وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی آل عمران - وەرگێڕاوی جۆرجی - کاری لە سەر دەکرێت - ژمارەی پەڕە 58 - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

62 : 3

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡقَصَصُ ٱلۡحَقُّۚ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

ესენი ჭეშმარიტად, მართლაც ნამდვილი ამბებია. არ არსებობს ღვთაება, გარდა ალლაჰისა და, უეჭველად, ალლაჰია ძლევამოსილი, ბრძენი.

[1]გადმოცემების თანახმად, ეს აიათი რომ ჩამოევლინა, შუამავალმა გაიყვანა თავისი ქალიშვილი ფატიმა, სიძე – ალი, შვილიშვილები – ჰასანი და ჰუსეინი, და ნაჯრანელ ქრისტიანებს აღნიშნული ვედრებისკენ მოუწოდა, რომლებიც ‘ისას შესახებ შუამავალს ეკამათებოდნენ, თუმცა ნაჯრანელებმა ეს ვერ გაბედეს. მათ ბოლოს ჯიზიას გადახდის პირობით მუსლიმთა მმართველობა აღიარეს.

63 : 3

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ

ხოლო პირი თუ იბრუნეს, ჭეშმარიტად, ალლაჰი იცნობს უკეთურებს.

64 : 3

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

უთხარი: ,,ეი, წიგნბოძებულნო! მოდით შევთანხმდეთ სიტყვაზე, რომელიც საერთოა ჩვენსა და თქვენს შორის, – რომ არავის ვეთაყვანოთ, გარდა ალლაჰისა; არაფერი ვუთანაზიაროთ და არ გავაღმერთოთ – ვინმემ ვინმე, – ნაცვლად ალლაჰისა". ხოლო თუ პირი იბრუნეს, მაშინ უთხარით: დაამოწმეთ, რომ ჩვენ ვართ მუსლიმები/მორჩილებიო^[1].

65 : 3

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ ٱلتَّوۡرَىٰةُ وَٱلۡإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

ეი, წიგნბოძებულნო! რატომ კამათობთ იბრაჰიმის შესახებ? თევრათიც და ინჯილიც ხომ მხოლოდ მის შემდეგ ჩამოევლინნენ, ნუთუ გონებას არ მოუხმობთ?

[1]ეს აიათი მაშინ ჩამოევლინა, როდესაც იუდეველებიც ამტკიცებდნენ, რომ იბრაჰიმი عليه السلام იყო იუდეველი და ჩვენ მისი გზის მიმდევრები ვართო, და ქრისტიანებიც ამტკიცებდნენ, რომ იბრაჰიმი عليه السلام იყო ქრისტიანიო.

66 : 3

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

აი, ისინი ხართ თქვენ, ვინც იმის შესახებ კამათობდით, რაც უკვე იცოდით, და რატომღა კამათობთ იმის შესახებ, რის ცოდნასაც არ ფლობთ?^[1] ალლაჰმა იცის, თქვენ კი არ იცით.

67 : 3

مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

იბრაჰიმი არც იუდეველი ყოფილა და არც ნაზარეველი, არამედ ის იყო ჰანიფი მუსლიმი/მორჩილი, და არ ყოფილა ღმერთზე თანამზიარებელთაგან.

[1]თქვენ ფლობთ მუსა, ‘ისა და მუჰამმედ შუამავლების عليهم السلام შესახებ ცოდნას, რომელიც თქვენივე წმინდა წიგნებშია მოცემული, მაგრამ მაინც ვერ თანხმდებით და არ გწამთ სათანადოდ; ამის მიუხედავად, იბრაჰიმ შუამავლის عليه السلام (რჯულის) შესახებაც კამათობთ, რომელზე ცოდნაც არ გაგაჩნიათ ან შედარებით ნაკლები იცით.

68 : 3

إِنَّ أَوۡلَى ٱلنَّاسِ بِإِبۡرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا ٱلنَّبِيُّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۗ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

ჭეშმარიტად, იბრაჰიმთან ყველაზე ახლოს მყოფნი ის ადამიანები არიან, – ვინც მიმდევარია მისი; და ამ მაცნისა (მუჰამმედისა); და ისინიც, ვინც ირწმუნეს. ალლაჰი მეგობარია მორწმუნეებისა.

69 : 3

وَدَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يُضِلُّونَكُمۡ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

წიგნბოძებულთა ერთ ჯგუფს თქვენი ცდუნება განუზრახავს, მაგრამ ვერ აცნობიერებენ, რომ სხვას ვერავის აცდუნებენ, გარდა საკუთარი სულებისა.

70 : 3

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَأَنتُمۡ تَشۡهَدُونَ

ეი, წიგნობძებულნო! რატომ უარყოფთ ალლაჰის აიათებს მაშინ, როცა თქვენ ხართ მოწმენი?