจริงจัง ชนเหล่านั้นได้พบหรือได้รู้เห็นถึงสัณญานต่างๆ ที่บ่งบอกถึงข้อเท็จจริงของนบีมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮฺวะสัลลัม ในคัมภีร์เหล่านี้ และด้วยเหตุนี้แหละที่พวกเขาเหล่านั้นได้รีบเร่งไปสู่การศรัทธาต่อเขา (นบีมุหัมมัด) ส่วนกลุ่มอื่นนั้นก็ยังยืนกรานอยู่กับการปฏิเสธของพวกเขา ดังนั้นสำหรับพวกเขาแล้วนั้นคือการขาดทุน

122 : 2

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

วงศ์วานอิสรออีลเอ๋ย จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้าทั้งเรื่องของศาสนาและเรื่องของโลกดุนยาที่ข้าได้มอบไว้แก่พวกเจ้า และจงรำลึกว่าแท้จริงข้าได้เชิดชูพวกเจ้าไว้เหนือผู้อื่นที่อยู่ในยุคของพวกเจ้าด้วยการแต่งตั้งให้เป็นนบีและเป็นกษัตริย์

123 : 2

وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

และพวกเจ้าจงสร้างสิ่งคุ้มกันระหว่างเจ้าและการลงโทษในวันกิยามะฮฺด้วยการปฏิบัติตามสิ่งต่างๆที่อัลลอฮใช้ และห่างไกลจากสิ่งต้องห้ามต่างๆของพระองค์ ซึ่งแท้จริงในวันนั้นจะไม่มีชีวิตใดจะชดเชยสิ่งใดแทนอีกชีวิตหนึ่งได้ และจะไม่มีการตอบรับการไถ่ถอนใดๆในวันนั้นแม้ว่ามันจะมีค่ามหาศาลสักเพียงใดก็ตาม และการขอความช่วยเหลือจากใครคนใดก็หาได้เป็นประโยชน์แก่ชีวิตนั้นไม่ ถึงแม้ว่าตำแหน่งของคนนั้นจะสูงใหญ่เพียงใดก็ตาม และจะไม่มีผู้ช่วยเหลือใดๆ ทั้งสิ้นสำหรับชีวิตนั้น ที่จะมาให้ความช่วยเหลือเขานอกเสียจากอัลลอฮฺเท่านั้น

124 : 2

۞ وَإِذِ ٱبۡتَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَٰتٖ فَأَتَمَّهُنَّۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِيۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِي ٱلظَّٰلِمِينَ

และจงรำลึกถึงขณะที่อัลลอฮฺนั้นได้ทรงทดสอบอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม ด้วยสิ่งที่พระองค์ได้บัญชาแก่เขาจากกฎเกณฑ์และข้อสั่งใช้ต่างๆ แล้วเขาก็ได้สนองตามพระบัญชานั้นและปฏิบัติมันอย่างครบถ้วน พระองค์ก็ทรงได้ตรัสแก่นบีของพระองค์ อิบรอฮีมว่า แท้จริงข้าจะให้เจ้าเป็นแบบอย่างแก่มนุษย์ชาติ เพื่อให้พวกเขานั้นได้ยึดเจ้าเป็นแบบอย่างทั้งในด้านการกระทำและเรื่องมารยาทต่างๆ อิบรอฮีมก็กล่าวว่า โอ้พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ ได้โปรดให้สิ่งนี้เกิดขึ้นแก่ลูกหลานของข้าพระองค์ด้วย ด้วยการให้เป็นผู้นำที่บรรดามนุษย์ชาตินั้นได้ยึดพวกเขาเป็นแบบอย่างที่ดี อัลลอฮฺก็ทรงกล่าวตอบแก่อิบรอฮีมว่า สัญญาของข้าที่มีต่อเจ้าที่จะให้มีผู้นำทางด้านศาสนานั้นมิได้มีไว้ให้แก่บรรดาผู้อธรรมที่มาจากเชื่อสายของเจ้า

125 : 2

وَإِذۡ جَعَلۡنَا ٱلۡبَيۡتَ مَثَابَةٗ لِّلنَّاسِ وَأَمۡنٗا وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبۡرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗىۖ وَعَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ

และจงรำลึกถึงขณะที่อัลลอฮฺได้ทรงทำให้บัยตุลลอฮิลฮะรอม (กะอฺบะฮฺ) เป็นที่รวมตัวกันสำหรับมนุษย์ โดยที่เหล่าหัวใจของพวกเขานั้นมีความผูกพันกับมัน ทุกๆ ครั้งที่พวกเขาได้จากมันไปพวกเขาก็จะกลับมายังมัน และพระองค์ก็ทรงทำที่นั่นเป็นที่ปลอดภัยโดยที่พวกเขาจะไม่ถูกรุกรานเมื่ออาศัยอยู่ที่นั่น และพระองค์ก็ทรงได้ตรัสแก่มนุษย์ว่า พวกเจ้าจงเอาก้อนหินที่อิบรอฮีมเคยยืนอยู่บนมันในตอนที่เขาสร้างกะอฺบะฮฺเป็นที่ละหมาดเถิด และเราได้สั่งเสียแก่อิบรอฮีมและลูกของเขาอิสมาอีลด้วยการให้ทำความสะอาดบ้านที่เป็นที่หวงห้ามนั้น จากสิ่งสกปรกและบรรดาเจว็ดทั้งหลาย และจัดเตรียมมันแก่ผู้ที่เขาต้องการจะเคารพอิบาดะฮฺที่นั่น ไม่ว่าจะด้วยการเฎาะวาฟ การเอียะติกาฟ การละหมาด และอื่นๆ

126 : 2

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

และจงรำลึกเถิด -โอ้นบีเอ๋ย- ขณะที่อิบรอฮีมได้วิงวอนต่อพระผู้อภิบาลของเขาว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้าได้โปรดให้มักกะฮฺเป็นเมืองที่ปลอดภัย และทรงอย่าให้ใครคนใดถูกทำร้ายในนั้น และโปรดประทานแก่ชาวเมืองนั้นซึ่งผลไม้ต่างๆ และทรงทำให้มันเป็นเครื่องยังชีพเฉพาะแก่บรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อพระองค์และวันปรโลกเท่านั้น อัลลอฮฺทรงตรัสว่า และผู้ใดที่ปฏิเสธการศรัทธาในหมู่ของพวกเขา แท้จริงแล้วข้าจะมอบความสำราญให้แก่เขา ซึ่งเป็นความสำราญอันเล็กน้อยเท่านั้นที่ข้าได้มอบให้กับเขาในโลกดุนยานี้ แล้วในปรโลกนั้นข้าจะบีบบังคับให้เขาเข้าไปอย่างรังเกียจสู่การทรมานแห่งขุมนรก และเป็นจุดหมายปลายทางอันชั่วช้ายิ่งที่เขานั้นจะต้องกลับไปสู่มันในวันกิยามะฮฺ

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

แท้จริงบรรดามุสลิมนั้น ถึงแม้ว่าพวกเขาจะทำดีต่อชาวยิวและชาวคริสต์ พวกเขาก็จะไม่พึงพอใจอยู่ดี จนกว่าพวกเขาจะได้ทำให้บรรดามุสลิมนั้นออกไปจากศาสนาของพวกเขา และตามพวกเขาไปในหนทางที่หลงผิดของพวกเขา

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

การเป็นผู้นำในศาสนาไม่สามารถที่จะเป็นได้ นอกจากด้วยความมั่นใจที่ถูกต้องและอดทนที่จะยืนหยัดบนคำสั่งของอัลลอฮฺ ตะอาลา เท่านั้น

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

ความจำเริญของการขอพรของนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม ที่มีต่อแผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์ โดยอัลลอฮฺนั้นทรงได้ทำให้มันนั้นเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับผู้คน และทรงได้มอบความประเสริฐให้แก่ชาวเมืองนั้น ด้วยปัจจัยยังชีพที่มีความหลากหลาย