Qurani Kərimin mənaca tərcüməsi - Malabar dilinə tərcümə - Abdulhəmid Heydər və Kənhi Muhəmməd.
Səhifənin rəqəmi:
39
:
17
ذٰلِكَ مِمَّاۤ اَوْحٰۤی اِلَیْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ ؕ— وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتُلْقٰی فِیْ جَهَنَّمَ مَلُوْمًا مَّدْحُوْرًا ۟
നിന്റെ രക്ഷിതാവ് നിനക്ക് ബോധനം നല്കിയ ജ്ഞാനത്തില് പെട്ടതത്രെ അത്. അല്ലാഹുവോടൊപ്പം മറ്റൊരു ആരാധ്യനെയും നീ സ്ഥാപിക്കരുത്. എങ്കില് ആക്ഷേപിക്കപ്പെട്ടവനും പുറം തള്ളപ്പെട്ടവനുമായി നീ നരകത്തില് എറിയപ്പെടുന്നതാണ്
التفاسير:
40
:
17
اَفَاَصْفٰىكُمْ رَبُّكُمْ بِالْبَنِیْنَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنَاثًا ؕ— اِنَّكُمْ لَتَقُوْلُوْنَ قَوْلًا عَظِیْمًا ۟۠
എന്നാല് നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവ് ആണ്മക്കളെ നിങ്ങള്ക്കു പ്രത്യേകമായി നല്കുകയും, അവന് മലക്കുകളില് നിന്ന് പെണ്മക്കളെ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുകയാണോ? തീര്ച്ചയായും ഗുരുതരമായ ഒരു വാക്ക് തന്നെയാകുന്നു നിങ്ങള് പറയുന്നത്.
التفاسير:
41
:
17
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِیْ هٰذَا الْقُرْاٰنِ لِیَذَّكَّرُوْا ؕ— وَمَا یَزِیْدُهُمْ اِلَّا نُفُوْرًا ۟
അവര് ആലോചിച്ച് മനസ്സിലാക്കുവാന് വേണ്ടി ഈ ഖുര്ആനില് നാം (കാര്യങ്ങള്) വിവിധ രൂപത്തില് വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് അവര്ക്ക് അത് അകല്ച്ച വര്ദ്ധിപ്പിക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്.
التفاسير:
42
:
17
قُلْ لَّوْ كَانَ مَعَهٗۤ اٰلِهَةٌ كَمَا یَقُوْلُوْنَ اِذًا لَّابْتَغَوْا اِلٰی ذِی الْعَرْشِ سَبِیْلًا ۟
(നബിയേ,) പറയുക: അവര് പറയും പോലെ അവനോടൊപ്പം മറ്റുദൈവങ്ങളുണ്ടായിരുന്നെങ്കില് സിംഹാസനാധിപന്റെ അടുക്കലേക്ക് അവര് (ആ ദൈവങ്ങള്) വല്ല മാര്ഗവും തേടുക തന്നെ ചെയ്യുമായിരുന്നു.(17)
17) ഈ വാക്യത്തിന് രണ്ട് വിധത്തില് വിശദീകരണം നല്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഒന്ന്, പ്രപഞ്ചനാഥന്ന് പുറമെ മറ്റു ദൈവങ്ങളുണ്ടായിരുന്നെങ്കില് അവൻ്റെയടുത്ത് ചെന്ന് അവനുമായി പൊരുതി അധികാരം കൈവശപ്പെടുത്താന് അവര് ശ്രമിക്കുമായിരുന്നു. രണ്ട്, ദിവ്യത്വം ആരോപിക്കപ്പെട്ട മലക്കുകള്, മഹാത്മാക്കള് തുടങ്ങിയവരെയാണ് നിങ്ങള് ആരാധിക്കുന്നതെങ്കില് അത് നിരര്ത്ഥകമാണ്. കാരണം, അവരൊക്കെ സിംഹാസനാധിപനായ അല്ലാഹുവിങ്കല് സാമീപ്യത്തിനുളള മാര്ഗ്ഗം തേടുന്നവരാണ്. അപ്പോള് അവരോട് പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല.
التفاسير:
43
:
17
سُبْحٰنَهٗ وَتَعٰلٰی عَمَّا یَقُوْلُوْنَ عُلُوًّا كَبِیْرًا ۟
അവന് എത്ര പരിശുദ്ധന്! അവര് പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയതിനെല്ലാം ഉപരിയായി അവന് വലിയ ഔന്നത്യം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
التفاسير:
44
:
17
تُسَبِّحُ لَهُ السَّمٰوٰتُ السَّبْعُ وَالْاَرْضُ وَمَنْ فِیْهِنَّ ؕ— وَاِنْ مِّنْ شَیْءٍ اِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهٖ وَلٰكِنْ لَّا تَفْقَهُوْنَ تَسْبِیْحَهُمْ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ حَلِیْمًا غَفُوْرًا ۟
ഏഴ് ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും അവയിലുള്ളവരും അവന്റെ പരിശുദ്ധിയെ പ്രകീര്ത്തിക്കുന്നു യാതൊരു വസ്തുവും അവനെ സ്തുതിച്ച് കൊണ്ട് (അവന്റെ) പരിശുദ്ധിയെ പ്രകീര്ത്തിക്കാത്തതായി ഇല്ല. പക്ഷെ അവരുടെ കീര്ത്തനം നിങ്ങള് ഗ്രഹിക്കുകയില്ല. തീര്ച്ചയായും അവന് സഹനശീലനും ഏറെ പൊറുക്കുന്നവനുമാകുന്നു.
التفاسير:
45
:
17
وَاِذَا قَرَاْتَ الْقُرْاٰنَ جَعَلْنَا بَیْنَكَ وَبَیْنَ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُوْرًا ۟ۙ
നീ ഖുര്ആന് പാരായണം ചെയ്താല് നിന്റെയും പരലോകത്തില് വിശ്വസിക്കാത്തവരുടെയും ഇടയില് ദൃശ്യമല്ലാത്ത ഒരു മറ നാം വെക്കുന്നതാണ്.
التفاسير:
46
:
17
وَّجَعَلْنَا عَلٰی قُلُوْبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ یَّفْقَهُوْهُ وَفِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَقْرًا ؕ— وَاِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْاٰنِ وَحْدَهٗ وَلَّوْا عَلٰۤی اَدْبَارِهِمْ نُفُوْرًا ۟
അവരത് ഗ്രഹിക്കുന്നതിന് (തടസ്സമായി) അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിന്മേല് നാം മൂടികള് വെക്കുന്നതും, അവരുടെ കാതുകളില് നാം ഒരു തരം ഭാരം വെക്കുന്നതുമാണ്.(18) ഖുര്ആന് പാരായണത്തില് നിന്റെ രക്ഷിതാവിനെപ്പറ്റി മാത്രം നീ പ്രസ്താവിച്ചാല് അവര് വിറളിയെടുത്ത് പുറം തിരിഞ്ഞ് പോകുന്നതാണ്.
18) ഏകനായ അല്ലാഹുവിലും പരലോകത്തിലും അവര് വിശ്വസിക്കാന് കൂട്ടാക്കാത്തതിനാല് അല്ലാഹു അവരുടെ മനസ്സുകളെ അടഞ്ഞ സ്ഥിതിയിലാക്കുന്നതാണ് എന്നര്ഥം.
التفاسير:
47
:
17
نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَسْتَمِعُوْنَ بِهٖۤ اِذْ یَسْتَمِعُوْنَ اِلَیْكَ وَاِذْ هُمْ نَجْوٰۤی اِذْ یَقُوْلُ الظّٰلِمُوْنَ اِنْ تَتَّبِعُوْنَ اِلَّا رَجُلًا مَّسْحُوْرًا ۟
നീ പറയുന്നത് അവര് ശ്രദ്ധിച്ചുകേള്ക്കുന്ന സമയത്ത് എന്തൊരു കാര്യമാണ് അവര് ശ്രദ്ധിച്ചുകേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന് നമുക്ക് നല്ലവണ്ണം അറിയാം.(19) അവര് സ്വകാര്യം പറയുന്ന സന്ദര്ഭം, അഥവാ മാരണം ബാധിച്ച ഒരാളെ മാത്രമാണ് നിങ്ങള് പിന്തുടരുന്നത് എന്ന് (നിന്നെ പരിഹസിച്ചുകൊണ്ട്) അക്രമികള് പറയുന്ന സന്ദര്ഭവും (നമുക്ക് നല്ലവണ്ണം അറിയാം.)
19) വിമര്ശനത്തിന്ന് പഴുത് കണ്ടെത്താന് വേണ്ടിയായിരുന്നു അവര് നബി(ﷺ)യുടെ വാക്കുകള് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നത്.
التفاسير:
48
:
17
اُنْظُرْ كَیْفَ ضَرَبُوْا لَكَ الْاَمْثَالَ فَضَلُّوْا فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ سَبِیْلًا ۟
(നബിയേ,) നോക്കൂ; എങ്ങനെയാണ് അവര് നിനക്ക് ഉപമകള് പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയതെന്ന്. അങ്ങനെ അവര് പിഴച്ചു പോയിരിക്കുന്നു. അതിനാല് അവര്ക്ക് ഒരു മാര്ഗവും പ്രാപിക്കാന് സാധിക്കുകയില്ല.
التفاسير:
49
:
17
وَقَالُوْۤا ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا وَّرُفَاتًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ خَلْقًا جَدِیْدًا ۟
അവര് പറഞ്ഞു: നാം എല്ലുകളും ജീര്ണാവശിഷ്ടങ്ങളുമായിക്കഴിഞ്ഞാല് തീര്ച്ചയായും നാം പുതിയൊരു സൃഷ്ടിയായി ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നതാണോ?
التفاسير:
