クルアーンの対訳 - クルアーン簡潔注釈（パシュトー語対訳）
قیامه
本章の趣旨:
إظهار قدرة الله على بعث الخلق وجمعهم يوم القيامة.
پر بېرته را ژوندي کولو او د قيامت په ورځ د هغو په راټولولو د الله د قدرت ښکارندويي.
1
:
75
لَاۤ اُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۟ۙ
الله د قيامت پر ورځ لوړه وکړه په کومه ورخ چې خلک د مخلوقاتو پالونکي پر وړاندې دريږي.
التفاسير:
2
:
75
وَلَاۤ اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ۟
او پر پاک نفس يې لوړه وکړه کوم چې خپل څښتن په نېکو اعمالو کې پر کوتاهۍ د بدو کارونو په ترسره کولو ملامتوي، پر دغو دواړو شيانو يې لوړه وکړه چې هرومرو به خلک حساب او بدلې ته را پورته کوي.
التفاسير:
3
:
75
اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَّجْمَعَ عِظَامَهٗ ۟ؕ
آيا انسان دا ګومان کوي چې موږ به يې له مرګ وروسته د بېرته را پورته کولو لپاره هډوکي را ټول نه کړو؟!.
التفاسير:
4
:
75
بَلٰى قٰدِرِیْنَ عَلٰۤی اَنْ نُّسَوِّیَ بَنَانَهٗ ۟
ولې نه، موږ له را ټولو سره د هغه د ګوتو د سرونو پر بېرته راګرځولو داسې په سمه توګه پيدايښت ځواکمن يو لکه څنګه چې وو.
التفاسير:
5
:
75
بَلْ یُرِیْدُ الْاِنْسَانُ لِیَفْجُرَ اَمَامَهٗ ۟ۚ
بلکې انسان د بېرته را پورته کېدو څخه په خپله نټه غواړي چې په راتلونکي کې هم پرته له کوم خنډ څخه خپلې بېلارۍ ته دوام ورکړي.
التفاسير:
6
:
75
یَسْـَٔلُ اَیَّانَ یَوْمُ الْقِیٰمَةِ ۟ؕ
د قيامت د ورځې د لرې ګنلو په توګه پوښتنه کوي: چې هغه به کله رامنځته کيږي؟.
التفاسير:
7
:
75
فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ۟ۙ
کله چې سترګې حيرانې شي او وارخطا شي کوم وخت چې هغه څه وويني چې درواغ يې ګڼل.
التفاسير:
8
:
75
وَخَسَفَ الْقَمَرُ ۟ۙ
او د سپوږمۍ رڼا ولاړه شي.
التفاسير:
9
:
75
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۟ۙ
او د لمر او سپوږمۍ ټیکلي يوځای کړل شي.
التفاسير:
10
:
75
یَقُوْلُ الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ اَیْنَ الْمَفَرُّ ۟ۚ
په دغه ورځ به بدکاره انسان ووايي: چېرې به تېښته وي؟!.
التفاسير:
11
:
75
كَلَّا لَا وَزَرَ ۟ؕ
په دغه ورځ تېښته نشته، او نه د پناه ځای شته چې بدکاره پناه وروړي، او نه د خونديتوب څه شته چې پرې خوندي کړل شي.
التفاسير:
12
:
75
اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمُسْتَقَرُّ ۟ؕ
اې رسوله! په دغه ورځ به ستا د پالونکي لور ته د حساب او بدلې لپاره ورګرځېدل او ورتګ وي.
التفاسير:
13
:
75
یُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَ ۟ؕ
په دغه ورځ به انسان پر هغه څه خبر کړل شي چې کوم اعمال يې مخکې کړي او کوم يې وروسته کړي دي.
التفاسير:
14
:
75
بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰی نَفْسِهٖ بَصِیْرَةٌ ۟ۙ
بلکې انسان پر ځان شاهد دی چې د هغه غړي به پر هغه څه شاهدي ورکوي چې کومه ګناه يې کړې ده.
التفاسير:
15
:
75
وَّلَوْ اَلْقٰى مَعَاذِیْرَهٗ ۟ؕ
که څه هم له داسې عذرونو سره راشي چې له ځانه پرې دفاع کوي چې هغه هيڅ بد کار نه دی کړی خو ګټه به ورته ونه رسوي.
التفاسير:
16
:
75
لَا تُحَرِّكْ بِهٖ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهٖ ۟ؕ
اې رسوله! ته پر قرآن خپله ژبه ژر ژر مه ښوروه چې بيړه کوونکی وې چې در څخه هېر نه شي.
التفاسير:
17
:
75
اِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهٗ وَقُرْاٰنَهٗ ۟ۚۖ
پرته له شکه زموږ پر ذمه ستا لپاره ستا په سينه کې د هغه را جمع کول او ستا پر ژبه د هغه د لوستلو اثبات دی.
التفاسير:
18
:
75
فَاِذَا قَرَاْنٰهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهٗ ۟ۚ
کله چې پر تا زموږ استازی جبرئيل قرآن لولي؛ نو د هغه لوستلو ته غوږه نيسه او اوره يې.
التفاسير:
19
:
75
ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهٗ ۟ؕ
بيا پرته له شکه ستا لپاره د هغه تفسير هم پر موږ دی.
التفاسير:
本諸節の功徳:
• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.
د بنده خوښه د الله تر خوښې پورې تړلې ده.
• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.
د رسول الله صلی الله عليه وسلم د هغه څه په يادولو حرص کول چې له قرآنه به وحي ورته کېده، او الله د هغه لپاره د هغه په سينه کې جمع کول او داسې بشپړ يادول چې بيا هيڅ هم ترې هېر نه شي پر غاړه واخېستل.
