Qurani Kərimin mənaca tərcüməsi - Puştu dilinə tərcümə - "Ruvvad" tərcümə mərkəzi.
Səhifənin rəqəmi:
7
:
51
وَالسَّمَآءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ۟ۙ
قسم دى په آسمان، د لارو او ښكلا والا.
التفاسير:
8
:
51
اِنَّكُمْ لَفِیْ قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ۟ۙ
یقینا تاسو په خبره مختلفې کې یاست.
التفاسير:
9
:
51
یُّؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ اُفِكَ ۟ؕ
له دې (اسلام) څخه هغه څوک اړول كيږي چې (په ازل كې) اړول شوى وي.
التفاسير:
10
:
51
قُتِلَ الْخَرّٰصُوْنَ ۟ۙ
اټكل كوونكي رټل شوي دي.
التفاسير:
11
:
51
الَّذِیْنَ هُمْ فِیْ غَمْرَةٍ سَاهُوْنَ ۟ۙ
هغه کسان چې دوی په جهل کې غافل دي.
التفاسير:
12
:
51
یَسْـَٔلُوْنَ اَیَّانَ یَوْمُ الدِّیْنِ ۟ؕ
پوښتنې كوي چې (هغه) د سزا ورځ به كله وي؟
التفاسير:
13
:
51
یَوْمَ هُمْ عَلَی النَّارِ یُفْتَنُوْنَ ۟
هغه ورځ چې دوی به اور باندې اوسوځولی شي.
التفاسير:
14
:
51
ذُوْقُوْا فِتْنَتَكُمْ ؕ— هٰذَا الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تَسْتَعْجِلُوْنَ ۟
(اوس) د خپل عذاب خوند وڅكئ! دا دي هغه څه چې تاسو بيړه پرې كوله.
التفاسير:
15
:
51
اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ
بېشكه متقيان په باغونو او چينو كې دي.
التفاسير:
16
:
51
اٰخِذِیْنَ مَاۤ اٰتٰىهُمْ رَبُّهُمْ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَبْلَ ذٰلِكَ مُحْسِنِیْنَ ۟ؕ
څه چې خپل پالونکي يې وركړي د هغو را اخيستونكي به وي، بېشکه هغوى له دې وړاندې نيكان وو.
التفاسير:
17
:
51
كَانُوْا قَلِیْلًا مِّنَ الَّیْلِ مَا یَهْجَعُوْنَ ۟
هغوى به د شپې لږ (وخت) ويده كېدل.
التفاسير:
18
:
51
وَبِالْاَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُوْنَ ۟
او په سهارونو كې به يې بخښنې غوښتلې.
التفاسير:
19
:
51
وَفِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟
او په مالونو كې به يې د سوالګر او سوال نه كوونكي مسكين لپاره برخه وه.
التفاسير:
20
:
51
وَفِی الْاَرْضِ اٰیٰتٌ لِّلْمُوْقِنِیْنَ ۟ۙ
او په ځمكه كې (ډېرې) نښانې دي باور كوونكو لپاره.
التفاسير:
21
:
51
وَفِیْۤ اَنْفُسِكُمْ ؕ— اَفَلَا تُبْصِرُوْنَ ۟
او ستاسي په خپلو ځانو كې هم، نو آيا تاسو يې نه وينئ؟
التفاسير:
22
:
51
وَفِی السَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوْعَدُوْنَ ۟
او ستاسي روزي او څه چې درسره ژمنه كيږي (ټول) په آسمان كې دي.
التفاسير:
23
:
51
فَوَرَبِّ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ اِنَّهٗ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَاۤ اَنَّكُمْ تَنْطِقُوْنَ ۟۠
نو د آسمان او ځمكې په رب قسم چې دا بالكل رېښتيا دي لكه دا تاسو چې خبرې كوئ.
التفاسير:
24
:
51
هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ ضَیْفِ اِبْرٰهِیْمَ الْمُكْرَمِیْنَ ۟ۘ
آيا د ابراهيم (عليه السلام) د عزتمنو مېلمنو خبر درته راغلى؟
التفاسير:
25
:
51
اِذْ دَخَلُوْا عَلَیْهِ فَقَالُوْا سَلٰمًا ؕ— قَالَ سَلٰمٌ ۚ— قَوْمٌ مُّنْكَرُوْنَ ۟
كله چې په هغه ورننوتل وېلې سلام دې وي، هغه وويل سلام دې (پر تاسي هم) وي، څه نا اشنا خلک یاست.
التفاسير:
26
:
51
فَرَاغَ اِلٰۤی اَهْلِهٖ فَجَآءَ بِعِجْلٍ سَمِیْنٍ ۟ۙ
بيا غلى كور ته ولاړ او يو چاغ (څرب) خوسى يې راوړ.
التفاسير:
27
:
51
فَقَرَّبَهٗۤ اِلَیْهِمْ قَالَ اَلَا تَاْكُلُوْنَ ۟ؗ
چې هغوى ته يې نېږدې كړ، وېلې: ولې يې نه خورئ؟
التفاسير:
28
:
51
فَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیْفَةً ؕ— قَالُوْا لَا تَخَفْ ؕ— وَبَشَّرُوْهُ بِغُلٰمٍ عَلِیْمٍ ۟
نو له هغوى نه يې په زړه كې وېره راغله، هغوى ويل: مه وېرېږه او د يو ښه عالم هلک (زوى) زېرى يې وركړ.
التفاسير:
29
:
51
فَاَقْبَلَتِ امْرَاَتُهٗ فِیْ صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوْزٌ عَقِیْمٌ ۟
نو ښځه يې په حيرانۍ رامخكې شوه، غږ يې وكړ نو مخ ته يې ټس وركړ وېلې: بوډۍ او شنډه!
التفاسير:
30
:
51
قَالُوْا كَذٰلِكِ ۙ— قَالَ رَبُّكِ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْحَكِیْمُ الْعَلِیْمُ ۟
هغوى وويل: (هو) همداسې ستا رب ويلي دي، بېشكه هغه حكمت والا ښه پوه دى.
التفاسير:
