Аллоҳни такбир, таҳлил билан саноқли кунларда, зул-ҳижжанинг ўн биринчи, ўн иккинчи ва ўн учинчи кунлари эсланглар. Ким шошилиб, тош отгандан кейин Минодан ўн иккинчи куни чиқиб кетса, ҳечқиси йўқ, унга гуноҳ бўлмайди. Чунки Аллоҳ унга бу енгилликни берган. Ким ўн учинчи зул-ҳижжагача қолса ва кейин тош отса, унга ҳам гуноҳ йўқ, ибодатни тўлароқ қилиб, Пайғамбар алайҳиссаломнинг суннатларига эргашган бўлади. Буларнинг ҳаммаси ҳажини тақво билан Аллоҳ буюрганидек қилган кишилар учундир. Аллоҳнинг буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш билан У Зотдан тақво қилинглар ва шуни аниқ билингларки, ҳамманглар ёлғиз Ўша Зотнинг ҳузурида тўпланасизлар. Кейин амалларингга яраша жазо ёки мукофотингларни беради.
Эй Пайғамбар алайҳиссалом, шундай мунофиқлар борки, уларнинг тилларидан чиқаётган гаплар бу дунёда сизни ўзига тортади, жуда чиройли гапирадилар. Сизга улар худди рост гапираётгандек, насиҳат қилаётгандек туюлади. Аслида уларнинг мақсади моли ва жонини асраб қолиш, холос. Улар ҳатто қалбларида иймон ва эзгулик борлигига Аллоҳни гувоҳ қиладилар. Аслида эса улар мусулмонларнинг ашаддий душманлари.
Одамлар орасида ўз жонини Аллоҳнинг розилиги йўлига тикиб, ҳаётини Парвардигорига итоат этиш, Унинг йўлида, розилигини истаб жиҳод қилиш каби улуғ ишлар билан ўтказадиганлари ҳам бор. Аллоҳ бандаларига ўта марҳаматли ва ғамхўр-меҳрибондир.
Ҳеч қандай шубҳа аралашмаган, рад этиб бўлмайдиган ҳужжат ва далиллар келганидан кейин ҳам йўлдан озадиган бўлсангиз, билингки, Аллоҳ Қудратли, қаҳри қаттиқ ҳамда ҳар бир тадбир қилиши ва шариатлаштиришида ҳикмат билан иш қиладиган Зотдир. Шундай экан, Уни улуғланглар ва Ундан қўрқинглар.
Ҳақ йўлдан озиб, шайтоннинг йўлларига кириб кетган бу бадбахтларни бир ёмон оқибат кутяпти. Қиёмат кунида Аллоҳ Ўзининг буюклигига лойиқ бир тарзда - булутдан бўлган соябон остида келади. Фаришталар ҳам келиб, уларни ҳар тарафдан қуршаб олади. Ана шу пайтда Аллоҳ Ўзининг ҳукмини айтади ва ишни битиради. Ҳамма халойиқ ҳам, уларнинг ишлари ҳам ҳар қандай нуқсондан пок ёлғиз Аллоҳга қайтарилади.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• التقوى حقيقة لا تكون بكثرة الأعمال فقط، وإنما بمتابعة هدي الشريعة والالتزام بها.
Тақво бир ҳақиқатдир. У ёлғиз кўп амал қилишнинг ўзи билан ҳосил бўлиб қолмайди. Унинг ҳосил бўлиши учун шариат кўрсатмаларига оғишмай амал қилиш, уларга қаттиқ риоя этиш лозим.
• الحكم على الناس لا يكون بمجرد أشكالهم وأقوالهم، بل بحقيقة أفعالهم الدالة على ما أخفته صدورهم.
Одамларнинг ташқи кўриниши ва гап-сўзларига қараб улар устидан ҳукм чиқариш тўғри эмас. Бу ишда уларнинг қалбидаги яширин ниятларини кўрсатиб турган амалларининг моҳиятига қараш лозим.
• الإفساد في الأرض بكل صوره من صفات المتكبرين التي تلازمهم، والله تعالى لا يحب الفساد وأهله.
Ер юзида бузғунчилик қилиш қандай суратда бўлишидан қатъи назар, мутакаббирлар сифатларидандир. Аллоҳ бузғунчиликни ҳам, бузғунчиларни ҳам ёқтирмайди.
• لا يكون المرء مسلمًا حقيقة لله تعالى حتى يُسَلِّم لهذا الدين كله، ويقبله ظاهرًا وباطنًا.
Одам диннинг ҳамма кўрсатмаларига тўла таслим бўлмагунича, уни зоҳирда ҳам, ботинда ҳам тўла қабул қилмагунича ҳақиқий мусулмон бўлмайди.