د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - پښتو ژباړه - رواد الترجمة مرکز
د مخ نمبر:
207
:
26
مَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یُمَتَّعُوْنَ ۟ؕ
نو بيا به هم د دوی هغه د ګټې توکي له هغوى څه ايسار نه كړي.
التفاسير:
208
:
26
وَمَاۤ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُوْنَ ۟
او موږ هېڅ كلى هسې نه دى تباه كړى چې هغوى ته وېروونكي نه وي.
التفاسير:
209
:
26
ذِكْرٰی ۛ۫— وَمَا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟
د نصيحت كولو لپاره او موږ خو څه ظالمان نه يو.
التفاسير:
210
:
26
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیٰطِیْنُ ۟ۚ
او دا (قرآن) خو شيطانانو نه دى راوړى.
التفاسير:
211
:
26
وَمَا یَنْۢبَغِیْ لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ؕ
او نه له هغوى سره وړ دى او نه كولاى شي.
التفاسير:
212
:
26
اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُوْلُوْنَ ۟ؕ
هغوى خو په رېښتيا له دې اورېدلو هم ګوښه كړى شوي دي.
التفاسير:
213
:
26
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتَكُوْنَ مِنَ الْمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ
نو الله سره بل معبود مه رابوله كنه بيا به ته هم له عذاب ورکړل شويو څخه شې.
التفاسير:
214
:
26
وَاَنْذِرْ عَشِیْرَتَكَ الْاَقْرَبِیْنَ ۟ۙ
او خپل نږدې خپلوان دې ووېروه.
التفاسير:
215
:
26
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ
او هغوى مومنانو ته چې ستا متابعت يې كړى، خپل وزر ښكته كړه.
التفاسير:
216
:
26
فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنِّیْ بَرِیْٓءٌ مِّمَّا تَعْمَلُوْنَ ۟ۚ
نو كه له تا يې سرغړونه وكړه، ورته وايه چې زه له هغو كارو بېزار يم چې تاسو يې كوئ.
التفاسير:
217
:
26
وَتَوَكَّلْ عَلَی الْعَزِیْزِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ
او پر ډېر مهربان برلاسي (الله) بروسه وكړه.
التفاسير:
218
:
26
الَّذِیْ یَرٰىكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ
هغه ذات چې تا وينې كله چې پاڅېږې.
التفاسير:
219
:
26
وَتَقَلُّبَكَ فِی السّٰجِدِیْنَ ۟
او په سجده كوونكو كې ستا پرېوتل پاڅېدل (ويني).
التفاسير:
220
:
26
اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟
بېشكه همغه ښه پوه اورېدونكى دى.
التفاسير:
221
:
26
هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیٰطِیْنُ ۟ؕ
آيا خبر مو كړم چې شيطانان پر چا نازليږي؟
التفاسير:
222
:
26
تَنَزَّلُ عَلٰی كُلِّ اَفَّاكٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ
هغوى په هر درواغ جوړوونكي ګناهګار نازليږي.
التفاسير:
223
:
26
یُّلْقُوْنَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كٰذِبُوْنَ ۟ؕ
اورېدل شوې خبرې (د ځينو) په غوږو كې ور اچوې او زياتره يې درواغجن دي.
التفاسير:
224
:
26
وَالشُّعَرَآءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوٗنَ ۟ؕ
او په شاعرانو پسې خو (يوازې) بې لارې خلك ځي.
التفاسير:
225
:
26
اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ فِیْ كُلِّ وَادٍ یَّهِیْمُوْنَ ۟ۙ
آيا ته وينې چې دوى په هر ناو كې لالهانده وي.
التفاسير:
226
:
26
وَاَنَّهُمْ یَقُوْلُوْنَ مَا لَا یَفْعَلُوْنَ ۟ۙ
او هغه څه وايي چې نه يې كوي.
التفاسير:
227
:
26
اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَثِیْرًا وَّانْتَصَرُوْا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوْا ؕ— وَسَیَعْلَمُ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْۤا اَیَّ مُنْقَلَبٍ یَّنْقَلِبُوْنَ ۟۠
له هغو كسانو پرته چې ايمان يې راوړى، سم كارونه يې كړي، الله يې ډېر ياد كړى او (يوازې) له هغه وروسته يې غچ اخيستى چې ظلم پرې شوى، او چا چې ظلمونه كړي زر به وپوهېږي چې كوم ځاى ته بېرته ورګرځي.
التفاسير:
