Fassarar Ma'anoni Sura Al'nisaa - Fassarar Khamiriyya ta Taƙaitaccen Tafsirin AlƘur'ani mai girma - Lambar shafi 95 - Kundin Alqurani Mai girma

102 : 4

وَإِذَا كُنتَ فِيهِمۡ فَأَقَمۡتَ لَهُمُ ٱلصَّلَوٰةَ فَلۡتَقُمۡ طَآئِفَةٞ مِّنۡهُم مَّعَكَ وَلۡيَأۡخُذُوٓاْ أَسۡلِحَتَهُمۡۖ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلۡيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمۡ وَلۡتَأۡتِ طَآئِفَةٌ أُخۡرَىٰ لَمۡ يُصَلُّواْ فَلۡيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلۡيَأۡخُذُواْ حِذۡرَهُمۡ وَأَسۡلِحَتَهُمۡۗ وَدَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ تَغۡفُلُونَ عَنۡ أَسۡلِحَتِكُمۡ وَأَمۡتِعَتِكُمۡ فَيَمِيلُونَ عَلَيۡكُم مَّيۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِن كَانَ بِكُمۡ أَذٗى مِّن مَّطَرٍ أَوۡ كُنتُم مَّرۡضَىٰٓ أَن تَضَعُوٓاْ أَسۡلِحَتَكُمۡۖ وَخُذُواْ حِذۡرَكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ أَعَدَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٗا مُّهِينٗا

ហើយកាលណាអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ស្ថិតក្នុងចំណោមពលទាហានក្នុងពេលធ្វើសង្រ្គាមប្រយុទ្ធនឹងសត្រូវ ហើយអ្នកចង់ដឹកនាំពួកគេសឡាតនោះ ដូច្នេះចូរអ្នកបែងចែកទាហានជាពីរក្រុម ៖ មួយក្រុមក្នុងចំណោមពួកគេឈរសឡាតជាមួយអ្នក ហើយឲ្យពួកគេកាន់អាវុធរបស់ពួកគេជាប់នឹងខ្លួនរបស់ពួកគេនៅក្នុងពេលសឡាត ហើយឲ្យមួយក្រុមផ្សេងទៀតនៅចាំការពារពួកអ្នក។ នៅពេលដែលក្រុមទីមួយសឡាតបានមួយរ៉ក្អាត់ជាមួយអ៊ីម៉ាំហើយនោះ គឺពួកគេត្រូវបំពេញសឡាតរៀងៗខ្លួន(ដោយមិនចាំបាច់តាមអ៊ីមុំានោះទេ)។ បើកាលណាពួកគេ(ក្រុមទីមួយ)បានសឡាតរួច ចូរឲ្យពួកគេនៅពីក្រោយខ្នងរបស់ពួកអ្នកដោយបែរមុខតម្រង់ទៅកាន់សត្រូវ ហើយឲ្យទាហានមួយក្រុមទៀតដែលនៅធ្វើជាឆ្មាំការពារ និងមិនទាន់បានសឡាតនោះ ឲ្យពួកគេចូលមកសឡាតចំនួនមួយរ៉ក្អាត់ជាមួយអ៊ីម៉ាំ។ នៅពេលដែលអ៊ីម៉ាំបានឲ្យសាឡាម ចូរឱ្យពួកគេបំពេញនូវអ្វីដែលនៅខ្វះអំពីការសឡាតរបស់ពួកគេ និងចូរឲ្យពួកគេប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះសត្រូវរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងកាន់អាវុធជាប់នឹងខ្លួនរបស់ពួកគេ(ជានិច្ច)។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកសត្រូវមានបំណងចង់ឲ្យពួកអ្នកធ្វេសប្រហែសពីសព្វាវុធ និងសម្ភារៈសឹកផ្សេងៗរបស់ពួកអ្នក ខណៈពេលដែលពួកអ្នកកំពុងសឡាតនោះ ដើម្បីពួកគេវាយសង្រ្គប់មកលើពួកអ្នកតែម្តង ហើយពួកគេនឹងសម្លាប់ពួកអ្នកខណៈដែលពួកអ្នកភ្លេចខ្លួន។ ហើយគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីឡើយចំពោះពួកអ្នកក្នុងការ(ដែលពួកអ្នក)ទុកដាក់អាវុធរបស់ពួកអ្នករៀងៗខ្លួនដោយពួកអ្នកមិនកាន់វាជាប់នឹងខ្លួន ប្រសិនបើពួកអ្នកជួបនឹងឧបសគ្គដូចជា មានភ្លៀង ឬក៏ពួកអ្នកមានជំងឺជាដើមនោះ តែពួកអ្នកត្រូវប្រកាន់ការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ចំពោះសត្រូវទៅតាមសមត្ថភាពរបស់ពួកអ្នក ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះបានរៀបចំសម្រាប់ពួកដែលប្រឆាំងនោះនូវទណ្ឌកម្មដ៏អាម៉ាសបំផុត។

103 : 4

فَإِذَا قَضَيۡتُمُ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمۡۚ فَإِذَا ٱطۡمَأۡنَنتُمۡ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا

ហើយនៅពេលដែលពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)បំពេញកាតព្វកិច្ចសឡាតរួចរាល់ហើយនោះ ចូរពួកអ្នករំលឹកទៅចំពោះអល់ឡោះដោយការពោលតេសពេស តះមីទ និងតះលីល នៅក្នុងគ្រប់ស្ថានភាពទាំងអស់ ទាំងពេលឈរ ពេលអង្គុយ និងនៅពេលដែលពួកអ្នកទម្រេតខ្លួន។ ហើយនៅពេលដែលភាពភ័យខ្លាចបានរលាយចេញពីពួកអ្នក និងមានសន្តិភាពឡើងវិញហើយនោះ ចូរពួកអ្នកប្រតិបត្តិសឡាតឲ្យបានពេញលេញ(ដូចធម្មតា) ដោយបំពេញនូវបណ្តារូកុន(គោលគ្រឹះ) ប្រការវ៉ាជិប(ប្រការចាំបាច់) និងប្រការស៊ូណិត(ប្រការគួរគប្បី)របស់វាទៅតាមអ្វីដែលគេបានបង្គាប់ប្រើពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ការសឡាត គឺជាកាតព្វកិច្ចមួយដែលគេបានដាក់ទៅលើបណ្ដាអ្នកមានជំនឿដោយមានពេលវេលាកំណត់ច្បាស់លាស់ ដោយគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យពន្យារពេលវេលារបស់វាឡើយ លើកលែងតែពេលមានហេតុផលសមស្របប៉ុណ្ណោះ។ នេះគឺសម្រាប់អ្នកដែលស្នាក់នៅនឹងកន្លែង(មិនធ្វើដំណើរ)។ រីឯនៅក្នុងពេលធ្វើដំណើរវិញ គឺពួកអ្នកអាចផ្ដុំសឡាត(យកសឡាតពីរពេលមកផ្តុំគ្នាសឡាតក្នុងពេលតែមួយ) និងបង្រួមសឡាត(សឡាតដែលមានបួនរ៉ក្អាត់មកសឡាតត្រឹមពីររ៉ក្អាត់)បាន។

104 : 4

وَلَا تَهِنُواْ فِي ٱبۡتِغَآءِ ٱلۡقَوۡمِۖ إِن تَكُونُواْ تَأۡلَمُونَ فَإِنَّهُمۡ يَأۡلَمُونَ كَمَا تَأۡلَمُونَۖ وَتَرۡجُونَ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا يَرۡجُونَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا

ហើយចូរពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)កុំទន់ខ្សោយ និងកុំខ្ជិលច្រអូសក្នុងការប្រឈមមុខជាមួយសត្រូវរបស់ពួកអ្នកក្នុងចំណោមពួកប្រឆាំងឲ្យសោះ។ ប្រសិនបើពួកអ្នកទទួលរងការឈឺចាប់ចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះពួកអ្នក ដូចជាការស្លាប់និងទទួលរងរបួសនោះ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេក៏ឈឺចាប់ដូចដែលពួកអ្នកឈឺចាប់ដែរ ហើយពួកគេក៏ទទួលរងគ្រោះដូចអ្វីដែលពួកអ្នកទទួលរងគ្រោះដែរ។ តែចូរកុំឲ្យការអត់ធ្មត់របស់ពួកគេខ្លាំងក្លាជាងការអត់ធ្មត់របស់ពួកអ្នកឲ្យសោះ ពីព្រោះពួកអ្នកនៅមានសង្ឃឹមចំពោះផលបុណ្យ ការជួយសង្រ្គោះ និងការគាំទ្រពីអល់ឡោះនូវអ្វីដែលពួកគេមិនមានសង្ឃឹមឡើយ។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹងពីស្ថានភាពនៃបណ្ដាខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ មហាគតិបណ្ឌិតនៅក្នុងការចាត់ចែង និងការដាក់ច្បាប់បញ្ញតិ្តរបស់ទ្រង់។

105 : 4

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِتَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِمَآ أَرَىٰكَ ٱللَّهُۚ وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا

ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបញ្ចុះគម្ពីរគួរអានឲ្យអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដែលពោរពេញទៅដោយការពិត ដើម្បីឲ្យអ្នកកាត់សេចក្ដីរវាងមនុស្សលោកនៅក្នុងគ្រប់រឿងរ៉ាវរបស់ពួកគេទៅតាមអ្វីដែលអល់ឡោះបានបង្រៀនអ្នក មិនមែនតាមតែទំនើងចិត្ត និងការយល់ឃើញរបស់អ្នកនោះឡើយ។ ហើយចូរអ្នកកុំការពារពួកដែលបោកប្រាស់ខ្លួនឯងនិងទំនុកចិត្តរបស់ពួកគេពីអ្នកដែលមករកយុត្តិធម៌ឱ្យសោះ។

daga cikin fa'idodin Ayoyin wannan shafi:

• استحباب صلاة الخوف وبيان أحكامها وصفتها.

ការដាក់បញ្ញត្តិច្បាប់នៃការសឡាតពេលមានភាពភ័យខ្លាច និងការបកស្រាយពីក្បួនច្បាប់និងរបៀបសឡាតរបស់វា។

• الأمر بالأخذ بالأسباب في كل الأحوال، وأن المؤمن لا يعذر في تركها حتى لو كان في عبادة.

• បង្គាប់ប្រើឲ្យប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការយកហេតុជាបច្ឆ័យ ដោយអ្នកមានជំនឿមិនត្រូវបោះបង់ការប្រកាន់យកហេតុជាបច្ឆ័យនេះនោះទេ សូម្បីតែនៅក្នុងការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏ដោយ។

• مشروعية دوام ذكر الله تعالى على كل حال، فهو حياة القلوب وسبب طمأنينتها.

• ច្បាប់ឥស្លាមបង្គាប់ប្រើឲ្យរំលឹកចំពោះអល់ឡោះគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ ព្រោះវាគឺជាជីវិតរបស់ដួងចិត្ត និងជាមូលហេតុធ្វើឱ្យចិត្តមានភាពនឹងនរ។

• النهي عن الضعف والكسل في حال قتال العدو، والأمر بالصبر على قتاله.

• ហាមឃាត់មិនឲ្យមានភាពទន់ខ្សោយ បាក់ស្មារតី និងខ្ជិលច្រអូសក្នុងការប្រឈមមុខជាមួយសត្រូវ ហើយបង្គាប់ប្រើឱ្យមានការអត់ធ្មត់ក្នុងការប្រយុទ្ធ(នឹងសត្រូវ)។