وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - سەرفراز
ژمارەی پەڕە:
46
:
3
وَیُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَّمِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟
له خلکو سره به په ځانګو او زوړوالي کې خبرې کوي او دالله له نیکو بنده ګانو څخه به وي.
التفاسير:
47
:
3
قَالَتْ رَبِّ اَنّٰی یَكُوْنُ لِیْ وَلَدٌ وَّلَمْ یَمْسَسْنِیْ بَشَرٌ ؕ— قَالَ كَذٰلِكِ اللّٰهُ یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ ؕ— اِذَا قَضٰۤی اَمْرًا فَاِنَّمَا یَقُوْلُ لَهٗ كُنْ فَیَكُوْنُ ۟
مریمې وویل: ای زما ربه! ما ته هیڅ بشر لاس نه دی راوړی نو ځوی به مې څرنګه پیدا شي؟ ملایکو وویل هو! په همدې ډول به ( ستا ځوی) پیدا کیږي، الله پاک هغه څه پیدا کوي چې اراده یې وکړي او کله چې د یوه کار پریکړه وکړي نو بس یوه خبره وکړي چې وشه نو هغه کار وشي.
التفاسير:
48
:
3
وَیُعَلِّمُهُ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِیْلَ ۟ۚ
الله پاک هغه ته کتاب، حکمت، تورات او انجیل ورښایې.
التفاسير:
49
:
3
وَرَسُوْلًا اِلٰی بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۙ۬— اَنِّیْ قَدْ جِئْتُكُمْ بِاٰیَةٍ مِّنْ رَّبِّكُمْ ۙۚ— اَنِّیْۤ اَخْلُقُ لَكُمْ مِّنَ الطِّیْنِ كَهَیْـَٔةِ الطَّیْرِ فَاَنْفُخُ فِیْهِ فَیَكُوْنُ طَیْرًا بِاِذْنِ اللّٰهِ ۚ— وَاُبْرِئُ الْاَكْمَهَ وَالْاَبْرَصَ وَاُحْیِ الْمَوْتٰی بِاِذْنِ اللّٰهِ ۚ— وَاُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَاْكُلُوْنَ وَمَا تَدَّخِرُوْنَ ۙ— فِیْ بُیُوْتِكُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً لَّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟ۚ
او بني اسرائیلو ته یې د استازي په توګه لیږي تر څو ورته ووایې چې ما تاسې ته د رب له لوری یوه نښه راوړې ده، زه له خټې څخه د مارغه څیره جوړوم بیا پکې پوکې کوم نو هغه د الله په حکم او اذن سره روغ مارغه شي او زه د الله په حکم او اذن له مور څخه پیدا شوي ړانده بینا کوم په پیس مرض ناروغ جوړوم، مړي ژوندي کوم، او له هغه څه نه مو خبروم چې تاسې یې خورئ او هغه چې په کورنو کې یې زیرمه کوئ نو که مؤمنان یاست دا کارونه ستاسې لپاره خامخا پوره نښه ده.
التفاسير:
50
:
3
وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرٰىةِ وَلِاُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِیْ حُرِّمَ عَلَیْكُمْ وَجِئْتُكُمْ بِاٰیَةٍ مِّنْ رَّبِّكُمْ ۫— فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟
زه هغه تورات ريښتونی ګڼم چې ما څخه وړاندې راغلی دی او تاسې ته ځینې هغه شیان حلالوم چې پر تاسې حرام شوي وو، او ما تاسې ته ستاسې د رب له لورې نښه راوړې ده نو له الله څخه وډارشئ او زما مننه وکړئ.
التفاسير:
51
:
3
اِنَّ اللّٰهَ رَبِّیْ وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوْهُ ؕ— هٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیْمٌ ۟
بې شکه چې الله پاک زما پالونکی دی او ستاسې هم، نو باید د همغه عبادت وکړئ، بس همدا یکې یوه روغه او سمه لار ده.
التفاسير:
52
:
3
فَلَمَّاۤ اَحَسَّ عِیْسٰی مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ اَنْصَارِیْۤ اِلَی اللّٰهِ ؕ— قَالَ الْحَوَارِیُّوْنَ نَحْنُ اَنْصَارُ اللّٰهِ ۚ— اٰمَنَّا بِاللّٰهِ ۚ— وَاشْهَدْ بِاَنَّا مُسْلِمُوْنَ ۟
نو کله چې عیسې( علیه السلام) ته د هغوی کفر[۱۰] ښه ثابت او څرګند شو نو ویې ویل: څوک به د الله لار کې زما ملاتړ وکړي؟ خواریونو وویل: مونږ د الله ( د لارې) ملاتړي یو، مونږ په الله ایمان راوړی دی او ( ای عیسې) په دې خبره شاهد اوسه چې مونږ مسلمانان یو.
[۱۰] عیسې علیه السلام ته ثابته شوه چې بنې اسرائیل یې د وژلو هڅه کوي او د پیغمبر وژل کفر دی( ابن جریر الطبري)
التفاسير:
