ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى تايلندى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم
شماره صفحه:
12
:
35
وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡبَحۡرَانِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ سَآئِغٞ شَرَابُهُۥ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞۖ وَمِن كُلّٖ تَأۡكُلُونَ لَحۡمٗا طَرِيّٗا وَتَسۡتَخۡرِجُونَ حِلۡيَةٗ تَلۡبَسُونَهَاۖ وَتَرَى ٱلۡفُلۡكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
และทะเลทั้งสองนั้นไม่เหมือนกัน ทะเลหนึ่งจืดสนิท ดื่มง่ายเนื่องด้วยความจืดสนิทของมัน ส่วนอีกทะเลหนึ่งนั้นมีรสที่เค็มจัด ไม่สามารถที่จะดื่มได้เนื่องด้วยความเค็มจัดของมัน และจากทั้งสองทะเลนั้น พวกเจ้าสามารถกินเนื้อปลาที่อ่อนนุ่ม และในทะเลทั้งสองนั้นมีไข่มุขและปะการังที่สามารถนำมาสวมใส่เป็นเครื่องประดับได้ และเจ้าเห็นเรือ ซึ่งมันได้แล่นผ่าทะเลนั้นไปมา เพื่อแสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮ์ในการทำการค้า และหวังว่าพวกเจ้าจะได้ขอบคุณในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงประทานให้อย่างล้นหลาม
التفاسير:
13
:
35
يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ لَهُ ٱلۡمُلۡكُۚ وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مَا يَمۡلِكُونَ مِن قِطۡمِيرٍ
อัลลอฮ์ทรงให้กลางคืนเข้าไปในกลางวันจึงทำให้เวลาของมันยาวขึ้น และทรงให้กลางวันเข้าไปในกลางคืนจึงทำให้เวลาของมันยาวขึ้น และทรงให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เป็นประโยชน์แก่มนุษย์ ทั้งสองนั้นจะโคจรไปตามสัญญาที่ได้กำหนดไว้ซึ่งอัลลอฮ์เท่านั้นที่รู้ นั้นคือวันกิยามะฮ์ สิ่งเหล่านั้นที่เกิดขึ้น เกิดขึ้นด้วยการกำหนดของอัลลอฮ์พระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ทุกสิ่งล้วนเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์ผู้เดียว และสิ่งที่พวกเจ้าเคารพสักการะอื่นจากพระองค์นั้นที่เป็นรูปปั้นนั้น ไม่ได้ครอบครองสิ่งใดแม้แต่เยื่อบางๆ ที่หุ้มเมล็ดอินทผลัม แล้วพวกเจ้าเคารพสักการะพวกมันอื่นจากอัลลอฮ์ได้อย่างไร?!
التفاسير:
14
:
35
إِن تَدۡعُوهُمۡ لَا يَسۡمَعُواْ دُعَآءَكُمۡ وَلَوۡ سَمِعُواْ مَا ٱسۡتَجَابُواْ لَكُمۡۖ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَكۡفُرُونَ بِشِرۡكِكُمۡۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثۡلُ خَبِيرٖ
หากพวกเจ้าวิงวอนขอจากสิ่งที่พวกเจ้าเคารพทั้งๆที่พวกมันไม่ได้ยินคำวิงวอนนั้นเลย พวกเขาเป็นแค่ก้อนหินที่ไร้ชีวิตและไม่ได้ยินอะไรเลย และหากพวกมันได้ยินคำวิงวอนของพวกเจ้า -ถ้าเป็นไปได้อย่างนั้น-พวกมันก็จะไม่ตอบรับพวกเจ้า และในวันกิยามะฮ์พวกมันจะปฏิเสธการ ตั้งภาคี และการเคารพสักการะของพวกเจ้าที่มีต่อพวกมัน ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดที่จะบอกให้กับเจ้า โอ้ท่านเราะสูล ที่จะสัจจริงยิ่งกว่าอัลลอฮ์ ซุบฮานะฮ์
التفاسير:
15
:
35
۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ أَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
โอ้มนุษย์เอ๋ย พวกเจ้าเป็นผู้ที่ต้องพึ่งอาศัยอัลลอฮ์ในทุกๆกิจการของพวกเจ้า และในทุกๆสถานการณ์ของพวกเจ้า แต่อัลลอ์นั้นผู้ทรงมั่งมีที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยพวกเจ้าเลย ผู้ทรงได้รับการสรรเสริญทั้งในโลกดุนยาและอาคีเราะฮ์ในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกำหนดไว้แก่บ่าวของพระองค์
التفاسير:
16
:
35
إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَأۡتِ بِخَلۡقٖ جَدِيدٖ
หากอัลลอฮ์นั้นทรงประสงค์เพื่อที่จะลบล้างพวกเจ้าไป ด้วยการทำลายล้างพวกเจ้า อัลลอฮ์ก็จะทรงทำลายล้างพวกเจ้าให้สูญสิ้นไป และจะทรงนำมาซึ่งกลุ่มชนใหม่ที่พวกเขานั้นเคารพภักดีต่อพระองค์ และจะไม่ตั้งภาคีใดๆต่อพระองค์เลย
التفاسير:
17
:
35
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ
และการสลายพวกเจ้าไปด้วยการทำลายล้างพวกเจ้า และการนำกลุ่มอื่นมาแทนที่พวกเจ้า มันไม่เป็นเรื่องยากสำหรับอัลลอฮ์เลย
التفاسير:
18
:
35
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ وَإِن تَدۡعُ مُثۡقَلَةٌ إِلَىٰ حِمۡلِهَا لَا يُحۡمَلۡ مِنۡهُ شَيۡءٞ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰٓۗ إِنَّمَا تُنذِرُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ وَمَن تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفۡسِهِۦۚ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
และจะไม่มีคนบาปคนใดที่จะรับแบกบาปของคนอื่น แต่ทุกคนนั้นจะแบกรับบาปของเขาเอง และถ้าผู้ที่แบกภาระบาปที่หนักอยู่แล้วขอร้องผู้อื่นให้ช่วยแบกมันก็จะไม่มีสิ่งใดถูกแบกออกจากเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นญาติสนิทก็ตาม แท้จริงเจ้าเป็นเพียงผู้ตักเตือนจากถึงลงโทษของอัลลอฮ์เท่านั้น โอ้ท่านเราะสูล แก่บรรดาผู้เกรงกลัวพระเจ้าของพวกเขาโดยเร้นลับ และพวกเขาดำรงไว้ซึ่งการละหมาดอย่างสมบูรณ์และพวกเขาคือผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการตักเตือนของเจ้า และผู้ใดที่ทำให้ตัวเองบริสุทธิ์ปราศจากการฝ่าฝืนต่างๆ -และการฝ่าฝืนที่ใหญ่ที่สุดคือการตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์- แท้จริง เขาก็ขัดเกลาเพื่อตัวของเขาเอง เพราะประโยชน์กลับของมันจะกลับมาหาเขา และสำหรับอัลลอฮ์เป็นผู้ที่เหนือกว่าการเชื่อฟังและยังอัลลอฮ์เท่านั้นคือการกลับไปในวันกียามะฮ์เพื่อสอบสวนและตอบแทน
التفاسير:
از فواید آیات این صفحه:
• تسخير البحر، وتعاقب الليل والنهار، وتسخير الشمس والقمر: من نعم الله على الناس، لكن الناس تعتاد هذه النعم فتغفل عنها.
การให้ประโยชน์จากท้องทะเล การสลับกันของกลางวันและกลางคืนและการโคจรของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ เป็นความโปรดปรานที่อัลลอฮ์ประทานให้แก่มนุษย์ แต่เพราะความคุ้นเคยของมนุษย์ที่มีต่อความโปรดเหล่านี้ทำให้พวกเขาเกิดการเฉยเมยต่อมัน
• سفه عقول المشركين حين يدعون أصنامًا لا تسمع ولا تعقل.
ความโง่เขลาของพวกที่ตั้งภาคี เมื่อพวกเขาวอนขอต่อสิ่งที่ไม่ได้ยินและไม่ตอบสนองได้
• الافتقار إلى الله صفة لازمة للبشر، والغنى صفة كمال لله.
การพึ่งพาอัลลอฮ์เป็นลักษณะที่จำเป็นของมนุษย์ ในขณะที่ความมั่งคั่งเป็นลักษณะแห่งความสมบูรณ์แบบสำหรับพระเจ้า
• تزكية النفس عائدة إلى العبد؛ فهو يحفظها إن شاء أو يضيعها.
การขัดเกลาตนเองนั้นจะกลับไปยังบ่าว ดังนั้นถ้าเขาต้องการก็จงรักษามัน หรือไม่ก็ไม่ต้องสนใจมัน
