Fassarar Ma'anonin Alqura'ni - Fassarar Farisanci - Cibiyar fassara ta Ruwwad
Lambar shafi:
23
:
42
ذٰلِكَ الَّذِیْ یُبَشِّرُ اللّٰهُ عِبَادَهُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ؕ— قُلْ لَّاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ اَجْرًا اِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبٰی ؕ— وَمَنْ یَّقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهٗ فِیْهَا حُسْنًا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ شَكُوْرٌ ۟
این همان [فضیلتی] است كه الله به بندگان مؤمن و نیكوكارش بشارت مىدهد. [ای پیامبر،] بگو: «در برابر این رسالت، پاداشى از شما نمىخواهم؛ جز [رعایتِ دوستی و] محبتِ خویشاوندى؛ و هر کس [در این راستا] اقدام نیكویى كند، بر پاداشش در آن [مورد] مىافزاییم. به راستی كه الله آمرزگارى قدرشناس است.
التفاسير:
24
:
42
اَمْ یَقُوْلُوْنَ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا ۚ— فَاِنْ یَّشَاِ اللّٰهُ یَخْتِمْ عَلٰی قَلْبِكَ ؕ— وَیَمْحُ اللّٰهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمٰتِهٖ ؕ— اِنَّهٗ عَلِیْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ ۟
آیا مشرکان مىگویند: «[محمد] به الله دروغ نسبت داده است؟» اگر الله بخواهد، بر دل تو مُهر مىنهد؛ و[لى] الله باطل را محو مىكند و حق را با سخنان [و تمهیداتِ] خویش به كرسى مىنشانَد؛ كه او به راز دلها داناست.
التفاسير:
25
:
42
وَهُوَ الَّذِیْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهٖ وَیَعْفُوْا عَنِ السَّیِّاٰتِ وَیَعْلَمُ مَا تَفْعَلُوْنَ ۟ۙ
اوست که توبۀ بندگانش را میپذیرد و از بدیها درمىگذرد و آنچه مىكنید مىداند.
التفاسير:
26
:
42
وَیَسْتَجِیْبُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَیَزِیْدُهُمْ مِّنْ فَضْلِهٖ ؕ— وَالْكٰفِرُوْنَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیْدٌ ۟
او [درخواستِ] مؤمنانِ نیكوكار را مىپذیرد و از فضلِ خویش بر [پاداش] آنان مىافزاید؛ و کافران عذابى سخت [در پیش] دارند.
التفاسير:
27
:
42
وَلَوْ بَسَطَ اللّٰهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهٖ لَبَغَوْا فِی الْاَرْضِ وَلٰكِنْ یُّنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَآءُ ؕ— اِنَّهٗ بِعِبَادِهٖ خَبِیْرٌ بَصِیْرٌ ۟
اگر الله روزىِ [برخى از] بندگانش را گشایش مىداد، در زمین ستم و سركشى مىكردند؛ ولى به اندازهاى كه بخواهد مقرر مىدارد ؛ زیرا او قطعاً به [حال] بندگانش آگاه و بیناست.
التفاسير:
28
:
42
وَهُوَ الَّذِیْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوْا وَیَنْشُرُ رَحْمَتَهٗ ؕ— وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیْدُ ۟
او ذاتی است كه باران را پس از نومیدى [مردم] مىفرستد و رحمت خویش را مىگسترد؛ و او تعالی كارساز و ستوده است.
التفاسير:
29
:
42
وَمِنْ اٰیٰتِهٖ خَلْقُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیْهِمَا مِنْ دَآبَّةٍ ؕ— وَهُوَ عَلٰی جَمْعِهِمْ اِذَا یَشَآءُ قَدِیْرٌ ۟۠
از نشانههاى [توان و تدبیر] او، آفرینش آسمانها و زمین و موجودات زندهاى است كه در آنها پراكنده كرده است؛ و هر گاه اراده كند، بر جمعآورى آنها نیز تواناست.
التفاسير:
30
:
42
وَمَاۤ اَصَابَكُمْ مِّنْ مُّصِیْبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ اَیْدِیْكُمْ وَیَعْفُوْا عَنْ كَثِیْرٍ ۟ؕ
هر مصیبتی که به شما رسد، به خاطر کارهایی است که انجام دادهاید؛ و [الله] از بسیاری [از گناهانتان] گذشت میکند.
التفاسير:
31
:
42
وَمَاۤ اَنْتُمْ بِمُعْجِزِیْنَ فِی الْاَرْضِ ۖۚ— وَمَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا نَصِیْرٍ ۟
شما هرگز در زمین [و آسمان، الله را] به تنگ نمىآورید؛ و در برابر الله هیچ كارساز و یاورى نخواهید داشت.
التفاسير:
