وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ وَإِن تَدۡعُ مُثۡقَلَةٌ إِلَىٰ حِمۡلِهَا لَا يُحۡمَلۡ مِنۡهُ شَيۡءٞ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰٓۗ إِنَّمَا تُنذِرُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ وَمَن تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفۡسِهِۦۚ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
และจะไม่มีคนบาปคนใดที่จะรับแบกบาปของคนอื่น แต่ทุกคนนั้นจะแบกรับบาปของเขาเอง และถ้าผู้ที่แบกภาระบาปที่หนักอยู่แล้วขอร้องผู้อื่นให้ช่วยแบกมันก็จะไม่มีสิ่งใดถูกแบกออกจากเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นญาติสนิทก็ตาม แท้จริงเจ้าเป็นเพียงผู้ตักเตือนจากถึงลงโทษของอัลลอฮ์เท่านั้น โอ้ท่านเราะสูล แก่บรรดาผู้เกรงกลัวพระเจ้าของพวกเขาโดยเร้นลับ และพวกเขาดำรงไว้ซึ่งการละหมาดอย่างสมบูรณ์และพวกเขาคือผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการตักเตือนของเจ้า และผู้ใดที่ทำให้ตัวเองบริสุทธิ์ปราศจากการฝ่าฝืนต่างๆ -และการฝ่าฝืนที่ใหญ่ที่สุดคือการตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์- แท้จริง เขาก็ขัดเกลาเพื่อตัวของเขาเอง เพราะประโยชน์กลับของมันจะกลับมาหาเขา และสำหรับอัลลอฮ์เป็นผู้ที่เหนือกว่าการเชื่อฟังและยังอัลลอฮ์เท่านั้นคือการกลับไปในวันกียามะฮ์เพื่อสอบสวนและตอบแทน
التفاسير: