ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
69
:
6
وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَلَٰكِن ذِكۡرَىٰ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ
Аллоҳдан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш билан тақво қиладиган зотлар зиммасида анави золимларнинг ҳисобидан ҳеч нарса йўқ. Уларнинг вазифаси уларни қилаётган гуноҳларидан қайтариб қўйиш, холос. Шояд, шунда Аллоҳдан тақво қилиб, буйруқларини бажарсалар ва тақиқларидан тийилсалар.
التفاسير:
70
:
6
وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَعِبٗا وَلَهۡوٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ وَذَكِّرۡ بِهِۦٓ أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ بِمَا كَسَبَتۡ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ وَإِن تَعۡدِلۡ كُلَّ عَدۡلٖ لَّا يُؤۡخَذۡ مِنۡهَآۗ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبۡسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْۖ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ
Эй Пайғамбар, динини ўйин, кўнгилхушлик қилиб олган анави масхарабоз мушрикларни қўяверинг. Уларни дунё ҳаётининг фоний неъматлари алдаб қўйган. Эй Пайғамбар, сиз одамларга Қуръон билан насиҳат қилаверинг. Токи, бирон жон ўз қилмишлари туфайли Аллоҳдан бошқа ёрдам берадиган дўсти ҳам, Аллоҳнинг азобидан қутқариб қоладиган оқловчиси ҳам бўлмаган, Аллоҳнинг азобидан қутулиш учун ҳамма нарсасини берган тақдирда ҳам ундан қабул қилинмайдиган қиёмат кунида ҳалокатга юз тутмасин. Улар қиёмат кунида ўз қилмишлари туфайли ўзларини ўзлари ҳалокатга отадиган кимсалардир. У кунда кофирликлари учун ичадиган ичимликлари қайноқ сув бўлади, ўзларига аламли азоб бордир.
التفاسير:
71
:
6
قُلۡ أَنَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰٓ أَعۡقَابِنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ كَٱلَّذِي ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّيَٰطِينُ فِي ٱلۡأَرۡضِ حَيۡرَانَ لَهُۥٓ أَصۡحَٰبٞ يَدۡعُونَهُۥٓ إِلَى ٱلۡهُدَى ٱئۡتِنَاۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۖ وَأُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Эй Пайғамбар, айтинг: «Аллоҳни қўйиб, бизга фойда ҳам, зарар ҳам келтирмайдиган бутларга ибодат қиламизми? Худди дўстлари, бу ёққа кел, деб ҳидоятга чақириб турган бўлса ҳам уларга қулоқ солмай, шайтоннинг гапига кириб, йўлдан адашиб, ҳайрону саргардон юрган кимсага ўхшаб, бизни Аллоҳ ҳидоят қилганидан кейин ҳам яна ортимизга қайтиб, иймондан юз ўгирамизми, муртад бўламизми?» Эй Пайғамбар, айтинг: «Аллоҳнинг ҳидоятигина чин ҳидоятдир. Аллоҳ бизни Уни ягона деб билиш ва ёлғиз Унгагина ибодат қилишга буюрган. У барча оламлар Парвардигоридир".
التفاسير:
72
:
6
وَأَنۡ أَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّقُوهُۚ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
Аллоҳ бизга намозни тўкис адо этишни ва Аллоҳдан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила тақво қилишни буюрди. У шундай Зотки, Қиёмат кунида барча бандалар Унинг олдида тўпланурлар ва уларнинг амалларига яраша жазо ёки мукофотларини берур.
التفاسير:
73
:
6
وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
Осмонлару ерни ҳақ билан яратган зот Аллоҳ субҳонаҳудир. У бир нарсага, бўл деса, тамом, у бўлур. Қиёмат кунида, туринглар деса, ҳамма бандалар туриб келади. Унинг айтгани ҳақдирки, албатта рўй беради. Қиёмат куни Исрофил иккинчи сурни чалганда подшоҳлик ёлғиз Уникидир. Яширин нарсаларни ҳам, ошкора нарсаларни ҳам Билувчидир. Яратишида ҳам, тадбирида ҳам ҳикмат билан иш қилувчидир. Хабардор Зотдирки, ҳеч нарса Ундан яширин қолмас. У Зот учун яширин ишлар ҳам ошкора ишлардек аёндир.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• الداعية إلى الله تعالى ليس مسؤولًا عن محاسبة أحد، بل هو مسؤول عن التبليغ والتذكير.
Аллоҳга чақирадиган даъватчи ҳеч кимнинг ҳисоб-китобига масъул эмас. У фақат етказиш ва эслатиш ишигагина жавобгардир.
• الوعظ من أعظم وسائل إيقاظ الغافلين والمستكبرين.
Ғофиллар ва мутакаббирларни уйғотишнинг энг катта усули ваъз-насиҳатдир.
• من دلائل التوحيد: أن من لا يملك نفعًا ولا ضرًّا ولا تصرفًا، هو بالضرورة لا يستحق أن يكون إلهًا معبودًا.
Тавҳид далилларидан: Фойда ҳам, зарар ҳам келтира олмайдиган, ҳеч ишнинг уддасидан чиқолмайдиган нарса ўз-ўзидан илоҳ, маъбуд бўлишга нолойиқдир.
