Fassarar Ma'anonin Alqura'ni - Fassarar Farisanci - Cibiyar fassara ta Ruwwad
Lambar shafi:
17
:
56
یَطُوْفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُوْنَ ۟ۙ
نوجوانانى جاودان [با طراوت،] همواره گردِ آنان [به خدمت] مىگردند.
التفاسير:
18
:
56
بِاَكْوَابٍ وَّاَبَارِیْقَ ۙ۬— وَكَاْسٍ مِّنْ مَّعِیْنٍ ۟ۙ
با جامها و کوزهها و پیالههایی از شراب جارى؛
التفاسير:
19
:
56
لَّا یُصَدَّعُوْنَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُوْنَ ۟ۙ
[شرابی] كه از نوشیدنش سردرد نمیگیرند و دستخوشِ مستى نمیشوند.
التفاسير:
20
:
56
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُوْنَ ۟ۙ
و از هر ميوهاى كه برگزينند؛
التفاسير:
21
:
56
وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُوْنَ ۟ؕ
و از گوشت هر پرندهاى كه دلشان بخواهد؛
التفاسير:
22
:
56
وَحُوْرٌ عِیْنٌ ۟ۙ
و [همسرانی از] حور العین؛
التفاسير:
23
:
56
كَاَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَكْنُوْنِ ۟ۚ
همچون مروارید پنهان در صدف؛
التفاسير:
24
:
56
جَزَآءً بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
[اینها همه،] پاداش اعمالشان است.
التفاسير:
25
:
56
لَا یَسْمَعُوْنَ فِیْهَا لَغْوًا وَّلَا تَاْثِیْمًا ۟ۙ
در آنجا [سخن] یاوه و گناهآلودی نخواهند شنید؛
التفاسير:
26
:
56
اِلَّا قِیْلًا سَلٰمًا سَلٰمًا ۟
مگر سلام و درود [فرشتگان و بهشتیان].
التفاسير:
27
:
56
وَاَصْحٰبُ الْیَمِیْنِ ۙ۬— مَاۤ اَصْحٰبُ الْیَمِیْنِ ۟ؕ
و [اما] سعادتمندان؛ چه سعادتمندانی!
التفاسير:
28
:
56
فِیْ سِدْرٍ مَّخْضُوْدٍ ۟ۙ
در کنار درختان بیخارِ سدر [هستند]؛
التفاسير:
29
:
56
وَّطَلْحٍ مَّنْضُوْدٍ ۟ۙ
و درختان موز با خوشههاى برهمنشسته
التفاسير:
30
:
56
وَّظِلٍّ مَّمْدُوْدٍ ۟ۙ
با سایهاى گسترده
التفاسير:
31
:
56
وَّمَآءٍ مَّسْكُوْبٍ ۟ۙ
و آبِ همواره روان؛
التفاسير:
32
:
56
وَّفَاكِهَةٍ كَثِیْرَةٍ ۟ۙ
و میوههاى فراوان
التفاسير:
33
:
56
لَّا مَقْطُوْعَةٍ وَّلَا مَمْنُوْعَةٍ ۟ۙ
كه نه تمام میشود و نه ممنوع میگردد،
التفاسير:
34
:
56
وَّفُرُشٍ مَّرْفُوْعَةٍ ۟ؕ
و بسترهای برافراشته [و ارزشمند]
التفاسير:
35
:
56
اِنَّاۤ اَنْشَاْنٰهُنَّ اِنْشَآءً ۟ۙ
و همسرانى که با آفرینشى ویژه پدید آوردیم [که زیبایی و جوانیِ جاودان دارند]؛
التفاسير:
36
:
56
فَجَعَلْنٰهُنَّ اَبْكَارًا ۟ۙ
و آنان را همواره دوشیزه قرار دادهایم
التفاسير:
37
:
56
عُرُبًا اَتْرَابًا ۟ۙ
و شوهردوستانی همسنوسال هستند.
التفاسير:
38
:
56
لِّاَصْحٰبِ الْیَمِیْنِ ۟ؕ۠
[همۀ این نعمتها،] براى سعادتمندان است
التفاسير:
39
:
56
ثُلَّةٌ مِّنَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
كه برخی از آنان از پیشینیان
التفاسير:
40
:
56
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْاٰخِرِیْنَ ۟ؕ
و برخی دیگر از متأخران هستند.
التفاسير:
41
:
56
وَاَصْحٰبُ الشِّمَالِ ۙ۬— مَاۤ اَصْحٰبُ الشِّمَالِ ۟ؕ
و [اما] تیرهبختان؛ چه تیرهبختانی!
التفاسير:
42
:
56
فِیْ سَمُوْمٍ وَّحَمِیْمٍ ۟ۙ
در میان باد سوزان و آب جوشان قرار دارند
التفاسير:
43
:
56
وَّظِلٍّ مِّنْ یَّحْمُوْمٍ ۟ۙ
و سایههایى از دود سیاه
التفاسير:
44
:
56
لَّا بَارِدٍ وَّلَا كَرِیْمٍ ۟
كه نه خنک است و نه خوش.
التفاسير:
45
:
56
اِنَّهُمْ كَانُوْا قَبْلَ ذٰلِكَ مُتْرَفِیْنَ ۟ۚۖ
آنان در دنیا ثروتمند و سرکش بودند
التفاسير:
46
:
56
وَكَانُوْا یُصِرُّوْنَ عَلَی الْحِنْثِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ
و بر گناه بزرگِ [شرک] اصرار میورزیدند؛
التفاسير:
47
:
56
وَكَانُوْا یَقُوْلُوْنَ ۙ۬— اَىِٕذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۟ۙ
و میگفتند: «آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، برانگیخته خواهیم شد؟
التفاسير:
48
:
56
اَوَاٰبَآؤُنَا الْاَوَّلُوْنَ ۟
آیا نیاکان ما [نیز برانگیخته میشوند]؟»
التفاسير:
49
:
56
قُلْ اِنَّ الْاَوَّلِیْنَ وَالْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ
[ای پیامبر، به کافران] بگو: «بیتردید، گذشتگان و آیندگان،
التفاسير:
50
:
56
لَمَجْمُوْعُوْنَ ۙ۬— اِلٰی مِیْقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟
همه در وعدهگاهِ قیامت جمع خواهند شد».
التفاسير:
