Qurani Kərimin mənaca tərcüməsi - Qurani Kərimin müxtəsər tərfsiri - kitabının Fars dilinə tərcüməsi.
Səhifənin rəqəmi: 449:446 
103
:
37
فَلَمَّاۤ اَسْلَمَا وَتَلَّهٗ لِلْجَبِیْنِ ۟ۚ
پس آنگاه که هر دو در برابر الله فروتن و فرمانبردار شدند، ابراهیم علیه السلام پیشانی پسرش را بر زمین افکند تا برای اجرای فرمان الهی، او را قربانی کند.
التفاسير:
104
:
37
وَنَادَیْنٰهُ اَنْ یّٰۤاِبْرٰهِیْمُ ۟ۙ
و به ابراهیم علیه السلام درحالیکه تلاش میکرد فرمان الله بر ذبح پسرش را اجرا کند ندا دادیم که: ای ابراهیم.
التفاسير:
105
:
37
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّءْیَا ۚ— اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
قطعاً رؤیایی را که در خواب دیدی با عزم خویش بر ذبح پسرت محقق گرداندی، همانا ما - چنانکه با رهانیدن تو از این مصیبت بزرگ به تو پاداش دادیم- به نیکوکاران پاداش میدهیم و آنها را از مصیبتها و سختیها میرهانیم.
التفاسير:
106
:
37
اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْبَلٰٓؤُا الْمُبِیْنُ ۟
بهراستیکه این همان آزمایش آشکار است، و ابراهیم علیه السلام در آن موفق شده است.
التفاسير:
107
:
37
وَفَدَیْنٰهُ بِذِبْحٍ عَظِیْمٍ ۟
و اسماعیل علیه السلام را با قوچی بزرگ که به جای او قربانی شود رهانیدیم.
التفاسير:
108
:
37
وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ؗ
و یادی نیکو در امتهای آینده از ابراهیم علیه السلام باقی گذاشتیم.
التفاسير:
109
:
37
سَلٰمٌ عَلٰۤی اِبْرٰهِیْمَ ۟
درودی از جانب الله برای او، و دعایی برای ایمنی از هر آسیب و آفتی.
التفاسير:
110
:
37
كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
همانگونه که این پاداش را به ابراهیم علیه السلام در قبال طاعتش دادیم نیکوکاران را پاداش میدهیم.
التفاسير:
111
:
37
اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
بهراستیکه ابراهیم علیه السلام از بندگان مؤمن ما بود که آنچه را بندگی برای الله اقتضا میکند به جای میآورند.
التفاسير:
112
:
37
وَبَشَّرْنٰهُ بِاِسْحٰقَ نَبِیًّا مِّنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟
و او را به پاداش فرمانبرداری از الله در قربانی کردن تنها فرزندش، اسماعیل علیه السلام، به فرزندی دیگر که پیامبر و بندهای صالح میشود یعنی اسحاق علیه السلام مژده دادیم.
التفاسير:
113
:
37
وَبٰرَكْنَا عَلَیْهِ وَعَلٰۤی اِسْحٰقَ ؕ— وَمِنْ ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَّظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ مُبِیْنٌ ۟۠
و بر او و پسرش اسحاق علیه السلام برکتی از جانب خویش فرو فرستادیم، و نعمتها از جمله افزایش فرزندانشان را بر آنها زیاد کردیم، و از نسل آن دو برخی با طاعت خویش برای پروردگارش نیکوکار بودند، و برخی با کفر و ارتکاب گناهان، آشکارا بر خویش ستم میکردند.
التفاسير:
114
:
37
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلٰی مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟ۚ
و به تحقیق که بر موسی و بردارش هارون علیهما السلام با نبوت منت نهادیم.
التفاسير:
115
:
37
وَنَجَّیْنٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ
و آن دو و قومشان بنیاسرائیل را از بردگی فرعون و غرق شدن رهانیدیم.
التفاسير:
116
:
37
وَنَصَرْنٰهُمْ فَكَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِیْنَ ۟ۚ
و آنها را بر فرعون و لشکریانش پیروز کردیم، تا بر دشمنشان چیره شدند.
التفاسير:
117
:
37
وَاٰتَیْنٰهُمَا الْكِتٰبَ الْمُسْتَبِیْنَ ۟ۚ
و به موسی و برادرش هارون علیهما السلام تورات را کتابی آشکار و بدون هیچ ابهامی از جانب الله عطا کردیم.
التفاسير:
118
:
37
وَهَدَیْنٰهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیْمَ ۟ۚ
و آن دو را به راه راستی که هیچ انحرافی در آن نیست هدایت کردیم، یعنی راه دین اسلام که به رضایت آفریدگار سبحانه منجر میشود.
التفاسير:
119
:
37
وَتَرَكْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙۖ
و یادی نیک و ستایشی پاکیزه در امتهای آینده برای آن دو باقی گذاشتیم.
التفاسير:
120
:
37
سَلٰمٌ عَلٰی مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟
درودی از جانب الله برای شادی و تمجید از آن دو و دعای ایمنیشان از هر امر ناگواری.
التفاسير:
121
:
37
اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
در حقیقت همانگونه که این پاداش نیکو را به موسی و هارون علیهما السلام دادیم به کسانیکه به نیکویی از پروردگارشان اطاعت کردند پاداش میدهیم.
التفاسير:
122
:
37
اِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
بهراستیکه موسی و هارون از بندگان مؤمن به الله و عاملان به آنچه برایشان تشریع کرد بودند.
التفاسير:
123
:
37
وَاِنَّ اِلْیَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ
و همانا الیاس -علیه السلام- از جمله ى پیامبران پروردگارش بود، که الله متعال با نبوت و رسالت به او نعمت بخشیده بود.
التفاسير:
124
:
37
اِذْ قَالَ لِقَوْمِهٖۤ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟
آنگاه که به قوم خویش از بنیاسرائیل که بهسوی آنها فرستاده شد گفت: ای قوم من، آیا با اجرای اوامر الله از جمله توحید، و اجتناب از نواهی او مانند شرک، تقوای او تعالی را پیشه نمیکنید؟!
التفاسير:
125
:
37
اَتَدْعُوْنَ بَعْلًا وَّتَذَرُوْنَ اَحْسَنَ الْخَالِقِیْنَ ۟ۙ
آیا به جای الله تندیستان بَعل را عبادت میکنید، و عبادت الله را که بهترین آفرینندگان است رها میکنید؟!
التفاسير:
126
:
37
اللّٰهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟
و الله همان پروردگارتان است که شما را آفرید، و پیش از آفرینش شما پدرانتان را آفرید، پس او سزاوار عبادت است، نه بتهایی که هیچ سود و زیانی نمیرسانند.
التفاسير:
Bu səhifədə olan ayələrdən faydalar:
• قوله: ﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ دليل على أن إبراهيم وإسماعيل عليهما السلام كانا في غاية التسليم لأمر الله تعالى.
﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ [الصافات: 103] دلالت دارد بر اینکه ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام بهطور کامل در برابر امر الله تعالی تسلیم بودند.
• من مقاصد الشرع تحرير العباد من عبودية البشر.
یکی از مقاصد شریعت، آزاد سازی بندگان از بندگی انسانها است.
• الثناء الحسن والذكر الطيب من النعيم المعجل في الدنيا.
یاد نیک و تمجید به شایستگی از جمله نعمتهای به تعجیل افتاده در دنیا هستند.
