Përkthimi i kuptimeve të Kuranit Fisnik - Përkthimi persisht - Qendra "Ruvad et Terxheme
حاقه
1
:
69
اَلْحَآقَّةُ ۟ۙ
[روزِ] واقعشدنیِ [رستاخیز]
التفاسير:
2
:
69
مَا الْحَآقَّةُ ۟ۚ
آن واقعشدنی چیست؟
التفاسير:
3
:
69
وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْحَآقَّةُ ۟ؕ
و تو چه دانی آن واقعشدنی چیست [و چگونه است]؟
التفاسير:
4
:
69
كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ۟
[قوم] ثمود و [قوم] عاد، [قیامتِ] درهمکوبنده را تکذیب کردند.
التفاسير:
5
:
69
فَاَمَّا ثَمُوْدُ فَاُهْلِكُوْا بِالطَّاغِیَةِ ۟
و اما [قوم] ثمود، به بانگِ سهمگین هلاک شدند.
التفاسير:
6
:
69
وَاَمَّا عَادٌ فَاُهْلِكُوْا بِرِیْحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ۟ۙ
و اما [قوم] عاد، با تندبادی سرکش و سرد به هلاکت رسیدند.
التفاسير:
7
:
69
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَّثَمٰنِیَةَ اَیَّامٍ ۙ— حُسُوْمًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیْهَا صَرْعٰی ۙ— كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ۟ۚ
[الله] هفت شب و هشت روز پیاپی آن [عذاب] را بر آنها مسلط نمود؛ پس [اگر آنجا بودی، آن] قوم را [در اثرِ آن تندباد،] مانند تنههای پوسیده و توخالی درختان خرما، بر زمینافتاده [و هلاکشده] میدیدی.
التفاسير:
8
:
69
فَهَلْ تَرٰی لَهُمْ مِّنْ بَاقِیَةٍ ۟
آیا کسی از آنها را میبینی که باقی مانده باشد؟
التفاسير:
9
:
69
وَجَآءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهٗ وَالْمُؤْتَفِكٰتُ بِالْخَاطِئَةِ ۟ۚ
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و [مردم] شهرهای ویران شده [= قوم لوط،] مرتکب گناهان [بزرگ] شدند.
التفاسير:
10
:
69
فَعَصَوْا رَسُوْلَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رَّابِیَةً ۟
آنها از [فرمان] فرستادۀ پروردگارشان سرپیچی کردند، آنگاه [الله] آنان را به عذاب بینهایت سختی گرفتار کرد.
التفاسير:
11
:
69
اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَآءُ حَمَلْنٰكُمْ فِی الْجَارِیَةِ ۟ۙ
هنگامی که آب طغیان کرد، ما [اجداد] شما را [به همراه نوح] در کشتی سوار کردیم،
التفاسير:
12
:
69
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَّتَعِیَهَاۤ اُذُنٌ وَّاعِیَةٌ ۟
تا پندی برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را بشنوند و به یاد بسپارند.
التفاسير:
13
:
69
فَاِذَا نُفِخَ فِی الصُّوْرِ نَفْخَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ
آنگاه که یک بار در صور دمیده شود،
التفاسير:
14
:
69
وَّحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَّاحِدَةً ۟ۙ
و زمین و کوهها از جا کنده شده و یکباره درهمکوبیده [و متلاشی] شوند.
التفاسير:
15
:
69
فَیَوْمَىِٕذٍ وَّقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ۟ۙ
در آن روز، واقعۀ [عظیمِ] قیامت به وقوع میپیوندد
التفاسير:
16
:
69
وَانْشَقَّتِ السَّمَآءُ فَهِیَ یَوْمَىِٕذٍ وَّاهِیَةٌ ۟ۙ
و آسمان شکافته میشود و در آن روز، سست میگردد [و فرو میریزد].
التفاسير:
17
:
69
وَّالْمَلَكُ عَلٰۤی اَرْجَآىِٕهَا ؕ— وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَىِٕذٍ ثَمٰنِیَةٌ ۟ؕ
و فرشتگان بر کنارههای آن [= آسمان] قرار میگیرند؛ و آن روز، هشت [فرشته] عرش پروردگارت را بر سرِ خود حمل میکنند.
التفاسير:
18
:
69
یَوْمَىِٕذٍ تُعْرَضُوْنَ لَا تَخْفٰی مِنْكُمْ خَافِیَةٌ ۟
در آن روز، شما [همگی برای حسابرسی، به پیشگاه الله] عرضه میشوید و هیچ چیز از [کارهای] شما پنهان نخواهد ماند.
التفاسير:
19
:
69
فَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِیَمِیْنِهٖ فَیَقُوْلُ هَآؤُمُ اقْرَءُوْا كِتٰبِیَهْ ۟ۚ
اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست راستش دهند، میگوید: «بیایید نامۀ [اعمال] مرا بخوانید.
التفاسير:
20
:
69
اِنِّیْ ظَنَنْتُ اَنِّیْ مُلٰقٍ حِسَابِیَهْ ۟ۚ
من یقین داشتم که با حساب [اعمال] خود مواجه خواهم شد».
التفاسير:
21
:
69
فَهُوَ فِیْ عِیْشَةٍ رَّاضِیَةٍ ۟ۙ
پس او در یک زندگی پسندیده [و رضایتبخش] خواهد بود؛
التفاسير:
22
:
69
فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ
در بهشتی برین
التفاسير:
23
:
69
قُطُوْفُهَا دَانِیَةٌ ۟
که میوههایش [برای چیدن] در دسترس است.
التفاسير:
24
:
69
كُلُوْا وَاشْرَبُوْا هَنِیْٓـًٔا بِمَاۤ اَسْلَفْتُمْ فِی الْاَیَّامِ الْخَالِیَةِ ۟
[و به آنها گفته میشود: «به [پاداش] آنچه در ایام گذشته پیش فرستادهاید، بخورید و بیاشامید؛ گوارایتان باد».
التفاسير:
25
:
69
وَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِشِمَالِهٖ ۙ۬— فَیَقُوْلُ یٰلَیْتَنِیْ لَمْ اُوْتَ كِتٰبِیَهْ ۟ۚ
و اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست چپش دهند، میگوید: «ای کاش هرگز نامه[ی اعمالم] را به من نمیدادند،
التفاسير:
26
:
69
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ۟ۚ
و نمیدانستم حسابم چیست!
التفاسير:
27
:
69
یٰلَیْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِیَةَ ۟ۚ
ای کاش [با مرگ،] همه چیز تمام میشد [و پایان کار بود]!
التفاسير:
28
:
69
مَاۤ اَغْنٰی عَنِّیْ مَالِیَهْ ۟ۚ
مال و داراییام مرا بینیاز نکرد [و سودی نبخشید].
التفاسير:
29
:
69
هَلَكَ عَنِّیْ سُلْطٰنِیَهْ ۟ۚ
قدرت و فرمانرواییام [نیز] از [دست] من رفت [و به کلی نابود شد]».
التفاسير:
30
:
69
خُذُوْهُ فَغُلُّوْهُ ۟ۙ
[به فرشتگان گفته میشود:] «او را بگیرید و در بند و زنجیر کنید.
التفاسير:
31
:
69
ثُمَّ الْجَحِیْمَ صَلُّوْهُ ۟ۙ
سپس او را به [آتش] دوزخ بیفکنید.
التفاسير:
32
:
69
ثُمَّ فِیْ سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُوْنَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوْهُ ۟ؕ
آنگاه وی را در زنجیری ببندید که طولش هفتاد ذِراع است.
التفاسير:
33
:
69
اِنَّهٗ كَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ الْعَظِیْمِ ۟ۙ
بیگمان، او هرگز به الله بزرگ ایمان نمیآورد،
التفاسير:
34
:
69
وَلَا یَحُضُّ عَلٰی طَعَامِ الْمِسْكِیْنِ ۟ؕ
و هرگز [مردم را] بر اطعام بینوا[یان] تشویق نمیکرد.
التفاسير:
35
:
69
فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هٰهُنَا حَمِیْمٌ ۟ۙ
بنابر این، امروز دوست صمیمی [و مهربانی] در اینجا ندارد [که یاریاش کند]،
التفاسير:
36
:
69
وَّلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنْ غِسْلِیْنٍ ۟ۙ
و غذایی جز چرک و خون [جهنمیان] ندارد؛
التفاسير:
37
:
69
لَّا یَاْكُلُهٗۤ اِلَّا الْخَاطِـُٔوْنَ ۟۠
[غذایی که] جز گناهکاران آن را نمیخورند».
التفاسير:
38
:
69
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
سوگند به آنچه میبینید
التفاسير:
39
:
69
وَمَا لَا تُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
و به آنچه نمیبینید.
التفاسير:
40
:
69
اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِیْمٍ ۟ۚۙ
بیتردید، این [قرآن، سخن الله است که ابلاغش به پیامبر، بر عهدۀ] فرستادهای بزرگوار [=جبرئیل] است.
التفاسير:
41
:
69
وَّمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ
و اینها گفتار شاعری نیست؛ [اما شما کافران] کمتر ایمان میآورید.
التفاسير:
42
:
69
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَذَكَّرُوْنَ ۟ؕ
و [نیز] گفتار کاهنی نیست؛ [اما شما] کمتر پند میگیرید.
التفاسير:
43
:
69
تَنْزِیْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
[این قرآن،] از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است.
التفاسير:
44
:
69
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْاَقَاوِیْلِ ۟ۙ
اگر [پیامبر] سخنانی [به دروغ] بر ما میبست،
التفاسير:
45
:
69
لَاَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِیْنِ ۟ۙ
مسلّماً ما او را با قدرت میگرفتیم،
التفاسير:
46
:
69
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِیْنَ ۟ؗۖ
سپس [شاه]رگِ قلبش را قطع میکردیم،
التفاسير:
47
:
69
فَمَا مِنْكُمْ مِّنْ اَحَدٍ عَنْهُ حٰجِزِیْنَ ۟
و هیچیک از شما نمیتوانست مانع [عذابِ] او گردد.
التفاسير:
48
:
69
وَاِنَّهٗ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِیْنَ ۟
یقیناً این [قرآن،] پند و تذکری برای پرهیزگاران است.
التفاسير:
49
:
69
وَاِنَّا لَنَعْلَمُ اَنَّ مِنْكُمْ مُّكَذِّبِیْنَ ۟
و ما یقیناً میدانیم که برخی از شما، تکذیبکنندگان [این کلام الهی] هستید.
التفاسير:
50
:
69
وَاِنَّهٗ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْكٰفِرِیْنَ ۟
و همانا این [قرآن،] بر کافران مایۀ حسرت و ندامت است.
التفاسير:
51
:
69
وَاِنَّهٗ لَحَقُّ الْیَقِیْنِ ۟
و بیگمان، این [قرآن،] حقیقتِ راستین است.
التفاسير:
52
:
69
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟۠
پس [ای پیامبر،] با [ذکرِ] نامِ پروردگار بزرگت [او را] تسبیح گوی.
التفاسير:
