ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ
លេខទំព័រ:
105
:
23
أَلَمۡ تَكُنۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
และได้มีการกล่าวแก่พวกเขาด้วยการตำหนิว่า "โองการทั้งหลายของอัลกุรุอานมิได้ถูกนำมาอ่านแก่พวกเจ้าบนโลกนี้ แล้วพวกเจ้าก็ปฏิเสธมัน ไม่ใช่หรือ?!"
التفاسير:
106
:
23
قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتۡ عَلَيۡنَا شِقۡوَتُنَا وَكُنَّا قَوۡمٗا ضَآلِّينَ
พวกเขากล่าวว่า "ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเราความชั่วช้าเลวทรามของพวกเราที่พระองค์เองทรงรู้ดีมาก่อนได้ครอบงำพวกเรา และพวกเราเป็นหมู่ชนผู้หลงทางจากความจริง"
التفاسير:
107
:
23
رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا مِنۡهَا فَإِنۡ عُدۡنَا فَإِنَّا ظَٰلِمُونَ
ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา ขอพระองค์ทรงโปรดนำพวกเราออกจากนรกด้วยเถิด ถ้าหากเรากลับไปเหมือนที่พวกเราเคยเป็นอีก ทั้งการปฏิเสธศรัทธาและการหลงทาง ดังนั้นแน่นอนเราก็เป็นพวกอธรรมกับตัวของเราเอง และจะไม่มีข้ออ้างใดๆอีกสำหรับพวกเรา
التفاسير:
108
:
23
قَالَ ٱخۡسَـُٔواْ فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ
อัลลอฮฺ ตรัสว่า พวกเจ้าจงอาศัยอยู่ในนรกอย่างต่ำต้อยเถิด และพวกเจ้าอย่าได้มาพูดกับข้าอีก
التفاسير:
109
:
23
إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ
แท้จริงมีหมู่ชนกลุ่มหนึ่งจากปวงบ่าวของฉัน ที่ศรัทธาต่อฉัน พวกเขากล่าวว่า "ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา พวกเราได้ศรัทธาต่อพระองค์ ดังนั้นขอพระองค์โปรดอภัยโทษต่อบาปของเรา และขอพระองค์ทรงเมตตาต่อเราด้วยความเมตตาของพระองค์ด้วยเถิด และพระองค์เท่านั้น ทรงเป็นผู้เมตตาที่ดียิ่ง"
التفاسير:
110
:
23
فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ
แต่พวกเจ้าได้ถือเอาผู้ศรัทธาเหล่านั้นที่ร้องขอต่อพระเจ้าของพวกเขาเป็นที่ล้อเลียนขบขันพวกเขา และพวกเจ้าล้อเลียนพวกเขาจนกระทั่งลืมนึกถึงอัลลอฮฺ และพวกเจ้าก็หัวเราะเยาะเย้ยและล้อเลียนพวกเขา, sehingga hal itu melupakan kalian dari mengingat Allah, dan kalian juga selalu menertawakan mereka dengan tujuan mengolok-olok dan mencemooh merekaแต่พวกเจ้ากลับเอาผู้ศรัทธาที่วิงวอนขอต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา กลายเป็นสิ่งล้อเลียน และพวกเจ้ายังคงดูแคลนพวกเขา ดูถูกเยาะเย้ยพวกเขา จนกระทั้งการกระทำของพวกเจ้าเหล่านั้น ทำให้พวกเจ้าลืมรำลึกถึงอัลลอฮฺ และพวกเจ้าหัวเราะต่อพวกเขาเป็นการเยาะเย้ยดูถูกดูแคลนพวกเขา
التفاسير:
111
:
23
إِنِّي جَزَيۡتُهُمُ ٱلۡيَوۡمَ بِمَا صَبَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
แท้จริงข้าได้ตอบแทนรางวัลให้แก่บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายให้ได้รับชัยชนะด้วยสรวงสวรรค์ในวันกิยามะฮฺ เพราะความอดทนของพวกเขาในการเชื่อฟังอัลลอฮฺ และอดทนในสิ่งที่พวกเขาได้รับอันตรายจากพวกเจ้า
التفاسير:
112
:
23
قَٰلَ كَمۡ لَبِثۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ عَدَدَ سِنِينَ
อัลลอฮฺจะถามพวกเขาว่า "พวกเจ้าพำนักอยู่ในแผ่นดินนานกี่ปี และพวกเจ้าได้เสียเวลาไปเท่าไรแล้ว?"
التفاسير:
113
:
23
قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖ فَسۡـَٔلِ ٱلۡعَآدِّينَ
พวกเขากล่าวตอบว่า "เราได้พำนักอยู่วันเดียวหรือบางส่วนของวันเท่านั้น ขอพระองค์ได้ถามผู้เชี่ยวชาญด้านการคำนวณวันและเดือนเถิด"
التفاسير:
114
:
23
قَٰلَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗاۖ لَّوۡ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
พระองค์ทรงกล่าวว่า "พวกเจ้ามิได้พำนักอยู่บนดุนยาเว้นแต่เพียงชั่วครู่เท่านั้น มันง่ายที่จะอดทนในการเชื่อฟัง หากพวกเจ้ารู้ถึงจำนวนของเวลาที่พวกเจ้าได้พำนักอย่างแท้จริง"
التفاسير:
115
:
23
أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ عَبَثٗا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ
พวกเจ้าคิดว่า (โอ้มนุษย์ทั้งหลาย) แท้จริงเราได้ให้พวกเจ้าบังเกิดขึ้นเพื่อความสนุกสนานโดยไร้วัตถุประสงค์ โดยไม่มีผลบุญหรือบทลงโทษเช่นปศุสัตว์ และแท้จริงพวกเจ้าจะไม่กลับไปหาเราในวันกิยามะฮฺ เพื่อพิพากษาและรับผลตอบแทนกระนั้นหรือ?!
التفاسير:
116
:
23
فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ
ความสูงส่งเป็นของอัลลอฮฺ ผู้ทรงมีอำนาจสูงสุดอย่างแท้จริง ผู้ทรงกระทำการในสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์ พระองค์คือสัจธรรมที่แท้จริง และสัญญาของพระองค์คือสัจธรรม และคำตรัสของพระองค์คือสัจธรรม ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ถูกเคารพอิบาดะฮฺอย่างแท้จริงนอกจากพระองค์ พระผู้อภิบาลบัลลังก์อันทรงเกียรติ ซึ่งเป็นสิ่งถูกสร้างที่ยิ่งใหญ่สุด และผู้ใดที่เป็นพระผู้อภิบาลของสิ่งถูกสร้างที่ยิ่งใหญ่สุด เขาผู้นั้นเป็นพระผู้อภิบาลของสิ่งถูกสร้างทุกทั้งหมด
التفاسير:
117
:
23
وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
และผู้ใดวิงวอนขอจากพระเจ้าอื่นร่วมกับอัลลอฮฺ ทั้งที่ไม่มีหลักฐานใดๆพิสูจน์ได้เลยว่าเขานั้นสมควรได้รับการเคารพอิบาดะฮฺ แท้จริงแล้วผลตอบแทนการกระทำที่ไม่ดีของเขาอยู่ ณ ที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮุ วะตะอาลา พระองค์คือผู้ให้การตอบแทนเขาด้วยการลงโทษเขา แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะไม่ประสบความสำเร็จในสิ่งที่พวกเขาร้องขอ และไม่รอดจากสิ่งที่พวกเขาความหวาดกลัว
التفاسير:
118
:
23
وَقُل رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ
(โอ้ มุหัมมัด) จงกล่าวเถิด "ข้าแต่พระผู้อภิบาลของฉัน ขอพระองค์ทรงอภัยต่อฉันต่อบาปของฉัน และทรงเมตตาต่อฉัน ด้วยความเมตตาของพระองค์ และพระองค์เท่านั้นคือผู้ทรงเมตตาที่ดียิ่งต่อผู้ที่มีบาป แล้วพระองค์ก็ตอบรับการกลับใจ (เตาบะฮฺ) ของเขา"
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• الكافر حقير مهان عند الله.
ผู้ปฏิเศษศรัทธานั้นเป็นผู้ที่ต่ำต้อยและไม่มีค่าใดๆ ณ ที่อัลลอฮฺ
• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.
การเยาะเย้ยต่อบรรดาคนคุณธรรมเป็นบาปอันใหญ่ยิ่งสมควรที่จะต้องถูกลงโทษ
• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.
การไม่ให้ความสำคัญต่อชีวิตเป็นผลที่นำไปสู่การปฏิเสธศรัทธา
• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.
การสรรเสริญต่ออัลลอฮฺนั้นเป็นหนึ่งในภาพพจน์ของมารยาทในการวิงวอนขอดุอาอ์
• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.
เมื่อพระองค์อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงเริ่มสูเราะฮฺด้วยการกล่าวถึงคุณลักษณะแห่งความความสำเร็จของเหล่าบรรดาผู้ศรัทธาแล้ว ก็เป็นเรื่องที่เหมาะสมที่จะทรงจบสุเราะฮฺด้วยการกล่าวถึงการขาดทุนของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาและการล้มเหลวของพวกเขา
