4) വിശ്വാസവും അവിശ്വാസവും ആര്ക്കും ആരുടെയും മേല് അടിച്ചേല്പിക്കാനാവില്ല. വിശ്വാസം പരസ്യമായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതും, വിശ്വാസത്തിന്റെ താല്പര്യപ്രകാരം പരസ്യമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് നടത്തുന്നതും തടയാന് മാത്രമേ ഒരു സ്വേച്ഛ്വാധിപതിക്ക് പരമാവധി സാധിക്കുകയുള്ളൂ. തന്നിമിത്തം, സമ്മര്ദത്തിന് വിധേയമായിട്ടാണ് തങ്ങള് അവിശ്വാസികളായതെന്ന് ആരെങ്കിലും വാദിക്കുന്നപക്ഷം അത് നിരര്ഥകമാണ്.
5) ദുര്മാര്ഗം സ്വയം സ്വീകരിച്ചവര് ആരായാലും ശക്തരായാലും അശക്തരായാലും ശിക്ഷാര്ഹരാണെന്ന അല്ലാഹുവിന്റെ പ്രഖ്യാപനമായിരിക്കാം ഉദ്ദേശ്യം.
6) 'നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ വിവേചനബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് സന്മാര്ഗം കണ്ടെത്താന് ശ്രമിക്കാതെ ഞങ്ങളുടെ ദുര്മാര്ഗം പിന്തുടരുകയും പിഴച്ചുപോകുകയുമാണുണ്ടായത്' എന്ന് വിവക്ഷ.
7) പിഴപ്പിച്ചവരും പിഴച്ചവരും ശിക്ഷയില് പങ്കാളികളാണെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഇരുവിഭാഗത്തിനും ശിക്ഷ തുല്യമാണെന്ന് വരുന്നില്ല. സ്വയം പിഴക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ പിഴപ്പിക്കുകയും ചെയ്തവര് കൂടുതല് കടുത്ത ശിക്ഷയ്ക്ക് അവകാശികളായിരിക്കും.
8) ദുന്യാവിലെ പാനീയങ്ങളില് പലതും ദോഷഫലങ്ങള് ഉളവാക്കുന്നവയാണ്. ചിലത് ലഹരിയും ബുദ്ധിഭ്രമവും ഉണ്ടാക്കുന്നതാണ്. സ്വര്ഗത്തിലെ പാനീയങ്ങള് ഇതില് നിന്ന് ഭിന്നമാണ്. അവ യാതൊരു ദോഷവും വരുത്താത്തവയത്രെ.