ترجمهٔ معانی قرآن کریم - الترجمة اليونانية
شماره صفحه:
37
:
24
رِجَالٞ لَّا تُلۡهِيهِمۡ تِجَٰرَةٞ وَلَا بَيۡعٌ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَإِقَامِ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءِ ٱلزَّكَوٰةِ يَخَافُونَ يَوۡمٗا تَتَقَلَّبُ فِيهِ ٱلۡقُلُوبُ وَٱلۡأَبۡصَٰرُ
άνδρες που δεν τους απασχολεί κανένα εμπόριο ή καμία αγοραπωλησία από το να εξυμνούν τον Αλλάχ, να τελούν την προσευχή, ή να παρέχουν τη Ζακά (ετήσια υποχρεωτική ελεημοσύνη). Φοβούνται από μία Ημέρα, κατά την οποία θα στραφούν επανειλημμένα οι καρδιές (μεταξύ της ελπίδας να σωθούν και του φόβου για την τιμωρία), και τα μάτια (κοιτάζοντας προς ποιον προορισμό θα πάνε).
التفاسير:
38
:
24
لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
(Έπρατταν τις προαναφερόμενες καλές πράξεις) για να τους ανταμείψει ο Αλλάχ σύμφωνα με τις καλές πράξεις τους, και να τους δώσει ακόμα περισσότερα από τη γενναιοδωρία Του. Πράγματι, ο Αλλάχ παρέχει σε όποιους θέλει χωρίς μέτρηση (απεριόριστα).
التفاسير:
39
:
24
وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَسَرَابِۭ بِقِيعَةٖ يَحۡسَبُهُ ٱلظَّمۡـَٔانُ مَآءً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَهُۥ لَمۡ يَجِدۡهُ شَيۡـٔٗا وَوَجَدَ ٱللَّهَ عِندَهُۥ فَوَفَّىٰهُ حِسَابَهُۥۗ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
Όσο γι' εκείνους που αρνήθηκαν την πίστη, οι πράξεις τους είναι σαν αντικατοπτρισμός σε μια πεδιάδα, που τον νομίζει ένας διψασμένος ως νερό, μέχρις ότου να τον φτάσει, και να βρει ότι είναι τίποτα. (Έτσι ο άπιστος όταν φτάσει στο θάνατο, βρίσκει ότι οι πράξεις του είναι μάταιες), και θα βρει τον Αλλάχ εκεί (στη Μέλλουσα Ζωή), και θα του δώσει (ο Αλλάχ) την τιμωρία του πλήρως. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Γρήγορος στο να καλεί (τους δούλους Του) για λογοδότηση (και στο να τους τιμωρήσει ή να τους ανταμείψει για τις πράξεις τους).
التفاسير:
40
:
24
أَوۡ كَظُلُمَٰتٖ فِي بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابٞۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ
Ή (οι πράξεις των άπιστων) είναι σαν τα βαθιά σκοτάδια στο βυθό μίας βαθιάς θάλασσας, ο οποίος (βυθός) έχει σκεπαστεί με κύματα, και από πάνω τους υπάρχουν και άλλα κύματα, και από πάνω τους υπάρχουν (πυκνά και σκοτεινά) σύννεφα (που εμποδίζουν το φως των αστεριών). Βαθιά σκοτάδια, το ένα πάνω στο άλλο, που αν έβγαζε κανείς το χέρι του, σχεδόν δε θα το έβλεπε [και έτσι είναι ο άπιστος που έπεσε στα σκοτάδια της άγνοιας, της αμφιβολίας και της ισχυρογνωμοσύνης]. Σε όποιον δε δίνει ο Αλλάχ φως (καθοδήγηση και γνώση για το Βιβλίο Του), δε θα έχει φως!
التفاسير:
41
:
24
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلطَّيۡرُ صَٰٓفَّٰتٖۖ كُلّٞ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ
Δε βλέπεις (ω, Προφήτη) ότι όλοι όσοι βρίσκονται στους ουρανούς και στη γη, δοξάζουν τον Αλλάχ, επίσης (Τον δοξάζουν) και τα πουλιά (που πετούν ανάμεσα στον ουρανό και στη γη) ενώ τα φτερά τους είναι ανοιχτά; Ο καθένας τους γνωρίζει (τον τρόπο για) την προσευχή του και τη δοξασία του (προς τον Αλλάχ). Πράγματι, ο Αλλάχ είναι για ό,τι κάνουν, Παντογνώστης.
التفاسير:
42
:
24
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ
Στον Αλλάχ ανήκει η κυριαρχία των ουρανών και της γης, και στον Αλλάχ είναι ο τελικός προορισμός.
التفاسير:
43
:
24
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُزۡجِي سَحَابٗا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيۡنَهُۥ ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ رُكَامٗا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦ وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن جِبَالٖ فِيهَا مِنۢ بَرَدٖ فَيُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ وَيَصۡرِفُهُۥ عَن مَّن يَشَآءُۖ يَكَادُ سَنَا بَرۡقِهِۦ يَذۡهَبُ بِٱلۡأَبۡصَٰرِ
Δε βλέπεις (ω, Προφήτη) ότι ο Αλλάχ καθοδηγεί (με την εντολή Του) τα (μικρά νέα) σύννεφα (όπου θέλει), έπειτα τα συγκεντρώνει και τα κάνει ένα σωρό, και έτσι βλέπεις τη βροχή να βγαίνει από μέσα τους, και (ότι) στέλνει από τον ουρανό χαλάζι σαν τα βουνά (στην ποσότητα), το οποίο στέλνει σε όποιον θέλει και το απομακρύνει από όποιον θέλει; Παραλίγο η λάμψη του κεραυνού τους (των συννέφων) να τύφλωνε τις οράσεις!
التفاسير:
