Fassarar Ma'anoni Sura Al'nisaa - الترجمة اليونانية - Lambar shafi 77 - Kundin Alqurani Mai girma

Αν-Νισά'

1 : 4

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا

Ω, άνθρωποι! Φυλαχθείτε από την τιμωρία του Κυρίου σας (μέσω της τήρησης των εντολών Tου), ο Οποίος σας έπλασε από ένα άτομο (τον Αδάμ), και απ' αυτόν (τον Αδάμ) έπλασε τη σύζυγό του (την Εύα), και απ' αυτούς τους δύο έπλασε πολλούς άνδρες και γυναίκες. Έτσι, φυλαχθείτε από την τιμωρία του Αλλάχ, στο Όνομα (χάρη) του Οποίου ζητάτε ο ένας (κάτι) από τον άλλο (λέγοντας για χάρη του Αλλάχ να κάνεις αυτό) και μην διακόπτετε τους συγγενικούς δεσμούς. Στ’ αλήθεια, ο Αλλάχ είναι Παρατηρητής πάνω σας.

2 : 4

وَءَاتُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰٓ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَتَبَدَّلُواْ ٱلۡخَبِيثَ بِٱلطَّيِّبِۖ وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَهُمۡ إِلَىٰٓ أَمۡوَٰلِكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حُوبٗا كَبِيرٗا

Και να δώσετε στα ορφανά τις περιουσίες τους (όταν φτάσουν την εφηβεία) και μην αντικαθιστάτε τα (δικά σας) κακά με τα (δικά τους) καλά. Και μην καταβροχθίζετε τις περιουσίες τους προσθέτοντάς τες στις δικές σας. Πράγματι, αυτή είναι τεράστια αμαρτία.

3 : 4

وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِي ٱلۡيَتَٰمَىٰ فَٱنكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ

Και αν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να αντιμετωπίσετε δίκαια τα ορφανά κορίτσια (που είναι υπό την κηδεμονία σας, και θέλετε να τις παντρευτείτε χωρίς να τους δώσετε ολόκληρες τις προίκες τους και τα δικαιώματά τους, όπως κάνατε πριν το Ισλάμ), τότε (αφήστε τες και) παντρευτείτε άλλες γυναίκες της επιλογής σας, δύο ή τρεις, ή τέσσερις· αλλά αν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να (τις) αντιμετωπίσετε δίκαια, τότε (παντρευτείτε) μόνο μία ή αυτές που κατέχει το δεξί σας χέρι (δηλ. τις σκλάβες). Αυτή (η εντολή) προσεγγίζει περισσότερο το να σας αποτρέψει από το να αδικήσετε.

4 : 4

وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ فَإِن طِبۡنَ لَكُمۡ عَن شَيۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَكُلُوهُ هَنِيٓـٔٗا مَّرِيٓـٔٗا

Και δώστε στις γυναίκες (που παντρεύεστε) την προίκα τους πρόθυμα, ένα καθήκον σ' εσάς. Αλλά αν σας αφήσουν πρόθυμα κάποιο μέρος της (προίκας), πάρτε το, επιτρεπτό και καλό (για εσάς).

5 : 4

وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَكُمُ ٱلَّتِي جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ قِيَٰمٗا وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِيهَا وَٱكۡسُوهُمۡ وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا

Και μη δίνετε σ' όσους δεν διαχειρίζονται καλά τα χρήματα (δηλ. σ' αυτούς που είναι υπό την κηδεμονία σας από τα μικρά ορφανά παιδιά, τους τρελούς ή αυτούς που σπαταλάνε χωρίς λογική ή και στα μικρά παιδιά σας) την περιουσία σας (ούτε την περιουσία τους που την φυλάτε σαν να ήταν δικιά σας για να μην καταστραφεί), την οποία ο Αλλάχ κατέστησε μέσο συντήρησης για σας (δηλ. για τη ζωή των ανθρώπων). Αλλά να παρέχετε σ' εκείνους απ' αυτήν και να τους ντύνετε και να τους λέτε καλά ευγενικά λόγια (όπως ότι θα τους δώσετε τις περιουσίες τους μόλις μεγαλώσουν ή να μπορέσουν να τις διαχειρίζονται σωστά).

6 : 4

وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّكَاحَ فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَأۡكُلُوهَآ إِسۡرَافٗا وَبِدَارًا أَن يَكۡبَرُواْۚ وَمَن كَانَ غَنِيّٗا فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡۖ وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِذَا دَفَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ فَأَشۡهِدُواْ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا

Και να δοκιμάζετε τα ορφανά (που κοντεύουν να φτάσουν στην εφηβεία, με το να τους δώσετε ένα μικρό ποσό από την περιουσία τους, για να ξέρετε την ικανότητά τους να διαθέτουν σωστά τα χρήματά τους) μέχρι να φτάσουν στην ηλικία του γάμου. Έπειτα, αν αντιληφθείτε σ’ αυτά ορθή κρίση, δώστε τους την περιουσία τους. Και μην επιδιώκετε να την καταναλώνετε με σπατάλη και γρήγορα, φοβούμενοι πως θα μεγαλώσουν (και θα την πάρουν). Και όποιος (από τους κηδεμόνες) είναι πλούσιος, ας αποφύγει να πάρει (από τα λεφτά του ορφανού), μα αν είναι φτωχός, ας τρώει (πάρει) σύμφωνα με αυτό που είναι δίκαιο και λογικό (που καλύπτει τις ανάγκες του). Έπειτα, όταν τους δώσετε την περιουσία τους, φέρτε μάρτυρες γι' αυτό. Και επαρκεί ο Αλλάχ ως Μάρτυρας και για να τους καλέσει σε απολογισμό.»