Qurani Kərimin mənaca tərcüməsi - Dari dilinə tərcümə - Məhəmməd Ənvər Bədəxşani.
Səhifənin rəqəmi:
90
:
23
بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
بلکه حق را برای آنها آوردهایم، و البته آنان دروغگو هستند.
التفاسير:
91
:
23
مَا ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ مِن وَلَدٖ وَمَا كَانَ مَعَهُۥ مِنۡ إِلَٰهٍۚ إِذٗا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهِۭ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
الله هیچ فرزندی نگرفته است و هیچ معبودی با او نبوده است، (اگر چنین میبود) هر معبودی آنچه را آفریده بود، با خود میبرد، و حتما بعضی از آنان بر بعضی دیگر غالب میشدند، (لذا) منزه و پاک است الله از آنچه (کافران در حق او) وصف میکنند.
التفاسير:
92
:
23
عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
(الله) دانای پنهان و آشکار است، پس برتر است الله از آنچه مشرکین با او شریک مقرر میکنند.
التفاسير:
93
:
23
قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ
بگو: ای پروردگارم! اگر آنچه را که به آنان وعده داده شده است به من نشان دهی.
التفاسير:
94
:
23
رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
ای پروردگارم! پس مرا (در آن وقت) در جملۀ قوم ظالم قرار مده.
التفاسير:
95
:
23
وَإِنَّا عَلَىٰٓ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمۡ لَقَٰدِرُونَ
و به راستی ما بر آن تواناییم که آنچه را به آنان وعده میدهیم، به تو نشان دهیم.
التفاسير:
96
:
23
ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ ٱلسَّيِّئَةَۚ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَصِفُونَ
بدی را به روشی که آن بهتر است دفع کن، ما به آنچه وصف میکنند داناتریم.
التفاسير:
97
:
23
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ
و بگو: ای پروردگارم! از وسوسههای شیاطین به تو پناه میبرم.
التفاسير:
98
:
23
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ
و (ای پروردگارم) از این که شیاطین پیش من حاضر شوند، به تو پناه میبرم.
التفاسير:
99
:
23
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ
تا آن که مرگ بهسوی یکی از آنان آید، گوید: ای پروردگارم! مرا (به دنیا) باز گردانید.
التفاسير:
100
:
23
لَعَلِّيٓ أَعۡمَلُ صَٰلِحٗا فِيمَا تَرَكۡتُۚ كَلَّآۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
تا در سرایی که (فرصتها را) از دست داده بودم، کار نیک انجام دهم. نه، هرگز! چون آن سخنی است که او گویندۀ آن (تنها بر زبان) است، و پیش روی آنها حایلی است تا روزی که برانگیخته شوند.
التفاسير:
101
:
23
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَلَآ أَنسَابَ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ وَلَا يَتَسَآءَلُونَ
پس چون در صور دمیده شود، پس هیچگونه نسبت قرابت در میانشان نمیماند و (در آن روز) از یکدیگر نمیپرسند.
التفاسير:
102
:
23
فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
پس کسانی که میزان اعمال نیکشان سنگین باشد، پس این گروه، ایشان نجات یافتهگاناند.
التفاسير:
103
:
23
وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فِي جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ
و کسانی که کفّۀ اعمال نیکشان سبک باشد، اینان خویشتن را خساره مند نمودهاند، و در جهنم همیشه خواهند ماند.
التفاسير:
104
:
23
تَلۡفَحُ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ وَهُمۡ فِيهَا كَٰلِحُونَ
و آتش دوزخ چهرههایشان را میسوزاند، و آنها در آنجا غمگین و ترش رویاند.
التفاسير:
