ترجمهٔ معانی سوره بقره - الترجمة اليونانية - شماره صفحه 41 - دایرة المعارف قرآن کریم

249 : 2

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِٱلۡجُنُودِ قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ مُبۡتَلِيكُم بِنَهَرٖ فَمَن شَرِبَ مِنۡهُ فَلَيۡسَ مِنِّي وَمَن لَّمۡ يَطۡعَمۡهُ فَإِنَّهُۥ مِنِّيٓ إِلَّا مَنِ ٱغۡتَرَفَ غُرۡفَةَۢ بِيَدِهِۦۚ فَشَرِبُواْ مِنۡهُ إِلَّا قَلِيلٗا مِّنۡهُمۡۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُۥ هُوَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ قَالُواْ لَا طَاقَةَ لَنَا ٱلۡيَوۡمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦۚ قَالَ ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُواْ ٱللَّهِ كَم مِّن فِئَةٖ قَلِيلَةٍ غَلَبَتۡ فِئَةٗ كَثِيرَةَۢ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Και όταν ο Ταλούτ (Σαούλ) βγήκε μαζί με τους στρατιώτες (για τον πόλεμο), είπε: «Πράγματι, ο Αλλάχ θα σας δοκιμάσει με ένα ποτάμι. Έτσι, όποιος πίνει απ' αυτό δεν είναι απ' εμένα (από τους ακόλουθούς μου ούτε είναι κατάλληλος για να με συνοδεύσει), και όποιος δεν το γευτεί είναι όντως απ' εμένα, εκτός απ' εκείνον που (αναγκάζεται και) παίρνει μια χούφτα (νερό) με το χέρι του (γι’ αυτόν δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό).» Αλλά ήπιαν απ' αυτό, εκτός από λίγους απ' αυτούς. Και όταν το διέσχισε (το ποτάμι) μαζί μ' εκείνους που πίστευαν (οι οποίοι ήταν λίγοι, κάποιοι απ' αυτούς, αφού είδαν πόσο μεγάλο στρατό έχει ο εχθρός τους), είπαν: «Δεν έχουμε καμία δύναμη σήμερα ενάντια του Τζαλούτ (Γολιάθ) και των στρατιωτών του.» Αλλά εκείνοι που γνώριζαν με βεβαιότητα ότι θα συναντούσαν τον Αλλάχ (κατά την Ημέρα της Κρίσεως) είπαν: «Πόσες φορές μια μικρή ομάδα (πιστών) είχε υπερνικήσει μια μεγάλη (πανίσχυρη) ομάδα (άπιστων) με την άδεια του Αλλάχ;» Και ο Αλλάχ είναι με τους υπομονετικούς.

250 : 2

وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦ قَالُواْ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Και όταν εμφανίστηκαν (έφτασαν σε ορατό μέρος) στον Τζαλούτ (Γολιάθ) και τους στρατιώτες του, είπαν (επικαλούμενοι τον Αλλάχ): «Κύριέ μας, ρίξε σε μας υπομονή, και σταθεροποίησε τα πόδια μας, και δώσε μας νίκη επί του λαού που δεν πιστεύει.»

251 : 2

فَهَزَمُوهُم بِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُۥدُ جَالُوتَ وَءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَهُۥ مِمَّا يَشَآءُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّفَسَدَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

Έτσι, τους νίκησαν με την άδεια του Αλλάχ, και ο Νταούντ (Δαβίδ) σκότωσε τον Τζαλούτ (Γολιάθ). Και ο Αλλάχ τού έδωσε (στον Δαβίδ) τη βασιλεία [μετά το θάνατο του Ταλούτ (Σαούλ)] και τη σοφία (δηλ. τον έκανε προφήτη μετά το θάνατο του Σαμουήλ) και τον δίδαξε ό,τι (γνώσεις) ήθελε (ο Αλλάχ να τον διδάξει). Και αν ο Αλλάχ δε σταματούσε (το κακό και τις αδικίες) μιας ομάδας ανθρώπων μέσω μίας άλλης (δηλ. μέσω πολέμου), η γη θα είχε καταστραφεί (και θα ήταν γεμάτη με αναταραχές)! Αλλά ο Αλλάχ δίνει μεγάλες χάρες και γενναιοδωρία σε όλους.

252 : 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Αυτά είναι τα Εδάφια του Αλλάχ που απαγγέλλουμε σ' εσένα (ω, Μωχάμμαντ) με την αλήθεια. Και πράγματι, είσαι ένας από τους Αγγελιαφόρους (του Αλλάχ).