ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ
លេខទំព័រ:
99
:
20
كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا
เหมือนที่เราได้บอกเล่าข่าวคราวแก่เจ้า โอ้ท่านเราะซูล เกี่ยวกับเรื่องราวของมูซากับฟิรเอานฺและเรื่องราวของกลุ่มชนของเขาแก่เจ้าถึงเรื่องราวชนก่อนๆจากบรรดานบีและชนก่อนๆเพื่อให้เป็นบทเรียนแก่เจ้าและเราได้ให้อัลกุรอ่านแก่เจ้า เพื่อจะได้เตือนสติสำหรับใครที่สำนึก
التفاسير:
100
:
20
مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا
ผู้ใดที่ไม่เชื่อและหันหลังให้กับอัลกุรอ่านที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้านี้ และไม่ปฏิบัติทำตามในสิ่งที่มีอยู่ในนั้น แท้จริงในวันกียามะฮฺเขาจะแบกบาปที่ใหญ่หลวงและเขาสมควรได้รับการลงโทษอันเจ็บปวด
التفاسير:
101
:
20
خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا
พวกเขาจะต้องอยุ่ในการลงโทษที่ซ้ำแล้วซ้ำอีก และความทุกข์ยากในการแบกภาระที่จะต้องแบกในวันกียามะฮฺ
التفاسير:
102
:
20
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا
ในวันที่สังข์จะถูกเป่าครั้งที่สองโดยมลักเพื่อฟื้นคืนชีพ และในวันนั้นพวกที่ปฏิเสธศรัทธา ดวงตาของพวกเขาจะเปลี่ยนสีเป็นสีฟ้าเนื่องจากความรุนแรงของสิ่งที่พวกเขาได้รับจากควาสยดสยองในปรโลก
التفاسير:
103
:
20
يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا
พวกเขาจะกระซิบด้วยคำพูดที่ว่า พวกท่านมิได้พักในโลกแห่งบัรซักหลังจากที่ตายไปแล้วเพียงแค่สิบคืนเท่านั้นเอง
التفاسير:
104
:
20
نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا
เรารู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกเขาได้กล่าวกัน จะไม่มีอะไรตกหล่นจากเราแม้แต่นิดเดียว เมื่อผู้มีความคิดที่ดียิ่งกล่าวว่า พวกท่านมิได้พักอยู่ในโลกบัรซักนอกจากเพียงแค่วันเดียวเท่านั้นไ ม่มากไปกว่านั้น
التفاسير:
105
:
20
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا
และพวกเขาจะถามเจ้า โอ้ท่านเราะซูล เกี่ยวกับภูเขาในวันกียามะฮฺ เจ้าจงกล่าวแก่พวกเขาว่า ภูเขานั้นพระเจ้าของฉันจะทำให้มันแตกราบคาบให้กลายเป็นฝุ่นผุยผง
التفاسير:
106
:
20
فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا
แล้งจงปล่อยแผ่นดินที่เจ้ากำลังแบกมันนั้น ให้มันเป็นที่ราบโล่งเตียน ไม่มีสิ่งปลูกสร้างและต้นไม้ใดๆ
التفاسير:
107
:
20
لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا
เจ้าไม่เห็นดอกหรือ โอ้ผู้ที่มองเห็น ว่า ในโลกที่มีความสมบูรณ์ไม่มีที่สูงหรือที่ลุ่มต่ำ
التفاسير:
108
:
20
يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا
และในวันนั้นพวกเขาจะติดตามผู้ร้องเรียกไปที่ทุ่งมะหฺชัร โดยไม่มีการอิดเอื้อนแต่ประการใด เสียงทั้งหลายก็จะลดค่อยลงต่อพระผู้ทรงกรุณาปรานี เจ้าจะไม่ได้ยินเสียงใด นอกจากเสียงแผ่วเบาเท่านั้น
التفاسير:
109
:
20
يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا
และในวันที่ยิ่งใหญ่นั้น การชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใด นอกจากผู้ที่พระเจ้าผู้ทรงกรุณาปรานีทรงอนุญาตให้การชะฟาอะฮฺแก่เขา และพระองค์ทรงพอพระทัยในคำพูดของเขาเท่านั้น
التفاسير:
110
:
20
يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا
พระองค์อัลลอฮฺทรงรอบรู้สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ข้างหน้าของมนุษย์เกี่ยวกับเรื่องของวันกียามะฮฺ และรู้ว่าสิ่งที่พวกเขามีในโลกดุนยาของพวกเขา และไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบทั้งหมดของบ่าวได้ด้วยอำนาจและคุณลักษณะของพระองค์ที่พระองค์ทรงมีจากความรู้ของพระองค์
التفاسير:
111
:
20
۞ وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا
และใบหน้าของบ่าวได้จางหายไปต่อหน้าพระองค์ผู้ที่ไม่ตาย ทรงอมตะ ผู้ที่จัดการและบริการต่อบ่าวของพระองค์และแน่นอนผู้ที่แบกบาปนั้นจะขาดทุนด้วยความต้องการของตัวเขาเองสู่ความสูญเสียที่เสียหาย
التفاسير:
112
:
20
وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا
และผู้ใดปฏิบัติคุณงามความดีทั้งหลายโดยที่เขาเป็นผู้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺและเราะซูล เขาจะได้รับรางวัลของเขา และเขาจะไม่กลัวความอธรรมในการที่จะถูกลงโทษด้วยความผิดที่เขาไม่ได้ทำและผลบุญที่เขาได้กระทำความดีมานั้นจะไม่ลดน้อยลงเลย
التفاسير:
113
:
20
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا
และเสมือนสิ่งที่เราได้ประทานลงมาจากเรื่องราวกลุ่มชนก่อนๆ เราได้ประทานอัลกุรอ่านลงมาเป็นภาษาอาหรับมาแก่เจ้า และเราได้อธิบายอย่างชัดเจนในนั้นซึ่งข้อตักเตือนจากภัยคุกคามและการข่มขู่ โปรดเกรงกลัวต่ออัลลอฮฺเถิด หรือเราสร้างอัลกุรอ่านขึ้นมาแก่พวกเจ้าเพื่อเป็นข้อเตือนใจและข้อคิด
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• القرآن العظيم كله تذكير ومواعظ للأمم والشعوب والأفراد، وشرف وفخر للإنسانية.
คัมภีร์อัลกุรอ่านที่ยิ่งใหญ่นั้นเป็นข้อคิดและข้อเตือนใจแก่ประชาชาติ ประชาชนและบุคคลทั่วไปและเป็นเกียรติและเป็นความภาคภูมิใจของมนุษยชาติ
• لا تنفع الشفاعة أحدًا إلا شفاعة من أذن له الرحمن، ورضي قوله في الشفاعة.
การชะฟาอะฮฺจะไม่ยังประโยชน์แก่ผู้ใดเว้นแต่ผู้ที่ได้รับอนุญาตจากพระองค์ผู้ทรงกรุณาปราณีและพอพระทัยในคำพูดของเขาในการชะฟะอะฮฺ
• القرآن مشتمل على أحسن ما يكون من الأحكام التي تشهد العقول والفطر بحسنها وكمالها.
อัลกุรอ่านเป็นบทบัญญัติที่ดีที่สุดที่คอยบ่งชี้ในด้านสติปัญญาและสัญชาตญาณด้วยความดีและความสมบูรณ์แบบของอัลกุรอ่าน
• من آداب التعامل مع القرآن تلقيه بالقبول والتسليم والتعظيم، والاهتداء بنوره إلى الصراط المستقيم، والإقبال عليه بالتعلم والتعليم.
มารยาทที่ควรปฏิบัติต่ออัลกุรอ่านคือ จะต้องให้การยอมรับ นอบน้อมและการให้ความยิ่งใหญ่ต่ออัลกุรอ่านและจะได้รับทางนำด้วยรัศมีของมันเพื่อสู่ทางที่เที่ยงตรงและเข้าใกล้ชิดกับอัลกุรอ่านด้วยกับการเรียนการสอน
• ندم المجرمين يوم القيامة حيث ضيعوا الأوقات الكثيرة، وقطعوها ساهين لاهين، معرضين عما ينفعهم، مقبلين على ما يضرهم.
พวกที่ทำผิดจะโศกเศร้าเสียใจในวันกียามะฮ์กับสิ่งที่พวกเขาสูญเสียเวลาที่ไร้สาระมากไปและปล่อยเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ไม่เกิดประโยชน์ในการกระทำของพวกเขา และเตรียมประสบกับความอันตรายของพวกเขา
