Kilniojo Korano reikšmių vertimas - Vertimas į puštūnų k. - Sarfaraz
Puslapio numeris:
137
:
26
اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
همدا د پخوانیو[۱۳] زوړ خوی دی.
[۱۳] د پخوا نه همدا خبره روانه ده چې ځینې خلک ځان ته پیغمبران وايې خو دا هسې خبره ده یا معنې دا چې که ته مونږ ته هر نصیحت وکړې مونږ درته غوږ نه ږدو ځکه چې مونږ د خپلو پخوانیو خلکو په لار روان یو( فتح القدیر).
التفاسير:
138
:
26
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ
او مونږ به هیڅکله ونه ربړول شو.
التفاسير:
139
:
26
فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟
قوم يي هغه درواغجن وګاڼه، نو مونږ هم هغوی هلاک کړل. بې له شکه په دې کې یو لوی دلیل وو. او ډير خلک يې ایمان راوړونکي نه وو.
التفاسير:
140
:
26
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠
او بې له شکه چې ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.
التفاسير:
141
:
26
كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ
ثمودیانو پیغمبران درواغجن وګڼل.
التفاسير:
142
:
26
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ صٰلِحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ
هغه وخت یاد کړه چې د هغوی ورور صالح هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله نه ډاریږئ؟
التفاسير:
143
:
26
اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ
زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.
التفاسير:
144
:
26
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ
نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.
التفاسير:
145
:
26
وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ
زه ددې کار په بدل کې له تاسې څه نه غواړم زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.
التفاسير:
146
:
26
اَتُتْرَكُوْنَ فِیْ مَا هٰهُنَاۤ اٰمِنِیْنَ ۟ۙ
ایا تاسې به په دې ژوند کې ډاډمن پریښوول شئ؟
التفاسير:
147
:
26
فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ
په باغونو او چینو کې؟
التفاسير:
148
:
26
وَّزُرُوْعٍ وَّنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیْمٌ ۟ۚ
په کښتونو؟ او نرمو او خوږو خرماګانو کې؟
التفاسير:
149
:
26
وَتَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا فٰرِهِیْنَ ۟ۚ
او په داسې حال کې چې په ښه پوهه[۱۴] په غرونو کې کورونه تراشئ؟
[۱۴] بله معنايي دا ده چې عیش او عشرت پکې کوئ او یا دا چې په زور او توان يي جوړوئ( فتح القدیر).
التفاسير:
150
:
26
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ
نو له الله وډارشئ او زما مننه وکړئ.
التفاسير:
151
:
26
وَلَا تُطِیْعُوْۤا اَمْرَ الْمُسْرِفِیْنَ ۟ۙ
او له پولو نه د اووښتو خلکو حکم مه منئ.
التفاسير:
152
:
26
الَّذِیْنَ یُفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ وَلَا یُصْلِحُوْنَ ۟
د هغو چې په ځمکه کې فساد کوي او هیڅکله روغ کار نه کوي.
التفاسير:
153
:
26
قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۚ
قوم وویل: پیغمبره! پر تا سحر شوی دی.
التفاسير:
154
:
26
مَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۖۚ— فَاْتِ بِاٰیَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟
ته پرته له دې چې زمونږ په شان یو انسان يې بل څه نه يې. نو که ته رښتینی يي دلیل را وړاندې کړه.
التفاسير:
155
:
26
قَالَ هٰذِهٖ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَّلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۚ
صالح وویل: دغه اوښه ده څښل د هغې خپل، او ستاسې د څښلو لپاره ورځ ټاکل شوې ده.
التفاسير:
156
:
26
وَلَا تَمَسُّوْهَا بِسُوْٓءٍ فَیَاْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟
هغې ته په بده لاس مه ورړئ که نه نو د لوی ورځې عذاب به مو ونیسي.
التفاسير:
157
:
26
فَعَقَرُوْهَا فَاَصْبَحُوْا نٰدِمِیْنَ ۟ۙ
اوښه يې زخمي کړه خو بالاخره په خپل کار پښیمانه وو.
التفاسير:
158
:
26
فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟
عذاب ونیول ـ بې شکه چې پدې پيښه کې د عبرت لوی دلیل وو. خو د هغوی ډیر خلک مؤمنا نه وو.
التفاسير:
159
:
26
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠
او ستا رب پر هر څه برلاسی او مهربان دی.
التفاسير:
