Qurani Kərimin mənaca tərcüməsi - Özbək dilinə tərcümə- Məhəmməd Sadiq.
Зориёт
1
:
51
وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا
Чанг тўзитувчи(шамол)лар билан қасам.
التفاسير:
2
:
51
فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا
Юк кўтарувчи(булут)лар билан қасам.
التفاسير:
3
:
51
فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا
Осон юрувчи(кема)лар билан қасам.
التفاسير:
4
:
51
فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا
Иш тақсимловчи(фаришта)лар билан қасам.
التفاسير:
5
:
51
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ
Албатта, сизга ваъда қилинган нарса ростдир.
التفاسير:
6
:
51
وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ
Ва, албатта, қиёмат воқеъ бўлгувчидир.
التفاسير:
7
:
51
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ
Гўзал, мустаҳкам осмон билан қасам.
التفاسير:
8
:
51
إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ
Албатта, сизларнинг гапларингиз ихтилофлидир.
التفاسير:
9
:
51
يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ
У(Қуръон)дан ким бурилса, (бутунлай) буриб қўйиладир.
(Қуръондан бурилиб, бошқа нарсани тутмоқчи бўлган, ҳеч қачон нажот топмабди. Чунки, бир йўла залолатга бурилиб қолган бўлади.)
التفاسير:
10
:
51
قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ
Ёлғончиларга лаънат бўлсин!
التفاسير:
11
:
51
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ
Улар жаҳолатдаги ғофиллардир.
التفاسير:
12
:
51
يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ
Улар: «Ҳисоб-китоб куни қачон», деб сўрарлар.
التفاسير:
13
:
51
يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ
Бу кунда улар оловда азобланурлар.
التفاسير:
14
:
51
ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
«Азобингизни татиб кўринг», сиз «Қачон бўладир», деб шошилган нарса — шу!» (дейилур).
التفاسير:
15
:
51
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
Албатта, тақводорлар жаннатлар ва булоқлардадир.
التفاسير:
16
:
51
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ
Роббилари берган нарсаларни олувчилардир. Чунки, улар бундан олдин эҳсон қилувчилардан бўлганлардир.
التفاسير:
17
:
51
كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ
Улар кечалари оз ухлар эдилар.
التفاسير:
18
:
51
وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
Ва улар саҳарларда истиғфор айтар эдилар.
التفاسير:
19
:
51
وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
Ва молу мулкларида сўровчи ва бечораларнинг ҳаққи бордир.
التفاسير:
20
:
51
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ
Ва ерда чуқур ишонувчилар учун белгилар бор.
التفاسير:
21
:
51
وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
Ва ўзларингизда ҳам (белгилар) бор. Ёки кўрмаяпсизларми?!
التفاسير:
22
:
51
وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ
Ва осмонда ризқингиз ҳамда сизга ваъда қилинаётган нарса (бор).
التفاسير:
23
:
51
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ
Осмону ернинг Роббиси ила қасамки, албатта, у (ваъда) мисоли сиз нутқ қилаётганингиздек ҳақиқатдир.
التفاسير:
24
:
51
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
Сенга Иброҳимнинг карамли меҳмонларининг хабари келмадими?
التفاسير:
25
:
51
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
Улар унинг ҳузурига кириб, «Салом» деганларида, у «Салом, нотаниш қавмлар», деди.
التفاسير:
26
:
51
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ
Аҳлига (махфий) бориб, семиз бузоқни (пишириб) келтирди.
التفاسير:
27
:
51
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
Уни уларга яқин сурди ва: «Емайсизларми?» – деди.
التفاسير:
28
:
51
فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
Улардан хавфсиради. Улар: «Қўрқма», дедилар ва унга илмли ўғил башоратини бердилар.
التفاسير:
29
:
51
فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ
Бас, хотини қичқириб келди ва ўз юзига шапалоқ тушириб: «Қари, туғмас хотин-а?!» – деди.
التفاسير:
30
:
51
قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
Улар: «Сенинг Роббинг шундай деди. Албатта, Унинг Ўзи Ҳакийм ва Алиймдир», дедилар.
التفاسير:
31
:
51
۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
У: «Эй элчилар! Сизнинг ишингиз недир?» – деди.
التفاسير:
32
:
51
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
Улар: «Албатта, биз жиноятчи қавмга юборилганмиз.
التفاسير:
33
:
51
لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ
Уларнинг устидан лойдан (пиширилган) тошларни ташлаш учун.
التفاسير:
34
:
51
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ
Роббинг ҳузурида исрофчилар учун белгилаб қўйилганларни», дедилар.
التفاسير:
35
:
51
فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ва Биз у жойдан мўминларни чиқардик.
التفاسير:
36
:
51
فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
У ерда бир хонадондан бошқа мусулмонларни топмадик.
التفاسير:
37
:
51
وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Ва у ерда аламли азобдан қўрқадиганлар учун оят(белги) қолдирдик.
التفاسير:
38
:
51
وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
Ва Мусода ҳам (белги) бор. Биз уни Фиръавнга равшан ҳужжат ила юборганимизда...
التفاسير:
39
:
51
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
У юз ўгириб, ишонгани томон юрди ва: «(Мусо) сеҳргар ёки мажнундир», деди.
التفاسير:
40
:
51
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
Бас, Биз уни ва аскарларини тутиб денгизга ташладик ва у маломатга лойиқ иш қилувчи эди.
التفاسير:
41
:
51
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
Ва Одда ҳам (белги) бор. Вақтики, Биз уларга туғмас шамолни юбордик.
(Одатда, шамол ёмғир ёғишига сабаб бўлади. Од қавмига келган шамол эса уларга ёмғир эмас, бало-офат, ҳалокатни олиб келган, шунинг учун унинг туғмас, яъни бефойда деб сифатланяпти.)
التفاسير:
42
:
51
مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ
У қайси нарсага етиб борса, титиб ташламасдан қўймас.
التفاسير:
43
:
51
وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ
Ва Самудда ҳам (белги) бор. Уларга: «Вақтинчалик маза қилиб туринглар», дейилган вақтда...
التفاسير:
44
:
51
فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
Аллоҳнинг амридан бош тортдилар, бас, қараб турган ҳолларида уларни қаттиқ овоз тутди.
التفاسير:
45
:
51
فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ
Бас, улар ўринларидан туролмадилар ва ёрдам ҳам ололмадилар.
التفاسير:
46
:
51
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
Ва бундан аввал Нуҳ қавмини ҳам (ҳалок этганмиз). Албатта, улар фосиқ қавм эдилар.
التفاسير:
47
:
51
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
Осмонни Ўз қўлимизда(қудратимиз) ила бино қилдик. Албатта, Биз уни кенгайтирувчимиз.
التفاسير:
48
:
51
وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ
Ва ерни тўшаб қўйдик. Биз қандоқ ҳам яхши тайёрловчидирмиз!
التفاسير:
49
:
51
وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
Ва Биз ҳар бир нарсани жуфт яратдик. Шоядки, эсласангизлар.
التفاسير:
50
:
51
فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
Бас, фақат Аллоҳгагина қочинг. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман.
(Одатда инсон хавфу хатардан, бало-офатдан қочади. Бу оятда тилга олинган хавф-хатар — динсизлик, ғафлат ва осийликдир, ундан қочиш гуноҳ ва ҳаром ишларни тарк этиб, Аллоҳга илтижо этиш билан бўлади. Аллоҳга қочишда инсон учун улуғ саодат ва мартаба бордир.)
التفاسير:
51
:
51
وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
Ва Аллоҳга бошқа маъбудни шерик қилманглар. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман.
التفاسير:
52
:
51
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ
Худди шундай, булардан аввалгиларга ҳам ҳар бир Пайғамбар келган вақт (уни) сеҳргар ёки мажнун деганлар.
التفاسير:
53
:
51
أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
Келишиб олганмилар?! Йўқ, улар туғёнга кетган қавмлардир!
التفاسير:
54
:
51
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ
Улардан юз ўгир. Бас, сен маломатга қолувчи эмассан.
(Пайғамбарнинг вазифаси Аллоҳнинг амрини етказиш. У зот бу ишни ўз ўрнида адо этдилар. Мушриклар гапга кирмадилар, Пайғамбар алайҳиссалом улардан юз ўгирсалар, у зотга маломат йўқ.)
التفاسير:
55
:
51
وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ва эслатгин. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур.
التفاسير:
56
:
51
وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ
Жин ва инсонни фақат Менга ибодат қилишлари учунгина яратдим.
التفاسير:
57
:
51
مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ
Мен улардан ризқ хоҳламайман ва Мени овқатлантиришларини ҳам хоҳламасман.
التفاسير:
58
:
51
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ
Албатта, Аллоҳ Ўзи ризқ берувчи, қувват эгаси, шиддатлидир.
(Демак, Аллоҳ таоло инсу жиндан ризқ сўрамайди, балки уларга ризқ беради. Аллоҳнинг бирдан-бир ирода қилгани ибодатдир, инсу жинни яратишдан мақсад ҳам шудир. Лекин ибодатдан кимга фойда бор? Ибодат қилувчининг ўзига. Унга икки дунёнинг бахтини ибодат беради.)
التفاسير:
59
:
51
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ
Албатта, зулм қилганларга ўз биродарлари азобичалик азоб бор, шошилмасинлар.
التفاسير:
60
:
51
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
Кофирларга ваъда қилинаётган кунларида ҳалокат бўлсин.
التفاسير:
