Übersetzung der Bedeutungen von dem heiligen Quran - Die kurdische Übersetzung - Salahuddin.
Nummer der Seite:
29
:
13
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ طُوبَىٰ لَهُمۡ وَحُسۡنُ مَـَٔابٖ
[ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ ] ئهو كهسانهی كه ئیمانیان هێناوه وه كردهوهی چاكیان كردووه بهختهوهری و دڵخۆشى بۆ ئهمانه، وه پێغهمبهر - صلی الله علیه وسلم - دهفهرمێت: (طُوبَى) دارێكى گهورهیه له بهههشت سوارچاك سهد سهڵ بهژێریدا دهڕوات نایبڕێت و كۆتایى نایات، جا ئهو داره گهورهیه بۆ ئهمانه [ وَحُسْنُ مَآبٍ (٢٩) ] وه سهرهنجامی باشیش كه ڕۆژی قیامهت و بهههشته بۆ ئهمانه.
التفاسير:
30
:
13
كَذَٰلِكَ أَرۡسَلۡنَٰكَ فِيٓ أُمَّةٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهَآ أُمَمٞ لِّتَتۡلُوَاْ عَلَيۡهِمُ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَهُمۡ يَكۡفُرُونَ بِٱلرَّحۡمَٰنِۚ قُلۡ هُوَ رَبِّي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ مَتَابِ
[ كَذَلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهَا أُمَمٌ ] ئهی محمد - صلی الله علیه وسلم - بهم شێوازه تۆمان ناردۆته ناو ئوممهتێكهوه كه له پێش ئهماندا ئوممهتانی تر پێغهمبهری تریان بۆ هاتووه [ لِتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ] بۆ ئهوهی ئهو قورئانهی كه به وهحی بۆمان ناردوویت بۆیان بخوێنیتهوه [ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ ] كاتێك كه ئهوان كوفر ئهكهن به (الرَّحْمَن) كه ناوی خوای گهورهیهو ئینكاری ئهو ناوه ئهكهن و دهڵێن نایناسین، وهكو له رێكهوتننامهى حودهیبیه رهتیان كردهوه بنوسن (بسم الله الرحمن الرحیم)، وه پێغهمبهر - صلی الله علیه وسلم - دهفهرمێت: خۆشهویستترین ناو لاى خواى گهوره (عبدالله و عبدالرحمن) ه [ قُلْ هُوَ رَبِّي ] بڵێ: (الرَّحْمَن) پهروهردگاری منه [ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ ] هیچ پهرستراوێكی بهحهق نیه شایهنی پهرستن بێ جگه له زاتی پیرۆزی الله [ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ] من تهنها پشتم به خوای گهوره بهستووهو كارهكانم ههموو بهو سپاردووه [ وَإِلَيْهِ مَتَابِ (٣٠) ] وه تهوبهو گهڕانهوهشم ههر بۆ لای خوای گهورهیه.
التفاسير:
31
:
13
وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانٗا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبٗا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ
[ وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى ] كافران وتیان: ئهى محمد - صلی الله علیه وسلم - شاخهكانى مهككهمان له شوێنى خۆى بۆ دهربكه تا زهوى فراوان بێتهوهو بیكێڵین، یان وهكو سولهیمان - صلی الله علیه وسلم - زهویمان بۆ بهش بهش بكه كه ئهو به با دهیكرد، یان وهكو عیسى - صلی الله علیه وسلم - مردوومان بۆ زیندوو بكهوه، خواى گهوره ئهم ئایهتهى دابهزاند: ئهگهر له كتابه ئاسمانیهكانى پێشتریش كتابێك ههبوایه بهم شێوازه بووایه ئهوا قورئانى پیرۆز دهبوو چونكه پڕه له موعجیزه بهڵام شتى وانهبووه، یاخود ئهمه قورئانێكه خوای گهوره ویستی لێ نیه ئهگهر ویستی لێ بێت بۆ شاخهكان بخوێندرێتهوه له جێی خۆیان دهرئهچن و ئهكهونه ڕێ ئهوهنده كاریگهره، وه بۆ زهوی بخوێنرێتهوه ئهوا پارچه پارچه ئهبوو، وه بۆ مردووهكان بخوێنرایهتهوه ئهوانیش لێی تێ ئهگهیشتن وهكو زیندوو تێئهگات بهڵام خوای گهوره ویستی لهوه نیه [ بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا ] بهڵكو فهرمان ههمووی بهدهست خوای گهورهیه ئهگهر ویستی لێ بوایه وای ئهكرد [ أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا ] ئایا باوهڕداران نهگهیشتوونه به یهقین و بۆیان روون نهبۆتهوه كه ئهگهر خوای گهوره ویستی لێ بوایه هیدایهتی ههموو خهڵكی ئهدا [ وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُمْ بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ ] وه به بهردهوامیش كافران تووشی سزاى خواى گهوره، یان بهڵاو موسیبهت ئهبن بهدهست موسڵمانان بهكوشتن و گرتن [ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِنْ دَارِهِمْ ] یاخود بهڵاو موسیبهتهكه له نزیك شاری خۆیان ڕووئهدات تا زیاتر بترسێن و پهند وهربگرن [ حَتَّى يَأْتِيَ وَعْدُ اللَّهِ ] تا بهڵێنی خوای گهوره دێت كه فهتحى مهككهیه، یان مردنه یان قیامهته [ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (٣١) ] بهدڵنیایى خوای گهوره بهڵێنی خۆی ئهباته سهرو وهعده خیلاف ناكات.
التفاسير:
32
:
13
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَمۡلَيۡتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ
[ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ ] ئهی محمد - صلی الله علیه وسلم - به دڵنیایى له پێش تۆیشدا گاڵته به پێغهمبهرانی تر كراوه [ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ (٣٢) ] وه مۆڵهتم به كافران داوه پاشان بردوومنهتهوهو سزام داون جا بزانه سزای من بۆ ئهو كافرانه چۆن بووه كه گاڵتهیان به پێغهمبهران كردووه.
التفاسير:
33
:
13
أَفَمَنۡ هُوَ قَآئِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۗ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ قُلۡ سَمُّوهُمۡۚ أَمۡ تُنَبِّـُٔونَهُۥ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَم بِظَٰهِرٖ مِّنَ ٱلۡقَوۡلِۗ بَلۡ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكۡرُهُمۡ وَصُدُّواْ عَنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ
[ أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَى كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ ] ئایا خوایهك كه ههڵسوڕێنهری ههموو كهسێكهو كاروباری ههموو خهڵكێك بهڕێوه ئهبات و چاودێره بهسهریانهوه وهكو ئهو بت و كهسانه وایه كه ئهوان كردوویانه به شهریك بۆ خوای گهوره [ قُلْ سَمُّوهُمْ ] ئهی محمد - صلی الله علیه وسلم - پێیان بڵێ: دهی ناوی ئهو كهسانه بێنن كه كردووتانن به شهریك بۆ خواى گهوره [ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي الْأَرْضِ ] یان ئێوه ههواڵ به خوای گهوره ئهدهن به شتێك كه خوای گهوره نازانێ لهسهر زهویدا شهریكی ههبێ [ أَمْ بِظَاهِرٍ مِنَ الْقَوْلِ ] یاخود تهنها گومان و قسهیهكى پوچهڵه ئهیكهن و هیچ حهقیقهت و ڕاستیهكی نیه [ بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ ] بهڵكو كافران مهكرو فڕوفێڵیان بۆ ڕازێندراوهتهوه لهلایهن شهیتانهوه بۆ ئهوهی خهڵكی گومڕا بكهن [ وَصُدُّوا عَنِ السَّبِيلِ ] وه ڕێگریان ئهكرد له دینى خوای گهوره، یان شهیتان ڕێگری ئهوانی ئهكرد له دینى خوای گهوره [ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (٣٣) ] وه ههر كهسێكیش كه خوای گهوره گومڕای بكات لهبهر ئهوهی شایهنی هیدایهت نیه كهس ناتوانێ هیدایهتی بدات بۆ ڕێگای ڕاست.
التفاسير:
34
:
13
لَّهُمۡ عَذَابٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَقُّۖ وَمَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٖ
[ لَهُمْ عَذَابٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ] له ژیانى دونیادا خوای گهوره كافران سزا ئهدات بهدهست باوهڕداران به كوشتن و گرتن [ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ ] بهڵام سزای قیامهت زۆر سهختتره له سزای دونیا چونكه سزاى دونیا كۆتایى دێت و سزاى قیامهت كۆتایى نایات، وه ئاگرى دونیا بهشێكه له حهفتا بهشى ئاگرى دۆزهخ [ وَمَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَاقٍ (٣٤) ] وه له غهیری خوای گهوره كهس نیه له سزای خوای گهوره بیانپارێزێ.
التفاسير:
