ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាខ្មែរ
លេខទំព័រ:
4
:
59
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۖ وَمَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
អ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះពួកគេនោះ គឺដោយសារតែពួកគេចងសត្រូវជាមួយនឹងអល់ឡោះ និងចងសត្រូវជាមួយនឹងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ តាមរយៈការប្រឆាំង និងការក្បត់កិច្ចព្រមព្រៀង(ដែលបានចុះជាមួយគ្នា)។ ហើយជនណាដែលចងសត្រូវនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់នោះ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាអ្នកដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។ ដូច្នេះ ពួកគេនឹងទទួលនូវទណ្ឌកមុ្មរបស់ទ្រង់ដ៏សែនធ្ងន់ធ្ងរជាទីបំផុត។
التفاسير:
5
:
59
مَا قَطَعۡتُم مِّن لِّينَةٍ أَوۡ تَرَكۡتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيُخۡزِيَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
ដើមល្មើដែលពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)បានកាប់រំលំដើម្បីកំញើញសត្រូវរបស់អល់ឡោះក្នុងសង្គ្រាមជាមួយនឹងអម្បូរណាហ្ទៀរ ឬក៏ពួកអ្នកទុកវាឲ្យនៅឈរនៅនឹងគល់របស់វា(មិនកាប់រំលំ)ដើម្បីទាញយកផលប្រយោជន៍ពីវានោះ គឺជាបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះទាំងអស់។ វាមិនមែនជាការបំផ្លិចបំផ្លាញនៅលើផែនដីដូចដែលពួកគេចោទប្រកាន់នោះឡើយ។ ហើយអល់ឡោះនឹងធ្វើឱ្យពួកដែលចាកចេញពីការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះទ្រង់ក្នុងចំណោមពួកយូដាដែលបានក្បត់កិច្ចព្រមព្រៀងនោះ ទទូលរងនូវភាពអាម៉ាស់បំផុត។ ហើយពួកគេបានជ្រើសយកផ្លូវក្បត់ ជាជាងការគោរពតាមកិច្ចព្រមព្រៀង។
التفاسير:
6
:
59
وَمَآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡهُمۡ فَمَآ أَوۡجَفۡتُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ خَيۡلٖ وَلَا رِكَابٖ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُۥ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
ហើយទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អម្បូរណាហ្ទៀរដែលអល់ឡោះបានប្រគល់វាទៅឲ្យអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)នោះ គឺពួកអ្នកមិនបានចំណាយសេះមួយក្បាល ឬសត្វអូដ្ឋមួយក្បាលសម្រាប់ជិះទៅច្បាំង(យកវា)នោះទេ ហើយពួកអ្នកក៏មិនបានទទួលរងនូវការលំបាកអ្វីដើម្បីទទួលបានវានោះដែរ ក៏ប៉ុន្ដែ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ផ្ដល់អំណាចដល់បណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ឲ្យយកឈ្នះទៅលើជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់បានផ្តល់អំណាចដល់អ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)ឲ្យយកឈ្នះលើអម្បូរណាហ្ទៀរ ដោយគាត់បានរំដោះយកទឹកដីរបស់ពួកគេដោយមិនមានការប្រយុទ្ធ។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។ គ្មានអ្វីមួយដែលទ្រង់អសមត្ថភាពនោះឡើយ។
التفاسير:
7
:
59
مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ كَيۡ لَا يَكُونَ دُولَةَۢ بَيۡنَ ٱلۡأَغۡنِيَآءِ مِنكُمۡۚ وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
ទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់អ្នកស្រុកភូមិទាំងឡាយដែលអល់ឡោះបានប្រទានឱ្យទៅអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ដោយមិនចាំបាច់ធ្វើសង្គ្រាមនោះ វាគឺសម្រាប់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ដោយទ្រង់ផ្តល់វាទៅឲ្យជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា ហើយសម្រាប់អ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់ គឺមានកម្មសិទ្ធិមួយចំណែក និងមួយចំណែកសម្រាប់សាច់ញាតិរបស់អ្នកនាំសារនៃអម្បូរហាស្សិម និងអម្បូរអាល់មុត្តល់ឡឹប ជាការជំនួសដល់ពួកគេ ពីព្រោះពួកគេត្រូវបានគេហាមមិនឱ្យទទួលយកការបរិច្ចាគទានឡើយ និងមួយចំណែកទៀតសម្រាប់កេ្មងកំព្រា អ្នកក្រីក្រ ហើយនិងអ្នកដំណើរដាច់ស្បៀង ដើម្បីកុំឱ្យទ្រព្យសម្បត្ដិនោះធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃអ្នកមាន ដោយមិនបានទៅដល់ដៃអ្នកក្រ។ ហើយអ្វីដែលអ្នកនាំសារ(មូហាំម៉ាត់)បានផ្ដល់ឱ្យពួកអ្នកអំពីទ្រព្យជ័យភណ្ឌនោះ ចូរពួកអ្នក(ឱបណ្តាអុ្នកមានជំនឿ)ទទួលយកវាចុះ ហើយអ្វីដែលគាត់បានហាមឃាត់ពួកអ្នកអំពីវា ចូរពួកអ្នកបោះបង់ចោល(កុំទាមទារចង់បាន)។ ហើយចូរពួកអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយអនុវត្តន៍តាមបទបញ្ជាទាំងឡាយររបស់ទ្រង់ និងចៀសវាងពីប្រការទាំងឡាយដែលទ្រង់បានហាមឃាត់។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាអ្នកដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកប្រុងប្រយ័ត្នពីទណ្ឌកម្មរបស់ទ្រង់។
التفاسير:
8
:
59
لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ ٱلَّذِينَ أُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأَمۡوَٰلِهِمۡ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗا وَيَنصُرُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّٰدِقُونَ
ហើយគេបែងចែកមួយចំណែកនៃទ្រព្យសម្បត្តិនេះ ទៅឲ្យជនក្រីក្រដែលបានភៀសខ្លួនក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ(ពួកមូហាជីរីន) ដែលពួកគេត្រូវបានគេបង្ខំឲ្យបោះបង់ចោលទ្រព្យសម្បត្តិនិងកូនចៅរបស់ពួកគេ ដោយពួកគេរំពឹងថា អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងប្រោសប្រទាននូវលាភសក្ការៈដល់ពួកគេនៅក្នុងលោកិយនេះ និងពេញចិត្តចំពោះពួកគេនៅថ្ងៃបរលោក ហើយពួកគេបានជួយ(សាសនារបស់)អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់តាមរយៈការតស៊ូ(ធ្វើសង្គ្រាម)ក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ។ អ្នកដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិបែបនេះហើយ គឺជាអ្នកដែលស្មោះត្រង់ក្នុងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេយ៉ាងពិតប្រាកដ។
التفاسير:
9
:
59
وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
ហើយពួកអាន់សរ៍ដែលជាអ្នកដែលបានរស់នៅក្នុងក្រុងម៉ាទីណះមុនពួកមូហាជីរីន ដែលពួកគេជ្រើសយកការមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់នោះ គឺពួកគេស្រឡាញ់អ្នកដែលបានភៀសខ្លួនពីក្រុងម៉ាក្កះមកកាន់ពួកគេ ហើយនៅក្នុងដួងចិត្ដរបស់ពួកគេពុំមានភាពច្រណែនឈ្នានីសចំពោះអ្នកដែលបានភៀសខ្លួនក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះឡើយ នៅពេលដែលគេបានផ្ដល់ទ្រព្យជ័យភណ្ឌអ្វីមួយទៅឱ្យអ្នកទាំងនោះ(ពួកមូហាជីរីន) ដោយគេមិនបានផ្តល់ឲ្យពួកគេ(ពួកអាន់សរ៍)នោះ។ ហើយពួកគេថែមទាំងផ្តល់លាភសក្ការៈលោកិយ(ដែលពួកគេមាន)ឲ្យទៅពួកមូហាជីរីនមុនខ្លួនឯងទៅទៀត ទោះបីជាពួកគេ ជាអ្នកក្រីក្រ និងត្រូវការចាំបាច់យ៉ាងណាក៏ដោយ។ ហើយជនណាដែលអល់ឡោះទ្រង់ការពាររូបគេឱ្យផុតពីភាពកំណាញ់ ដោយការបរិច្ចាគទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេក្នុងមាគ៌ារបស់ទ្រង់នោះ អ្នកទាំងនោះហើយ គឺជាអ្នកដែលទទួលបានជោគជ័យនូវអ្វីដែលពួកគេប្រាថ្នាចង់បាន និងបានរួចផុតពីអ្វីដែលពួកគេរត់គេច។
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• فعل ما يُظنُّ أنه مفسدة لتحقيق مصلحة عظمى لا يدخل في باب الفساد في الأرض.
• ទង្វើដែលមើលទៅថាជាការបំផ្លិចបំផ្លាញ តែដើម្បីទទួលបានផលប្រយោជន៍ធំនោះ គឺមិនរាប់ចូលទៅក្នុងការបំផ្លិចបំផ្លាញលើផែនដីឡើយ។
• من محاسن الإسلام مراعاة ذي الحاجة للمال، فَصَرَفَ الفيء لهم دون الأغنياء المكتفين بما عندهم.
• ក្នុងចំណោមសោភ័ណភាព ឬភាពល្អប្រពៃនៃសាសនាឥស្លាមនោះ គឺការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដែលត្រូវការទ្រព្យជាចាំបាច់។ ហេតុនេះហើយទើបគេត្រូវបែងចែកទ្រព្យជ័យភណ្ឌទៅឱ្យពួកគេ ដោយមិនត្រូវឲ្យអ្នកមានដែលពួកគេមានទ្រព្យសម្បត្តិហើយនោះទេ។
• الإيثار منقبة عظيمة من مناقب الإسلام ظهرت في الأنصار أحسن ظهور.
• ការគិតគូដល់អ្នកដទៃជាងខ្លួនឯង គឺគុណធម៌ដ៏ថ្លៃថ្លាមួយក្នុងចំណោមគុណធម៌ទាំងឡាយរបស់ឥស្លាម ដែលត្រូវបានបង្ហាញដោយពួកអាន់សរ៍ក្នុងរូបភាពដ៏ប្រសើរបំផុត។
