আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - পুস্তু অনুবাদ আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীম
পৃষ্ঠা নং:
166
:
3
وَمَاۤ اَصَابَكُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعٰنِ فَبِاِذْنِ اللّٰهِ وَلِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۙ
او هغه څه چې درورسیدل تاسو ته له مرګ (شهادت) زخمي کېدو او ناکامۍ څخه د اُحد د جنګ په ورځ؛ کله چې ستاسو ډله او د کافرانو ډله سره یوځای شوې، نو بس دا د الله تعالی په اذن او تقدیر سره وو؛ د غټو حکمتونو له وجې نه چې په دې سره ریښتوني مومنان ښکاره کړي.
التفاسير:
167
:
3
وَلِیَعْلَمَ الَّذِیْنَ نَافَقُوْا ۖۚ— وَقِیْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ اَوِ ادْفَعُوْا ؕ— قَالُوْا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَّاتَّبَعْنٰكُمْ ؕ— هُمْ لِلْكُفْرِ یَوْمَىِٕذٍ اَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْاِیْمَانِ ۚ— یَقُوْلُوْنَ بِاَفْوَاهِهِمْ مَّا لَیْسَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ ؕ— وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا یَكْتُمُوْنَ ۟ۚ
او ترڅو هغه منافقان څرګند شي چې کله ورته ويل کيږي د الله په لار کې وجنګېږئ او يا د مسلمانانو د لښکر په زياتولو سره دفاع وکړئ، هغوی وايي: که موږ پوهېدلئ چې هلته به جګړه وي؛ نو هرومرو به مو ستاسو پيروي کړې وای، خو موږ پوهېږو چې ستاسو او د هغوی ترمنځ به جګړه نه وي، هغوی په داسې حال کې کفر ته ډېر نېږدې دي تر هغه څه چې د هغوی پر ايمان دې دلالت وکړي، هغوی په ژبو هغه څه وايي چې په زړونو کې يې نه دي، او الله پر هغه څه ډېر پوه دی چې هغوی يې په سينو کې پټوي او پر هغو به سزا ورکړي.
التفاسير:
168
:
3
اَلَّذِیْنَ قَالُوْا لِاِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوْا لَوْ اَطَاعُوْنَا مَا قُتِلُوْا ؕ— قُلْ فَادْرَءُوْا عَنْ اَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
دا هغه کسان دي چې د جنګ څخه وروسته پاتې شوي وو، او ویل یې د خپلو هغو خپلوانو باره کې چې د احد په ورځ مړه شوي وو: که چیرته دوی زمونږ خبره منلې وای او جنګ ته نه وی وتلې نو یقینا دوی به نه و مړه شوي، -ای پیغمبره- ته رد وکړه په دوی باندې او ورته ووایه: تاسو د خپلو ځانونو څخه مرګ لرې کړئ کله چې په تاسو مرګ راشي که چیرته تاسو رښتوني یاست په خپله دعوه کې چې که چیرته هغوی ستاسو خبره منلی وی نه به وو مړه شوي، او یقینا چې ستاسو د مرګ نه د ژغورل کیدو سبب د الله تعالی په لاره کې د جهاد نه پاتې کېدل وو.
التفاسير:
169
:
3
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِیْنَ قُتِلُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ اَمْوَاتًا ؕ— بَلْ اَحْیَآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُوْنَ ۟ۙ
او ته ګمان مه کوه -ای پیغمبره- چې یقینا هغه کسان چې د الله تعالی په لاره کې شهیدان شوي دي چې هغوي مړه دي، بلکه هغوئ ژوندي دي په خاص ژوند سره د الله تعالی په نیز په کور د عزت کې، خوراک ورکول کیږي هغوی ته د بېلابیل ډول نعمتونو څخه؛ چې د الله تعالی څخه پرته پرې بل څوک نه پوهیږي.
التفاسير:
170
:
3
فَرِحِیْنَ بِمَاۤ اٰتٰىهُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ ۙ— وَیَسْتَبْشِرُوْنَ بِالَّذِیْنَ لَمْ یَلْحَقُوْا بِهِمْ مِّنْ خَلْفِهِمْ ۙ— اَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُوْنَ ۟ۘ
بیشکه پټ کړي دوی لره نیک بختیو، او راګیر کړي دوی لره خوشحالیو، په سبب د هغه احسان چې الله تعالی په دوی کړی د خپل فضل نه، او دوی تمنا او انتظار کوي چې یوځاي به شي د دوی سره وروڼه د دوی هغه چې په دنیا کې پاتې شوي، که چیرته دوی په جهاد کې شهیدان شي نو دوی به هم خامخا د هغوی په شان فضیلت حاصل کړي، او په دوی به هیڅ قسم ویره نه وي په هغو حالاتو د آخرت کې چې دوی ورسره مخامخ کیږي، او نه به دوی خفه وي په هغه برخه چې لدوی څخه په دنیا کې پاتې شوي وي.
التفاسير:
171
:
3
یَسْتَبْشِرُوْنَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ ۙ— وَّاَنَّ اللّٰهَ لَا یُضِیْعُ اَجْرَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
او خوشحالیږی به دوی د دې سره په ډیر لوی ثواب چې د الله تعالی له طرفه یې دوی انتظار کوي، او د ثواب نه علاوه به هم دا خوشحالي ډیره لویه وي، او بیشکه الله تعالی نه بربادوي ثواب د مومنانو، بلکه پوره پوره بدلې ورله پرې ورکوي، او د هغې نه زیاتې هم ورکوي.
التفاسير:
172
:
3
اَلَّذِیْنَ اسْتَجَابُوْا لِلّٰهِ وَالرَّسُوْلِ مِنْ بَعْدِ مَاۤ اَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۛؕ— لِلَّذِیْنَ اَحْسَنُوْا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا اَجْرٌ عَظِیْمٌ ۟ۚ
هغه کسان چې منلی يې دی د الله تعالی او د هغه د رسول حکم؛ کله چې هغوی ته د الله -تعالی- په لاره کې د جهاد لپاره د وتلو بلنه ورکړل شوه، او د مشرکانو سره د مخامخ کیدو لپاره د حمراء الاسد په جنګ کې هغه چې د احد د جنګ څخه وروسته وشو کله چې مومنانو ته د احد په ورځ زخمونه وررسیدلي وو، نو پس دغو زخمونو دوی د الله -تعالی- او د هغه د رسول د بلنې له قبلولو څخه ایسار نه کړل. د هغه چا لپاره چې احسان یې کړی وي په خپلو عملونو کې، او د الله تعالی څخه ویریدلی وي د هغه د حکمونو په عملی کولو او د هغه له منهیاتو څخه په ځان ساتلو سره، ډیر لوی اجر دی د الله تعالی له طرفه، او هغه جنت دی.
التفاسير:
173
:
3
اَلَّذِیْنَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ اِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوْا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ اِیْمَانًا ۖۗ— وَّقَالُوْا حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكِیْلُ ۟
هغه کسان چې ځینې مشرکانو ورته وویل: بیشکه قریشو د ابو سفیان په مشرۍ ستاسو خلاف خلک راټول کړي ستاسو د جنګ لپاره او ستاسو د ختمولو لپاره، نو تاسو له هغوی څخه وویریږئ او د هغوی سره د مخامخ کیدو څخه ځان وساتئ، نو بس زیات کړو دوی لره دې خبرې او ویرې ورکولو په الله تعالی تصدیق او د هغه په وعدو باندې یقین، نو بس د هغوی ملاقات ته ورووتل او ویل یې: الله تعالی مونږ لره کافي دی، او هغه غوره د هغه چا نه دی چې مونږ ورته خپل کارونه وسپارو.
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• من سنن الله تعالى أن يبتلي عباده؛ ليتميز المؤمن الحق من المنافق، وليعلم الصادق من الكاذب.
د الله تعالی له طریقو څخه دا دي چې په خپلو بندګانو امتحان کوي؛ د دې لپاره چې ریښتوني مؤمنان له منافقانو څخه جلا کړي، او د دې لپاره چې ريښتیا ویونکی له دروغجنو څخه ښکاره کړي.
• عظم منزلة الجهاد والشهادة في سبيل الله وثواب أهله عند الله تعالى حيث ينزلهم الله تعالى بأعلى المنازل.
د جهاد او د الله تعالی په لار کې د شهادت لوړه مرتبه او د هغوی ثوابونه د الله تعالی په نیز چې الله تعالی به یې لوړو مرتبو ته رسوي.
• فضل الصحابة وبيان علو منزلتهم في الدنيا والآخرة؛ لما بذلوه من أنفسهم وأموالهم في سبيل الله تعالى.
د صحابه کرامو فضیلت او په دینا او آخرت کې د هغوی د لوړو مرتبو بیانول؛ لدې امله چې هغوی خپل نفسونه او مالونه د الله تعالی په لار کې خرچ کړي دي.
