Vertaling van de betekenissen Edele Qur'an - De Thaise vertaling van de samenvatting van de tafsier van de Heilige Koran.
Pagina nummer:
45
:
6
فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْۚ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
แล้วได้ถูกตัดขาด คนสุดท้ายของกลุ่มชนผู้ปฏิเสธศรัทธา โดยการถอนรากถอนโคนพวกเขาทั้งหมดด้วยการทำลายล้าง และชัยชนะนั้นเป็นของบรรดาเราะซูลของอัลลอฮฺ การขอบคุณและการสรรเสริญทั้งหลายนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮฺแต่เพียงผู้เดียว ผู้เป็นพระเจ้าแห่งสากลโลก ซึ่งเหนือการทำลายล้างของพระองค์ต่อบรรดาปรปักษ์ของพระองค์ และชัยชนะของพระองค์ต่อบรรดาที่รักของพระองค์
التفاسير:
46
:
6
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَخَذَ ٱللَّهُ سَمۡعَكُمۡ وَأَبۡصَٰرَكُمۡ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِهِۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ هُمۡ يَصۡدِفُونَ
จงกล่าวแก่บรรดาผู้ที่ตั้งภาคีหล่านั้นเถิด โอ้เราะซูล ว่า : พวกท่านบอกฉันมาสิว่า หากอัลลอฮฺทรงทำให้พวกท่านนั้นหูหนวก ด้วยการยึดปิดบรรดาหูของพวกเจ้า และทรงทำให้พวกท่านนั้นตาบอดด้วยการเอาบรรดาดวงตาของพวกท่านไป และได้ทรงประทับตราบนหัวใจของพวกท่าน แล้วพวกท่านก็จะไม่เข้าใจในสิ่งใดเลยแล้ว ใครเล่าคือผู้ซึ่งได้รับการเคารพสักการะที่เที่ยงแท้ ที่จะมายังพวกท่าน ด้วยสิ่งที่พวกท่านนั้นได้สูญเสียมันไปจากสิ่งนั้น? จงดูเถิด โอ้เราะซูล ว่าอย่างไรเล่าที่เราแจกแจงแก่พวกเขาถึงข้อพิสูจน์ทั้งหลาย และให้มีหลักฐานที่หลากหลาย แล้วพวกเขาก็ยังหันเหไปจากมัน
التفاسير:
47
:
6
قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ بَغۡتَةً أَوۡ جَهۡرَةً هَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلظَّٰلِمُونَ
จงกล่าวแก่พวกเขาเถิด โอ้เราะซูล ว่า : พวกท่านบอกฉันมาสิว่า หากการลงโทษของอัลลอฮฺนั้นได้มาหาพวกท่านอย่างกระทันหันโดยที่ไม่ใครเลยจากพวกท่านที่รู้สึกถึงมัน หรือได้มายังพวกท่านโดยเปิดเผยอย่างชัดเจน แล้วแท้จริงมันจะไม่ถูกเอาไปด้วยกับการลงโทษอันนั้น เว้นเสียแต่บรรดาผู้อธรรมเท่านั้น เนื่องด้วยการปฏิเสธศรัทธาของพวกเขาต่ออัลลอฮฺและการปฏิเสธต่อบรรดาเราะซูลของพระองค์
التفاسير:
48
:
6
وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
และเราจะไม่ส่งคนใดคนหนึ่งที่มาจากบรรดาเราะซูลของเราเลย เว้นเสียจากเพื่อแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธาและเชื่อฟังเท่านั้น ด้วยสิ่งที่มันจะทำให้พวกเขานั้นดีอกดีใจซึ่งที่มาจากความโปรดปรานที่มันจะไม่มีวันหมดและหยุดขาดหายไป และเพื่อเป็นการข่มขู่ต่อบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาและฝ่าฝืนถึงการลงโทษของเราอันเจ็บแสบ ดังนั้นผู้ใดที่ศรัทธาต่อบรรดาเราะซูล และได้ปรับปรุงแก้ไขการงานของเขาแล้ว ก็ไม่มีความกลัวใด ๆ สำหรับพวกเขาเลยในสิ่งที่พวกเขานั้นจะต้องเผชิญกับมันในช่วงบั้นปลายของพวกเขา และทั้งนั้นพวกเขาก็จะไม่เศร้าโศกและก็เสียใจต่อสิ่งที่มันได้ผ่านพ้นไปจากพวกเขา จากบรรดาโชคลาภทางด้านโลกดุนยา
التفاسير:
49
:
6
وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ ٱلۡعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ
และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธต่อบรรดาโองการของเรานั้น การลงโทษจะประสบแก่พวกเขา เนื่องจากการออกไปของพวกเขาจากการเชื่อฟังต่ออัลลอฮฺ
التفاسير:
50
:
6
قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ
โอ้เราะซูล จงกล่าวแก่บรรดาผู้ที่ตั้งภาคีเหล่านั้นเถิดว่า : ฉันจะไม่กล่าวแก่พวกท่านว่า : ฉันมีคลังสมบัติของอัลลอฮฺ ซึ่งปัจจัยยังชีพ แล้วฉันก็จะใช้จ่ายมันตามสิ่งที่ฉันต้องการ และฉันก็จะไม่กล่าวแก่พวกท่านว่า : แท้จริงฉันนั้นรู้ถึงสิ่งเร้นลับ เว้นแต่สิ่งที่อัลลอฮฺนั้นทรงได้เปิดเผยมันให้แก่ฉัน จากการวะฮฺยู และฉันก็จะไม่กล่าวแก่พวกท่านว่า : ฉันคือผู้หนึ่งที่มาจากบรรดามลาอิกะฮฺ จริงแล้วฉันนั้นคือเราะซูลที่มาจากอัลลอฮฺ ฉันจะไม่ปฏิบัติตาม นอกจากสิ่งที่ถูกให้เป็นโองการแก่ฉันเท่านั้น และฉันก็จะไม่แอบอ้างต่อสิ่งที่มันไม่ใช่ของของฉัน โอ้เราะซูล จงกล่าวแก่พวกเขาเถิด ผู้ปฏิเสธศรัทธาที่ดวงตาของเขามืดบอดจากความจริง กับผู้ศรัทธาที่มองเห็นความจริงและศรัทธาต่อมันนั้น จะเท่าเทียมกันหรือ? โอ้บรรดาผู้ที่ตั้งภาคีเอ๋ย พวกท่านจะไม่ใคร่ครวญด้วยสติปัญญาของพวกท่าน ถึงสิ่งที่อยู่รอบตัวของพวกท่านจากบรรดาโองการต่างๆ ดอกหรือ
التفاسير:
51
:
6
وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
และโอ้เราะซูลเอ๋ย เจ้าจงข่มขู่ด้วยอัลกุรอ่านอันนี้ ที่บรรดาผู้เกรงกลัวว่าพวกเขาจะถูกนำไปชุมนุมยังพระเจ้าของพวกเขาในวันกิยามะฮฺ โดยที่พวกเขานั้นไม่มีผู้ปกครองอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺที่ทำให้พวกเขาได้รับประโยชน์ และไม่มีผู้ช่วยเหลือคนใดที่จะปลดเปลื้องความทุกข์ไปจากพวกเขาได้ หวังว่าพวกเขาจะยำเกรงต่ออัลลอฮฺด้วยการปฏิบัติตามคำสั่งใช้ต่าง ๆ ของพระองค์และออกห่างจากคำสั่งห้ามต่าง ๆ ของพระองค์ แล้วพวกเขาเหล่านั้นคือบรรดาผู้ที่ได้รับประโยชน์จากอัลกุรอ่าน
التفاسير:
52
:
6
وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ
โอ้เราะซูล เจ้าจงอย่าทำให้ห่างเหินไปจากวงนั่งของเจ้า ซึ่งบรรดามุสลิมีนที่ขัดสน ที่พวกเขานั้นได้อยู่ในการทำอิบาดะฮฺอย่างตลอดต่ออัลลอฮฺ ทั้งในเวลาเช้าและเย็น ซึ่งเป็นบรรดาผู้ที่บริสุทธิ์ใจต่อพระองค์ในการทำอิบาดะฮฺ และอย่าห่างเหินไปจากพวกเขาเพื่อที่เจ้านั้นจะได้เข้าใกล้ชิดกับบรรดาหัวหอกของพวกที่ตั้งภาคี ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแก่เจ้าแต่อย่างใดเลย ต่อการชำระบัญชีบรรดาคนจนเหล่านั้น แต่ทว่าการชำระบัญชีของพวกเขานั้นอยู่ ณ ที่พระเจ้าของพวกเขา และก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแก่พวกเขาแต่อย่างใด ต่อการชำระบัญชีของเจ้า แท้จริงเจ้านั้น หากเจ้าได้ทำให้พวกเขาห่างเหินไปจากวงนั่งของเจ้า (ถ้าเจ้าทำเช่นนั้นแล้ว) เจ้าก็จะกลายเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้ก้าวข้ามเกินขอบเขตของอัลลอฮฺ
التفاسير:
Voordelen van de verzen op deze pagina:
• الأنبياء بشر، ليس لهم من خصائص الربوبية شيء البتة، ومهمَّتهم التبليغ، فهم لا يملكون تصرفًا في الكون، فلا يعلمون الغيب، ولا يملكون خزائن رزق ونحو ذلك.
บรรดานบีทั้งหลายนั้นล้วนแล้วแต่เป็นมนุษย์ สำหรับพวกเขาไม่มีสิ่งใดเลยจากคุณลักษณะเฉพาะของความเป็นพระเจ้า และภารกิจของพวกเขา คือ การเผยแพร่ แล้วพวกเขานั้นก็มิได้ครอบครองพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในจักรวาลเลย พวกเขาก็มิได้รู้ถึงสิ่งเร้นลับ และมิได้ครอบครองบรรดาคลังปัจจัยยังชีพใด ๆ เลย และอื่น ๆ อีกในทำนองนั้น
• اهتمام الداعية بأتباعه وخاصة أولئك الضعفاء الذين لا يبتغون سوى الحق، فعليه أن يقرِّبهم، ولا يقبل أن يبعدهم إرضاء للكفار.
การให้ความสำคัญของนักการเผยแพร่ต่อผู้ที่ติดตามเขา โดยเฉพาะบรรดาผู้อ่อนแอเหล่านั้นที่มิได้แสวงหาสิ่งอื่นใดนอกเหนือความจริง ก็ให้เขานั้นทำตัวให้ใกล้ชิดกับพวกเขา และจะไม่ยอมรับต่อการที่เขานั้นจะคิดทำการห่างเหินไปจากพวกเขา เพื่อไปโปรดปรานต่อบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา
• إشارة الآية إلى أهمية العبادات التي تقع أول النهار وآخره.
โองการนี้บ่งบอกถึงความสำคัญของการทำอิบาดะฮฺที่เกิดขึ้น(ปฏิบัติกัน)ในช่วงแรกของกลางวันและช่วงสุดท้ายของมัน
