وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی تایلەندی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز
ژمارەی پەڕە:
25
:
37
مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ
และมีคนกล่าวเพื่อตำหนิพวกเขาว่า เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า ทำไมจึงไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกันเหมือนตอนที่อยู่บนโลกดุนยาซึ่งพวกเจ้าต่างก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และพวกเจ้าก็อ้างว่าบรรดาเทวรูปของพวกเจ้าจะช่วยเหลือพวกเจ้า?!
التفاسير:
26
:
37
بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ
แต่ว่าพวกเขาในวันนั้น เป็นผู้ยอมจำนนตนปฏิบัติตามคำบัญชาของอัลลอฮ์ โดยพวกเขาจะไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพราะความอ่อนแอและขาดกลอุบายของพวกเขา
التفاسير:
27
:
37
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
และพวกเขาจะเข้าหากัน ถกเถียงกันและทะเลาะกัน ในขณะที่การถกเถียงและการทะเลาะกันนั้นไม่ได้เกิดประโยชน์อันใดเลย
التفاسير:
28
:
37
قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ
บรรดาผู้ตามกล่าวแก่บรรดาผู้นำว่า "แท้จริงพวกท่าน -โอ้บรรดาผู้นำของเรา- เคยเข้ามาหาเราทางศาสนาและสัจธรรม แล้วพวกท่านก็ได้หลอกให้เราปฏิเสธและทำภาคีต่ออัลลอฮ์และทำบาป และพวกท่านก็ได้ทำให้เราทิ้งสัจธรรมที่บรรดาเราะสูลได้นำมาจากอัลลอฮ์
التفاسير:
29
:
37
قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
บรรดาผู้นำได้กล่าวแก่บรรดาผู้ตามว่า "มันไม่ได้เป็นอย่างที่พวกท่านได้อ้างไว้เลย พวกท่านเองก็ตกอยู่ท่ามกลางการปฏิเสธศรัทธาและพวกท่านมิได้เป็นผู้ศรัทธา แต่พวกท่านเป็นผู้ปฏิเสธ”
التفاسير:
30
:
37
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ
โอ้ผู้ตามเอ๋ย เราไม่มีอำนาจใดๆที่จะกดขี่หรือบังคับพวกท่านจนทำให้พวกท่านปฏิเสธศรัทธา ตั้งภาคีและทำบาป แต่ว่าพวกท่านเป็นหมู่ชนที่ละเมิด ที่ปฏิเสธและหลงผิดต่างหาก
التفاسير:
31
:
37
فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ
ดังนั้น จึงคู่ควรแก่เราและแก่พวกเจ้าแล้ว และอัลลอฮ์ทรงย้อนในคำตรัสของพระองค์ว่า(แน่นอน ข้าจะให้นรกนั้นเต็มไปด้วยพวกเจ้า และจากผู้ที่เชื่อฟังพวกเจ้า ในหมู่พวกเขาทั้งหมด)(สูเราะฮฺ ศอด:85) ดังนั้นแท้จริงเรานั้นเป็นผู้ต้องลิ้มรสอย่างแน่นอน ไม่สามารถเลี่ยงได้ในสิ่งที่พระเจ้าของเราได้สัญญากับเราไว้
التفاسير:
32
:
37
فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ
แล้วเราก็ได้เรียกร้องพวกท่านให้หลงผิดและปฏิเสธ ทั้งๆที่ความจริงพวกเราก็หลงผิดจากทางที่แนะนำอยู่แล้ว
التفاسير:
33
:
37
فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ
แท้จริงบรรดาผู้ตามและบรรดาผู้นำนั้นย่อมมีส่วนแบ่งร่วมกันในการรับโทษในวันกิยามะฮ์
التفاسير:
34
:
37
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
แท้จริงเช่นนั้นแหละเราได้ปฏิบัติต่อพวกเขาเหล่านั้นด้วยการลิ้มรสแห่งการลงโทษ เราก็ปฏิบัติต่อบรรดาผู้กระทำผิดอื่นจากพวกเขา
التفاسير:
35
:
37
إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ
แท้จริงบรรดาผู้ตั้งภาคีเหล่านั้นเมื่อได้มีการกล่าวแก่พวกเขาบนดุนยาว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะนอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น เพื่อที่พวกเขาจะได้ปฏิบัติตามข้อกำหนดของมันและละทิ้งทุกสิ่งที่ขัดแย้งกับมัน พวกเขาจะปฏิเสธการตอบรับการเรียกร้องนั้น และยอมจำนนต่อมันด้วยความเย่อหยิ่งจากความจริงและแสดงความจองหองต่อมัน
التفاسير:
36
:
37
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ
และพวกเขาก็กล่าวด้วยเหตุผลที่ไม่เชื่อว่า "เราควรละทิ้งการบูชารูปเคารพของเราเพียงเพราะคำพูดของกวีที่คลั่งไคล้กระนั้นหรือ?!"คำพูดของพวกเขาหมายถึง ท่านเราะสูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม
التفاسير:
37
:
37
بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
พวกเขาได้โกหกอย่างใหญ่หลวง ท่านเราะสูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮฺอลัยฮิวะซัลลัม ไม่ได้เป็นคนบ้าหรือเป็นนักกวี แต่เขามาด้วยอัลกุรอาน เรียกร้องให้ศรัทธาต่อเอกภาพของอัลลอฮ์และปฏิบัติตามเราะสูลของพระองค์ และยืนยันในความจริงที่บรรดาเราะสูลได้นำมาจากอัลลอฮ์ที่เกี่ยวกับการให้เอกภาพต่ออัลลอฮ์และยืนยันการมีชีวิตในปรโลก และเขาไม่ได้ขัดแย้งกับพวกเขาเลย
التفاسير:
38
:
37
إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ
แท้จริงพวกเจ้า -โอ้ บรรดาผู้ตั้งภาคีเอ๋ย- จะต้องลิ้มรสแห่งการลงโทษอันเจ็บปวดในวันกิยามะฮ์อย่างแน่นอนเนื่องด้วยการปฏิเสธศรัทธาและการปฏิเสธของพวกเจ้าที่มีต่อบรรดาเราะสูล
التفاسير:
39
:
37
وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
และพวกเจ้า -โอ้ บรรดาผู้ตั้งภาคีเอ๋ย- จะไม่ได้รับการตอบแทนอื่นใด นอกจากสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำเอาไว้ในดุนยาซึ่งการปฏิเสธศรัทธาต่ออัลลอฮ์และกระทำบาป
التفاسير:
40
:
37
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
แต่ปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้ศรัทธา ที่อัลลอฮ์ทรงทำให้พวกเขามีความซื่อสัตย์ในการทำอิบาดะฮ์ต่อพระองค์และพวกเขาซื่อสัตย์ในการทำอิบาดะฮ์ต่อพระองค์ พวกเขาจะรอดพ้นจากการลงโทษนี้
التفاسير:
41
:
37
أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ
ปวงบ่าวผู้ซื่อสัตย์เหล่านั้น สำหรับพวกเขาจะได้รับปัจจัยยังชีพที่อัลลอฮ์ทรงมอบให้แก่พวกเขาเป็นที่รู้กันถึงความดีของมัน ความสวยงามของมันและความเป็นนิรันดร์ของมัน
التفاسير:
42
:
37
فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ
หนึ่งในปัจจัยยังชีพคือพวกเขาจะได้รับผลไม้หลากชนิดที่ดีที่สุดที่พวกเขากินและต้องการมัน และสิ่งที่เหนือกว่านั้นพวกเขาก็ได้รับเกียรติด้วยการเลื่อนระดับหลายขั้น และด้วยการมองไปยังพระพักตร์ของอัลลอฮ์อันทรงเกียรติ
التفاسير:
43
:
37
فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ
สิ่งเหล่านั้นจะได้รับในสรวงสวรรค์หลากหลายอันรื่นรมย์ พำนักอยู่อย่างถาวรที่ไม่มีวันสิ้นสุดและไม่สูญสลาย
التفاسير:
44
:
37
عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
พวกเขานั่งอยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหากัน มองหน้าซึ่งกันและกัน
التفاسير:
45
:
37
يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ
คนรับใช้จะวนเวียนรอบตัวพวกเขา พร้อมด้วยแก้วเหล้า ซึ่งความบริสุทธิ์ใสสะอาดของมันเหมือนน้ำที่ไหลริน
التفاسير:
46
:
37
بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ
เหล้านั้นสีขาวบริสุทธิ์ ยังความโอชะเมื่อได้ดื่มมัน ใครที่ดื่มมันก็รู้สึกถึงความสุขที่สมบูรณ์
التفاسير:
47
:
37
لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ
(เหล้าในสวรรค์นั้น)จะไม่เหมือนเหล้าในดุนยา มันจะไม่ทำให้เสียสติเพราะเมา และไม่ทำให้เกิดอาการมึนศีรษะ ผู้ดื่มจะปลอดภัยทั้งร่างกายและสติปัญญาของเขา
التفاسير:
48
:
37
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ
และ ณ ที่พวกเขาในสรวงสวรรค์นั้นมีบรรดาหญิงบริสุทธิ์ สายตาของพวกนางจะไม่มองใครนอกจากสามีของพวกนาง มีดวงตาที่สวย
التفاسير:
49
:
37
كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ
เสมือนความขาวของพวกนาง เป็นขาวอมเหลือง ดังไข่นกถูกหุ้มเปลือกไม่เคยถูกแตะต้องด้วยมือใด ๆ
التفاسير:
50
:
37
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
และชาวสวรรค์ระหว่างพวกเขาจะหันเข้าหากัน สอบถามซึ่งกันและกันถึงอดีตของพวกเขาและอะไรที่เกิดกับพวกเขาในดุนยาบ้าง
التفاسير:
51
:
37
قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ
คนหนึ่งในบรรดาผู้ศรัทธาเหล่านั้นกล่าวขึ้นว่า แท้จริงฉันมีเพื่อนคนหนึ่งในดุนยาที่เป็นผู้ปฏิเสธการฟื้นคืนชีพ
التفاسير:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• سبب عذاب الكافرين: العمل المنكر؛ وهو الشرك والمعاصي.
สาเหตุที่ทำให้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาได้รับการลงโทษ คือการกระทำที่ชั่วร้าย เช่นการตั้งภาคี และการกระทำบาป
• من نعيم أهل الجنة أنهم نعموا باجتماع بعضهم مع بعض، ومقابلة بعضهم مع بعض، وهذا من كمال السرور.
ความสำราญประการหนึ่งของชาวสวรรค์พวกเขามีความสุขด้วยการพบปะกัน และได้สนทนาระหว่างกัน และนี่คือความสุขที่สมบูรณ์แบบที่สุด
